Δεν βλεπόταν ο Παναιτωλικός, έχασε 2-1 από τον Πλατανιά Δώρο Κυριακίδη το δεύτερο γκολ
Η συνέχεια στην ανάκαμψη του Παναιτωλικού μετά το 2-2 της Λειβαδιάς που περίμεναν όλοι στην πρώτη του Γιάννη Μαντζουράκη στο γήπεδο του Αγρινίου δεν ήρθε ποτέ. Ένας κάκιστος Παναιτωλικός χωρίς αρχή και τέλος ηττήθηκε 2-1 από τον Πλατανιά στο πάλαι ποτέ φρούριό του και θα πρέπει να βελτιώσει πάρα πολλά στη συνέχεια και όσο ακόμη είναι νωρίς προκειμένου η αγρινιώτικη ομάδα να μη μπλέξει σε περιπέτειες που το καλοκαίρι δε φανταζόταν ούτε ο πιο απαισιόδοξος φίλος της.
Με εμφανή διάθεση αλλά χωρίς ιδέες στο δημιουργικό κομμάτι ο Παναιτωλικός προσπάθησε από την αρχή να πάρει τα ηνία του αγώνα απέναντι σε ένα αντίπαλο που το μόνο που είχε να παρατάξει ήταν το δυνατό του παιχνίδι και τίποτε περισσότερο, προσπαθώντας να κρατήσει τους επιθετικούς του Γ. Μαντζουράκη μακριά από την εστία του Σωτηρίου.
Πολλές μονομαχίες και χωρίς ποδόσφαιρο αξιώσεων από καμία ομάδα ήταν η εικόνα του παιχνιδιού στο πρώτο εικοσάλεπτο με τον Παναιτωλικό να δημιουργεί την πρώτη του φάση στο 26’ με τον Μαρκόφσκι και τη δεύτερη στο 29’ με τον Βιγιαφάνιες, φάσεις όμως που σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν κλασσικές ευκαιρίες.
Στην πρώτη της… κατεβασιά στα αγρινιώτικα καρέ η κρητική ομάδα κατάφερε να προηγηθεί μιας και ο Μιλούνοβιτς απλά περίμενε τη συστημένη σέντρα από τα πλάγια για να σκοράρει (30’) εύκολα με το κεφάλι σε μια φάση που η αγρινιώτικη άμυνα απουσίαζε.
Αφού δεν έγινε το 0-2 δυο λεπτά μετά με τον Κουλιμπαλί να σπαταλά την ευκαιρία, οι δυο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια με τον Πλατανιά να προηγείται έχοντας κάνει τα στοιχειωδώς απαιτούμενα στο παιχνίδι απέναντι σε ένα Παναιτωλικό που ήθελε αλλά δεν μπορούσε με εμφανή την έλλειψη πλάνου στον αγωνιστικό χώρο.
Η γρήγορη ισοφάριση στο 49’ με διαγώνιο σουτ του Κάπελ έδωσε μια αχτίδα αισιοδοξίας ότι κάτι θα μπορούσε να αλλάξει όσον αφορά την εικόνα του Παναιτωλικού και η ευκαιρία του Μαρκόφσκι λίγο μετά (51’) ενέτεινε αυτή την αισιοδοξία μιας και ο Παναιτωλικός έδειχνε να έχει μπει πολύ καλά στο δεύτερο μέρος. Δυστυχώς όλοι διαψεύστηκαν μιας και αυτή η φάση ήταν η τελευταία(!) που ο Παναιτωλικός απείλησε στο παιχνίδι με το υπόλοιπο μέρος του αγώνα να αναλώνεται σε σκληρές μονομαχίες, άτεχνο παιχνίδι, καμία φάση εκατέρωθεν και τον Δελφάκη να «παίζει» Πλατανιά σε αρκετές περιπτώσεις χωρίς πάντως να υπάρχει κάποια κρίσιμη φάση.
Η ισοπαλία που όδευε το παιχνίδι έμοιαζε το πιο δίκαιο αποτέλεσμα δεδομένου ότι σήμερα παρουσιάστηκαν στο γήπεδο δυο κακές ομάδες και με ελάχιστη παραγωγή ποδοσφαίρου καμιά της δε δικαιούταν τη νίκη.
Ο Κυριακίδης όμως είχε… διαφορετική «άποψη» και σαφώς πολύ κακή αντίληψη της φάσης στο 83’ όπου με μια εντελώς άστοχη έξοδο (που δεν χρειαζόταν) έπιασε αέρα με τον υψηλόσωμο Κουλιμπαλί να εκμεταλλεύεται το χοντρό λάθος και με κεφαλιά να δίνει μια ανέλπιστη νίκη στον Πλατανιά.
Το τελευταίο σφύριγμα του κ. Δελφάκη συνοδεύτηκε από χαλαρές αποδοκιμασίες του ούτως ή άλλως απογοητευμένου κόσμου της ομάδας, εκείνο όμως που φάνηκε και σήμερα ξεκάθαρα είναι ότι ο νέος τεχνικός του Παναιτωλικού έχει μπροστά του πάρα πολύ δουλειά προκειμένου να αλλάξει το προφίλ και την εικόνα της ομάδας μιας και εικόνες όπως η σημερινή, αν συνεχιστούν, θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια στον υποβιβασμό. Και αυτό δεν αποτελεί κινδυνολογία αλλά έχει να κάνει και με το σημερινό αντίπαλο του Παναιτωλικού, μια ομάδα το πολύ… μέτρια, που η περσινή αρμάδα του Χάβου θα την είχε κάνει μια χαψιά απ’ το ημίχρονο με τρία ή τέσσερα γκολ. Για πλάκα! Γιατί, δυστυχώς κάποιες συγκρίσεις με το πολύ πρόσφατο παρελθόν είναι αναπόφευκτες…
Συνολικά διάθεση υπήρξε. Πάθος επίσης. Παραγωγή ποδοσφαίρου όμως και -κυρίως- αποτέλεσμα όμως μηδέν. Ο Μαντζουράκης τα είπε ξεκάθαρα: Θέλουμε δουλειά και στην άμυνα και δημιουργικά. Δεν έχει άδικο. Ο καθένας πλέον το βλέπει.
Ατομικά ο Κυριακίδης που δεν απειλήθηκε σχεδόν καθόλου φέρει το βάρος της ευθύνης του δεύτερου γκολ. Ο Κουτρομάνος στάθηκε σχετικά καλά, από τους λίγους διασωθέντες. Σταθερός αμυντικά και ο Κέβιν, δε βοήθησε ποτέ όμως επιθετικά. Κούσας και Παπάζογλου δεν είχαν πολύ δουλειά, απουσίαζαν όμως στο πρώτο γκολ. Πολύ λίγα πράγματα στον άξονα από τους Μάκο, Μπεχαράνο και Ρουσκουσέδα. Θετικός ο Βιγιαφάνιες που προσπάθησε περισσότερο με ατομικές ενέργειες να φτιάξει φάσεις, πολύ καλός και σκόρερ ο Κάπελ με ασταμάτητο τρέξιμο και πολλές βοήθειες αμυντικά ενώ μαχητικός για μια ακόμη φορά ο Μαρκόφσκι που πάντως ήταν καλά περιορισμένος από τους αμυντικούς του Πλατανιά.
Δεν άλλαξαν κάτι όσον αφορά την εικόνα του αγώνα οι αλλαγές των Ουάρντα, Καμαρά και Ρομέρο.
Χωρίς το πολύ μεγάλο σφάλμα αλλά και πολύ εκνευριστική σε αρκετές περιπτώσεις ιδιαίτερα στο δεύτερο μέρος η διαιτησία του κ. Δελφάκη με ανάποδα σφυρίγματα και ανοχή υπέρ της ομάδας του Πλατανιά.
Συνθέσεις:
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ: Κυριακίδης, Κέβιν, Κούσας, Παπάζογλου, Ρουσκουσέδα (64′ Ουάρντα), Κουτρομάνος, Μάκος (85′ Ρομέρο), Ντάνι Μπεχαράνο, Κάπελ (78′ Καμαρά), Βιγιαφάνες, Μαρκόβσκι.
ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ: Σωτηρίου, Κουλιμπαλί, Μπανανά, Σελίν, Βάντερσον, Γκνιάτιτς, Μουνάφο, Μενδρινός (79′ Μαχαμάτ), Μιλούνοβιτς (85′ Αποστολόπουλος), Γιακουμάκης (69′ Γκόμες), Ανγκούλο.
Π.Κ.
ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ ΕΔΩ
ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΕΔΩ
1 Σχόλιο
Μιά χαρά πήγαμε, θα μπορούσαμε να έχουμε φάει 5……