Αυτό ήταν. «Αlea jacta est» ή «ο κύβος ερρίφθη». Εκλογές λοιπόν, με απ’ όλα μέσα, όπως το καλό σουβλάκι. Με κόμματα που ακόμα δεν έχουν γίνει, με διλλήματα, με εκβιασμούς, με οράματα αλά και με κάπως και ζαβλες προτάσεις, αλλά πάνω από όλα με ένα αίσθημα περίπου «δεν πάει στα τσακίδια, να τελειώνουμε».
Προσωπικά τέτοιες ώρες ακούω όποιον έχει δική του επιχείρηση και μαγαζί και όχι κάποιον που είναι υπάλληλος. Διότι, κακά τα ψέματα, το βάρος το μεγάλο(και τους φόρους και τις υποχρεώσεις)το σήκωσαν όσοι έκαναν το λάθος να έχουν επιχειρήσει σε τούτη τη χώρα της επιδοτούμενης εργασίας. Και αυτό που ακούω είναι «να φύγουν αυτοί που είναι πάνω και βλέπουμε». Αυτό από τους πιο συντηρητικούς γιατί υπάρχουν και οι άλλοι που λένε «ρε δεν ΄πα να καεί το σύμπαν, οι ξένοι θα μας πουν τι να κάνουμε;». Εκεί αρχίζουν οι γνωστές αέναες κουβέντες που τις ακούς και καταλαβαίνεις ότι 5 χρόνια μετά ο κόσμος δεν ξέρει ούτε ποιος μας δάνεισε ούτε αν μοιάζουμε πιο πολύ με την Πορτογαλία ή με την Αργεντινή ως χώρα. Απλά ξέρεις ποια προπαγάνδα έχει κερδίσει και ξέρεις προς όφελος ποιων. Ποιοι δεν θίχτηκαν στο ελάχιστο και ποια μεγάλα και μικρά συμφέροντα(από φαρμακοβιομήχανους με «επαναστατικά» και αντισημιτικά ΜΜΕ που ταΐζουν με συνωμοσίες χρόνια τώρα το «λαϊκό» θυμικό, μέχρι μεγαλοεργολάβους και καθεστωτικούς)επιβίωσαν με την αγωνία και τη χρεοκοπία κάμποσων χιλιάδων, διαρκώς φορολογούμενων.
Τις επόμενες ώρες θα ακούσουμε πολλά. Για μια νέα Αλλαγή, για το ΔΝΤ, για τη Βόρεια Κορέα, για το πλουτώνιο στο υπέδαφός μας, για έναν «άλλο πατριωτισμό», για εγγύτητα και επικουρικότητα, για τον Λαό(με κεφαλαίο σαν τον Θεό) πρωταγωνιστεί, για τον Χριστό φαντάρο και χιλιάδες άλλα. Θα έχουμε και νέες θεωρίες συνωμοσίας σε κάθε «μπαμ» που θα ακούγεται, διότι το «μπαμ» στην Ελλάδα είναι κάτι σύνηθες, κάτι σαν τα mall σε άλλες χώρες. Η κουβέντα θα πάει στο χρηματιστήριο(«γιατί καλά δεν ήμασταν πριν που δεν είχαμε χρηματιστήριο;» είπε μια κυρία βουλευτής, ασφαλώς του Δημοσίου, γεμάτη απορία για ποιόν λόγο συζητάμε για κάτι που δεν έχουμε λεφτά να παίξουμε!), στο τι θα κάνουν οι εδώ βουλευτές, στο αν θα έχουν λεφτά τα ΑΤΜ, στο αν πρέπει από δω και πέρα να πληρώνουμε λογαριασμούς!
Δεν πειράζει. Ο Έλληνας όταν είναι μονιασμένος μπορεί να μεγαλουργήσει! Αν όχι αυτό, σίγουρα να βγάλει πολύ γέλιο. Όλοι μαζί μπορούμε! Θα τους κουφάνουμε, θα μας κοιτάνε και θα απορούν πως στα κομμάτια τους ψήσαμε ότι είμαστε μια χώρα σαν όλες τις άλλες! Γερά, για να δώσουμε ξανά χαρά(κι ελπίδα)στον πλανήτη! Κι όπως έλεγε ένα σύνθημα γηπεδικό -το οποίο ταιριάζει γάντι τώρα που, όσο να’ ναι, θα υπάρχει κάποια πόλωση, αλλά όχι σκοτωμοί όπως πριν δύο και τρία χρόνια-… «όλοι μαζί το βράδυ στη Βανδή»! Καλές εκλογές, όχι στη κινδυνολογία και οι ουρανοί είναι δικοί μας!
Γ.Σ.