Όλοι ενθουσιάστηκαν από το αφιέρωμα που έκανε το dimokratianews.gr στον 39χρονο πνευμονολόγο – φυματιολόγο Νικόλαο Κουτσομήτρο, γιο δασκάλων, που τιμά τον όρκο που έχει δώσει με το παραπάνω καθώς πάει στα χωριά τις περιοχής μας και προσφέρει τις υπηρεσίες του αφιλοκερδώς. Από τη Μακρυνεία και τις Παρατριχώνειες περιοχές μέχρι την Αμφιλοχία το μόνο που κερδίζει είναι η αγάπη ηλικιωμένων ανθρώπων και όσων δεν μπορούν να πληρώσουν ιδιώτη, ίσως και κανένα αυγουλάκι ή ένα μικρό δώρο από ανθρώπους μη έχοντες. Ο ίδιος εξηγεί πως ξεκίνησε να το κάνει όλο αυτό συμβουλευόμενος φαρμακοποιούς της περιοχής και πως είδε τόσο κόσμο να μην έχει να πληρώσει τα έξοδα του ιδιώτη γιατρού.
Όμως αυτή η ιστορία εκτός από παράδειγμα αξιέπαινο έχει και μια δυο παραμέτρους που δεν ξέρω αν θα άρεσαν σε όλους. Διότι όπως όλες οι ξεχωριστές περιπτώσεις ο κ. Κουτσομήτρος κάνει κάτι που από τον πολύ κόσμο διαφεύγει στη ολότητά του. Πρώτον, αυτή όλη την προσπάθειά του δεν ξεκίνησε μετά τη χρεοκοπία της χώρας και την “ανθρωπιστική κρίση” που εύκολα καταγγέλλει ο οποιοσδήποτε. Ο κ. Κουτσομήτρος άρχισε την προσπάθειά του το 2009 όταν ένας διεκδικητής της διακυβέρνησης έλεγε ότι «λεφτά υπάρχουν»! Οι ανάγκες δηλαδή από ένα αποτυχημένο σύστημα «δωρεάν, δημόσιας υγείας» υπήρχαν και πριν τα επάρατα μνημόνια. Είχαμε χρεοκοπήσει πολύ πιο πριν ανακοινωθεί επισήμως… Ο κ. Κουτσομήτρος μάλιστα λέει ότι εμπνεύστηκε από έναν Αμερικάνο γιατρό που περιέθαλπε αστέγους κάτω από γέφυρες εκείνη την εποχή.
Και δεύτερον, ο κ. Κουτσομήτρος δεν διστάζει ακόμα και σήμερα να βοηθά το Κοινωνικό Ιατρείο του Αγρινίου, με νοσοκόμες να τον ακολουθούν στην αφιλοκερδή αποστολή του, πλέον. Δηλαδή πρόκειται για κάποιον που κάνει ότι μπορεί και ακόμα παραπάνω. Αυτό, όμως, πάει κόντρα σε εκείνους που τους χαλάει η εθελοντική προσφορά και η αυτοθυσία τη μανέστρα και που δεν πολυσυμπαθούν τέτοιες προσπάθειες γιατί έτσι «διαιωνίζεται το πρόβλημα». Δικές μου οι επισημάνσεις και καθόλου δεν επιθυμώ να ερμηνεύσω τα πιστεύω του ανθρώπου, ασφαλώς, απλά πρόκειται για καταγραφή πραγμάτων που ακούμε κάθε μέρα.
Γ.Σ.
1 Σχόλιο
Το μόνο “κακό” που μπορεί να έκανε αυτός ο άνθρωπος – γιατρός, φίλε μου, είναι το ότι, τόσα χρόνια τώρα (απ’ το 2009), δεν έπαιρνε μαζί του τηλεοπτικές κάμερες για να διατυμπανίζει τη φιλανθρωπία του! Σε κάποιο άλλο σχόλιο, έγραφε κάποιος κάτοικος απ’ τα Σιτόμενα, τοπικής κοινότητας του πρώην δήμου Παναιτωλικού και νυν Αγρινίου, ότι τον χρειάζονται εκεί όλοι οι κάτοικοι και του ζητούσε να τους επισκεφθεί… Και στα Σιτόμενα υπάρχει Αγροτικό Ιατρείο με καινούριο κτήριο μάλιστα. Ξοδεύτηκαν δηλαδή χρήματα για κτήρια χωρίς γιατρούς για τη “δωρεάν δημόσια υγεία”… Α, θα ήταν χρήσιμο, αν μπορούσες, να κάνεις μία δημοσιογραφική έρευνα για το αν υπάρχει ακόμα εκείνη η “Βοήθεια στο σπίτι” του δήμου. Κι αν ναι, ποιος διαχειρίζεται τώρα αυτό το πρόγραμμα? Ο δήμος,κάποιος άλλος ή κανένας? Καλό είναι να το μάθουμε κι αυτό.