Μιχάλης Μακρόπουλος*
Χρόνια ολόκληρα κακοδιαχείρισης από νυν και πρώην δημοτικές αρχές, απλήρωτα χρέη, ανύπαρκτη πρόβλεψη, ανεξέλεγκτος τουρισμός χωρίς δημιουργία υποδομών, σωρεία άλλων προβλημάτων οδήγησαν στη φετινή οικτρή κατάσταση το νησί της Λευκάδας.
Μεταφέρω όσα προσωπικά έχω βιώσει ως κάτοικος της περιοχής του Φρυνίου έξω από την πόλη της Λευκάδας κι όσα έχουν βιώσει άνθρωποι γύρω μου. Τις «καλές» ημέρες, το νερό έρχεται καθημερινά στις 4 τα χαράματα και κόβεται περίπου στις 9 το πρωί, με τη ροή να είναι συχνά στάγδην. Μέσα σ’ αυτό το πεντάωρο, δεξαμενές (όπου υπάρχουν) κατοικιών και τουριστικών συγκροτημάτων γεμίζουν, οι κάτοικοι πλένονται και βάζουν πλυντήριο αξημέρωτα, γεμίζουν κουβάδες και μπιτόνια αν δεν έχουν δεξαμενή, ώστε να υπάρχει λιγοστό νερό μες στη μέρα. Αυτά, τις «καλές» ημέρες. Οσο για τις κακές… Την προπερασμένη εβδομάδα, τρεις συνεχόμενες ημέρες χωρίς ούτε μία σταγόνα νερό. Την περασμένη, τέσσερις συνεχόμενες ημέρες! Κατεβαίνουμε στη θάλασσα και γεμίζουμε δεκάδες πλαστικά μπουκάλια για τη λεκάνη, μαγειρεύουμε μ’ όσο νερό υπάρχει φυλαγμένο σε μπιτόνια, το δίνουμε στα ζώα της γειτονιάς –γάτες και σκύλους–, ειδάλλως θα πεθάνουν από τη δίψα. Τα φυτά στους κήπους λίγο λίγο μαραίνονται. Μετά από τέσσερις ημέρες χωρίς νερό, από τις βρύσες τρέχει με ελάχιστη ροή για όλο κι όλο ένα δίωρο, έπειτα κόβεται ξανά.
Μία εβδομάδα πριν, επισκέφτηκε το νησί ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Χρ. Σταϊκούρας. Ούτε κουβέντα σχετικά με το νερό. Φαίνεται, θα ήταν καθόλα αναρμόδιος…
Και μια προσπάθεια κάπως όλο ετούτο να συγκαλυφθεί, μην το μάθουν οι τουρίστες! Βέβαια, το διαδίκτυο στη Γερμανία κι αλλού βοά. Κόσμος που έχει κάνει κράτηση τηλεφωνεί να μάθει τι συμβαίνει. Κι ένας δήμος που στην ουσία σηκώνει τα χέρια ψηλά, παραδομένος στην ανικανότητα τη δική του και των προηγουμένων. Οχι σ’ ένα κυκλαδίτικο ξερονήσι, αλλά σε ένα νησί που φημίζεται για το «πράσινό» του!
*Συγγραφέας, μεταφραστής
Φρύνι Λευκάδας