Η εφημερίδα «Συνείδηση» σήμερα στο πρώτο θέμα της έχει την είδηση ότι το Πλατυγιάλι περνάει στα χέρια του Καταριανού Εμίρη και των συν αυτώ. Δίνει μάλιστα και μια πολύ πειστική εξήγηση για τα πολλά δημοσιεύματα των προηγούμενων ημερών σχετικά με τις «χαμένες επενδύσεις» του Εμίρη και γενικά των συμφερόντων του συγκεκριμένου Αραβικού Κράτους. Δημοσιεύματα που έκαναν και τούτη τη στήλη να υπενθυμίσει το θέμα και να επαναβεβαιώσει το «μεγάλη μπουκιά φάει μεγάλη κουβέντα μη λες» αλλά και το «μόνο πότε θα πεθάνω δεν ξέρω».
Η εξήγηση είναι ότι ίσως να μην τους ένοιαζε το ιδιοκτησιακό καθεστώς στην Οξυά ή οι συντελεστές δόμησης. Ίσως να ήταν μια βολιδοσκόπηση, ένας αντιπερισπασμός ή ένα ευρύτερο σχέδιο που θέλει βάσεις και πλατφόρμες. Όπως και να ‘ναι θυμίζουμε ότι η συμφωνία θα έχει να κάνει, αν τελικά γίνει, με ένα ιδιωτικό λιμάνι και με δύο από τις λεγόμενες συστημικές τράπεζες, ξέρετε αυτές που είναι πυλώνες της οικονομίας…
Σε κάθε περίπτωση έτσι είναι οι μπίζνες και μένει να δούμε αν θα ωφεληθεί η περιοχή από όλα αυτό, επαναλαμβάνουμε αν επιβεβαιωθούν τα σενάρια. Το κείμενο που γράψαμε τις προάλλες έλεγε ότι ίσως η νιρβάνα μας και η ανικανότητα του κράτους να βρει επενδυτές φέρνουν μακαριότητα αλλά και έλλειψη ξένων χρημάτων. Οι ιδιώτες και οι λεφτάδες κινούνται αλλιώς. Το τι θα γίνει στο Πλατυγιάλι μένει να το δούμε αν μπουν οι υπογραφές. Σε κάθε περίπτωση η εθνικότητα του επενδυτή δεν αλλάζει.
Εύκολα μπορεί να βρει κάποιος τι στηρίζει στον παγκόσμιο χάρτη το Κατάρ και με ποιους είναι, ειδικά στους πολέμους που προέκυψαν μετά την χαμένη Αραβική Άνοιξη. Οπότε ας αφήσουμε στους ειδικούς τη γεωπολιτική ανάλυση. Για τον μέσο Έλληνα έτσι κι αλλιώς οι αραβικές επενδύσεις δεν αποτελούν «ιμπεριαλιστικό καπιταλιστικό μέτωπο». Καλά θα ήταν να ερχόταν να… μας πάρουν τίποτε Ρώσοι αλλά δεν λες που δεν ήρθαν να επενδύσουν τίποτε Εβραίοι, τίποτε Γερμανοί ή τίποτε Αμερικάνοι; Θα πήγαινε η διαδήλωση γόνατο, ενώ τώρα αν αποδειχτεί ότι δεν θα γίνει όλη η περιοχή τσιμινιέρα, όσο να ‘ναι θα υπάρξει μια σχετική αναμονή…
Γ.Σ.