Σε μήνυμά του για την 5η Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, ο επικεφαλής της περιφερειακής παράταξης «Νέα Δυτική Ελλάδα», Σπύρος Σκιαδαρέσης, αναφέρει:
«Ακούσαμε, ακούμε και θα ακούμε αυτήν την ημέρα – και όχι μόνο-, λόγους περί οικολογίας και προστασίας του Περιβάλλοντος. Από το 1972 όπου καθιερώθηκε η 5η Ιουνίου ως Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, έως σήμερα διατυπώνονται λόγοι αγωνίας παγκοσμίως, για το Περιβάλλον, την τρύπα του Όζοντος, το λιώσιμο των πάγων, την ξηρασία, την κλιματική αλλαγή, εσχάτως την κλιματική κρίση και άλλα πολλά, που αν καθίσουμε να τα καταγράψουμε, θα γίνει η ψυχή μας πιο μαύρη απ’ ότι είναι!
Ως Θεολόγος, θα ανατρέξω και θα παραθέσω τους επίκαιρους λόγους των Πατέρων της Εκκλησίας, των Τριών Ιεραρχών και ιδιαιτέρως του Μεγάλου Βασιλείου:
«…οὐδὲν περιττὸν οὐδὲ ἐλλεῖπονἐν τοῖς κτισθεῖσι δυνατὸν εὑρεθῆναι», δεν μπορεί δηλαδή να βρει κανείς τίποτε περιττό ή άχρηστο στην φύση.
Δυστυχώς όμως αυτή η αλήθεια, η οποία ειπώθηκε σε μία εποχή πριν χιλιάδες χρόνια, από την σημερινή, στην οποία έχουν κάνει την εμφάνιση τους και διαρκώς εμφανίζονται έντονα τα οικολογικά προβλήματα, λησμονήθηκε και τέθηκε στο περιθώριο από τις σύγχρονες κοινωνίες, μέσα στις οποίες γεννήθηκαν τα προβλήματα αυτά.
Τα προβλήματα που είναι αποτέλεσμα ενός εγωιστικού ανθρωποκεντρισμού. Ό,τι εξυπηρετεί τον άνθρωπο και μόνο! Μας «βολεύει» να κτίσουμε εδώ, δίπλα στο ρέμα π.χ.; Ας μπαζώσουμε το ρέμα… Έρχεται ένας «Ιανός»; Πλυμμήρα, πνιγμοί, κακό, τα βάζουμε με τον Θεό, και όχι με τον άνθρωπο! Όχι με τον ίδιο μας τον εαυτό!
Αν όλοι εμείς, μπορέσουμε να κατανοήσουμε και να βιώσουμε, ότι η φύση δεν είναι απλά ο χώρος της ατομικής μας επιβίωσης, αλλά ο συνοδοιπόρος μας προς την αιωνιότητα, τότε ίσως μάθουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, όχι απλά να ζούμε από αυτήν, αλλά να ζούμε μαζί με αυτήν!».