Καθώς είναι γνωστό ότι από…Πάσχα καλοκαίρι, στα ελληνικά σχολεία με τις 15 μέρες της μεγάλης γιορτής ουσιαστικά να ανοίγουν το δρόμο για τις οριστικές διακοπές του καλοκαιριού, ένα μείζον θέμα που υπάρχει σε όλες τις μεγάλες πόλεις και φυσικά και το Αγρίνιο είναι τι γίνεται με τα προαύλια κατά τη μακρά διάρκεια που τα σχολεία δεν λειτουργούν. Τα φιλόδοξα προγράμματα πριν από χρόνια για…ορθάνοιχτα σχολεία δεν απέδωσαν καθώς οι φθορές ήταν πολλές και τελικά αρκετά προαύλια κατέληγαν άντρο εξωσχολικών με διάφορες δραστηριότητες που άπτονται αστυνομικής παρέμβασης μέχρι τη 1 ή τις 2 τη νύχτα. Οι περίοικοι σχολικών συγκροτημάτων, ειδικά όταν προχωρήσουν οι διακοπές, χρειάζεται να ανεχτούν πολλά ή να γίνουν κακοί σε πολλές περιπτώσεις όντες μάρτυρες ακόμη και σε “νταραβέρια” σε αυλές σχολείων.
Ακολούθησε μια περίοδος που τα περισσότερα προαύλια κλειδωνόταν και απλά για να παίξουν τα γειτονόπουλα ένα μπάσκετ ή να πάει ένας γονιός το παιδί του με ένα ποδήλατο έπρεπε να πηδήξει κάποια κάγκελα. Ούτε αυτό αποδείχτηκε βιώσιμο, έτσι κι αλλιώς, καθώς τελικά λουκέτα έσπαγαν και φθορές γίνονταν σε καθημερινή βάση. Από την άλλη βέβαια σε αυτά τα κλειστά σχολεία μπορεί καθημερινά να μην βόλευε ο χώρος για παράνομες πράξεις, αλλά τελικά υπήρχαν σοβαρότερες φθορές ακόμα και με σπασίματα και εισβολές στα κτήρια. Παράλληλα για τις γειτονιές όπως έχουν διαμορφωθεί πλέον είναι ανακούφιση τα προαύλια των σχολείων και για τα παιδιά και ειδικά για τους αθλούμενους. Στα Παπατράτεια για παράδειγμα συγκεντρώνονται εκατοντάδες άνθρωποι για να τρέξουν και να περπατήσουν ή να ρίξουν κανένα σουτ με τα παιδιά τους. Στα σχολικά συγκροτήματα στην περιοχή της Φιλελλήνων από την άλλη, εδώ και μερικές μέρες, μια συγκεκριμένη είσοδος που κλειδωνόταν με λουκέτο παραβιάστηκε τόσες φορές μέσα σε μια βδομάδα που τελικά τώρα έχει μείνει ανοιχτή για να μην υποστεί και περαιτέρω ζημιές, ενώ κλειδώνουν οι άλλες δύο.
Τώρα τελευταία αρκετοί διευθυντές έχουν υιοθετήσει το μοντέλο να αφήνουν μια είσοδο ανοιχτή ώστε να πηγαίνει να αθλείται ο κόσμος ή και να συγκεντρώνονται τα παιδιά της περιοχής, απλά φροντίζουν να κλειδώνουν οι υπόλοιπες πόρτες. Τελικά όμως και αυτό αποδεικνύεται ότι κάποιες μέρες “προσκαλεί” κάποιους που πάνε ακόμα και μετά τις 11 το βράδυ στα προαύλια για τους δικούς τους λόγους. Μια εναλλακτική θα ήταν κάποιος υπάλληλος του δήμου να κρατά τα κλειδιά και να μεταβαίνει την ώρα της κοινής ησυχίας ή όταν κλείνουν προβολείς και άλλα φώτα και να κλειδώνει τον εκάστοτε χώρο, ώστε και να εξυπηρετούν τις γειτονιές τα σχολεία αλλά και να υπάρχει ένας έλεγχος. Οι υπηρεσίες και τα ωράρια δεν βγαίνουν για κάτι τέτοιο, αφού τα σχολικά συγκροτήματα είναι πολλά. Θα μπορούσαν να μπουν στον παρονομαστή κάποιοι που έχουν μια ειδική σχέση με το κάθε σχολείο; Μήπως π.χ. αυτός που έχει το κυλικείο ή οι υπεύθυνοι για την καθαριότητα θα μπορούσαν να χρεωθούν αυτό το ρόλο; Αποκλείεται γιατί κανένας δεν πρόκειται να αναλάβει τέτοια ευθύνη ειδικά στη μακρά περίοδο του καλοκαιριού. Να επισημάνουμε ότι δεν μιλάμε για φύλαξη(που τέτοιο θέμα στις μέρες μας, προς θεού…)αλλά για το καθήκον του να περνά κάποιος να κλειδώνει αφού το προαύλιο χρησιμοποιηθεί από την κοινωνία τις προβλεπόμενες ώρες.
Τελικά τι μένει; Μια πατέντα! Όπως έχει γίνει ήδη στο 5ο Δημοτικό εδώ και καιρό, έχει προταθεί και στα άλλα σχολεία να μένει ένα κενό στα κάγκελα που να μπορούν να περνούν τα παιδιά και να παίζουν, όχι όμως και μηχανάκια ή άλλα αυτοκινούμενα! Αυτό βέβαια δεν εμποδίζει τους “μυστήριους” και φυσικά δεν είναι κάτι που είναι εύκολο να το φροντίσουν άμεσα όλοι οι διευθυντές. Άρα; Αδιέξοδο και ημίμετρα…
Γ.Σ.