Και ενώ βρισκόμαστε τη Δεύτερη μέρα του Πάσχα, μπορούμε να κάνουμε έναν απολογισμό για τους λόγους που η πόλη μας ( παρόλη την κρίση ) είχε πλήθος κόσμου να κυκλοφορεί στους δρόμους τις ημέρες αυτές.
Μερικά χαρακτηριστικά:
– Οι δρόμοι ειδικά στο κέντρο ήταν ασφυκτικά γεμάτοι όλες σχεδόν τις ώρες και όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα.
-Το παρκάρισμα ήταν επίσης άπιαστο όνειρο
-Οι πεζόδρομοι με τα καφέ το ίδιο. Άδειαζαν μόνο πολύ αργά μετά τα μεσάνυκτα από την Μ. Πέμπτη και μετά.
-Το αδιαχώρητο επικρατούσε και στα χωριά.
Ως λόγοι μπορούν να αναφερθούν οι εξής:
– Η καθιέρωση εκδηλώσεων που ακούγονται πανελληνίως όπως τα Χαλκούνια και η συνάντηση των Επιταφίων.
– Ο “Μεγάλος Χειμώνας” και λόγω του γεγονότος ότι το Πάσχα έπεφτε πολύ αργά αλλά και λόγω του ότι για τρεις συνεχόμενους μήνες Ιανουάριος-Φεβρουάριος-Μάρτιος και λίγο ο Απρίλιος) ή δεν είχε ηλιοφάνεια σχεδόν κάθε μέρα με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Αυτό έκανε τον κόσμο “να ξεσπάσει” κατά μια έννοια και να απολαύσει τον πολύ καλό καιρό των ημερών αυτών.
-Η αργία της Πρωτομαγιάς που έδινε μια μέρα παραπάνω στους επισκέπτες.
-Η οικονομική κρίση: Οι κοσμικές εξορμήσεις σε νησιά του Αιγαίου ( Μύκονος, Σαντορίνη κ.α) ή και στο εξωτερικό για μια ομάδα πληθυσμού έδωσαν τη θέση τους στην οικονομικότερη εξόρμηση προς την επαρχία και τους τόπους καταγωγής. Το Αγρίνιο και η περιοχή μας ήταν μια καλή λύση ( και ίσως παραμελημένη τα προηγούμενα χρόνια), όπου έκανε κανείς Πάσχα κοντά σε συγγενείς, σε φίλους ή και ακόμα ως περαστικός τουρίστας.
-Οι υψηλές θερμοκρασίες που “αναγκασαν” εν μέρει όσους σχεδίαζαν να παραμείνουν στην Αθήνα να ταξιδέψουν προς επαρχία αν υπήρχε η δυνατότητα.
Ευχόμαστε και του Χρόνου!