Περιφέρειες ονομάζονται οι 13 δευτεροβάθμιοι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης του ελληνικού κράτους. Κάθε περιφέρεια έχει συσταθεί σε μια ευρύτερη περιοχή της χώρας (εξαιρουμένου του Αγίου Όρους), διαθέτει δικές της αυτοτελείς υπηρεσίες και προϋπολογισμό και τα όργανά της εκλέγονται με καθολική ψηφοφορία.
Μια ιδιότυπη διαίρεση της χώρας σε περιφέρειες (με την ονομασία Περιφεριακαί Διοικήσεις) έγινε από τη χούντα των συνταγματαρχών με τη μεταρρύθμιση του 1971, αλλά ακυρώθηκε δύο χρόνια αργότερα, μετά το πραξικόπημα Ιωαννίδη. Σύμφωνα με το τότε χουντικό πρόγραμμα, οι περιφέρειες ήταν μόλις επτά και οι διορισμένοι διοικητές τους εισέρχονταν αυτομάτως στο Υπουργικό Συμβούλιο ως υφυπουργοί.
Η Αιτωλοακαρνανία στην διετή αυτή περίοδο της Χούντας άνηκε στην Περιφερειακή Διοίκηση Πελοποννήσου & Δυτικής Στερεάς Ελλάδος με υφυπουργό και Περιφερειακό διοικητή τον πατρινό Κωνσταντίνο Καρυδά.
Η σύσταση των κανονικών περιφερειών με τα σημερινά τους όρια έγινε από την δεύτερη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και τον υπουργό Εσωτερικών Μένιο Κουτσόγιωργα με το Ν.1622/1986 «για την Περιφερειακή Ανάπτυξη και τον Δημοκρατικό Προγραμματισμό»[2] και το Π.Δ.51/87,[3] ο δε χαρακτήρας τους ήταν κατά βάσιν επικουρικός της κεντρικής διοίκησης και τα όργανά τους διορίζονταν από αυτήν. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 η λειτουργία τους μεταρρυθμίστηκε με παράλληλη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων τους (Ν.2503/1997[4] και 2647/1998), και πάλι όμως παρέμειναν άμεσα εξαρτώμενες από την κεντρική διοίκηση, αφού το σύνολο των αποφασιστικών αρμοδιοτήτων συγκεντρωνόταν στα χέρια του διορισμένου από την κυβέρνηση γενικού γραμματέα τους.
Το σημερινό τους χαρακτήρα οι περιφέρειες τον έλαβαν τον Ιανουάριο του 2011, όταν τέθηκαν σε ισχύ οι σχετικές διατάξεις του «Καλλικράτη» που προέβλεπαν πλήρη δημοσιονομική και διοικητική αυτοτέλεια, αιρετά όργανα (περιφερειάρχης και περιφερειακό συμβούλιο) και ανάληψη μέρους των αρμοδιοτήτων των καταργημένων νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων.
Το ΦΕΚ της 6-3-1987 όπου προβλέπει τη δημιουργία της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος:
3 Σχόλια
Το όλο ήταν το πώς θα διελυγαν την Αιτωλία, πουθενά δέν θα ξανάγινε στά χρονικά αυτό, να διαλύουν χόρα και να τήν ενονουν όπως τους βολευη, αυτά κάνει ο αποικισμός
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΕΚΤΡΩΜΑ, ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ ΤΗΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ……. ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΩΝΥΜΟ.Η….ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΑΠΕΚΗΔΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ.ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΠΑΤΡΑ ΤΗ ΜΙΝΑΡΟΥΠΟΛΗ.ΜΑ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΜΑΣ;Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΜΕΣΤΕ ΡΕ ….ΒΟΥΛΕΥΤΑΔΕΣ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΟΛΗ ΤΟΥ,ΤΙ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΡΕ;ΥΓ ΚΑΙ ΤΟ ΡΕ ΓΙΑ ΤΗ ΠΟΛΗ ΜΟΥ ΛΙΓΟ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ.