Ένα φάντασμα πλανάται πάνω από την δωρεάν και δημόσια παιδεία του τόπου μας. Είναι το φάντασμα της υποκρισίας και είναι σίγουρα αρχαιότερο από κείνο το άλλο που είχε ο Μαρξ υπόψη του σχεδόν δύο αιώνες πριν, στα 1847(πως πέρασαν τα χρόνια!).
Γιατί τι είναι όλο αυτό το πράγμα που συμβαίνει στο Αγρίνιο τις τελευταίες μέρες, μία με το αν θα δοθεί σε σχολή χορού μια αίθουσα να ανέβει μια παράσταση και την άλλη με το αν θα ιδρυθεί ένα ακόμα σχολείο στη περιοχή σε χώρο που να πληρώνει ενοίκιο.
Αυτό το ενοίκιο τελικά είναι περίεργο πράγμα. Για παράδειγμα άλλοι λένε ενοίκιο μια άπαξ προσφορά σε ένα σχολείο, αλλά εγώ λέω ενοικίαση ανθρώπων όταν ιδιωτικοί φορείς δίνουν ένα ποσό σε καθηγητές να επιβλέπουν εξετάσεις γλωσσομάθειας ιδιωτικών οργανισμών. Είναι θέμα οπτικής.
Όλα είναι θέμα οπτικής. Για παράδειγμα θέμα οπτικής είναι οι γονείς να προσπαθούν πάση θυσία να μην πάνε τα παιδιά τους σε συγκεκριμένα σχολεία αλλά να πάνε στα «καλά σχολεία» και να το ξέρουν αυτό εκπαιδευτικοί, συνδικαλιστές εκπαιδευτικοί και αρχές. (Μην ανοίξουμε την κουβέντα τι είναι “καλό σχολείο” και τι θέλουν να αποφύγουν μερικοί γιατί η υποκρισία εδώ χτυπάει κόκκινο). Να είναι λάβροι όλοι μαζί κατά της εμπορευματοποίησης των σχολείων με τόση ομόνοια-χωρίς καμιά διαφοροποίηση-κι ας ξέρουν το κατά πόσον η παιδεία μας είναι μακριά από εμπορευματοποίηση.
Σχολεία σαν το 5ο Λύκειο και τα περιφερειακά(Παναιτώλιο κλπ)να έχουν χώρο σε καιρό επαπειλούμενων συγχωνεύσεων αλλά εμείς να θέλουμε ναι φτιάξουμε ένα ακόμα. Και οι πιο δυνατές φωνές εναντίον να είναι λόγω της πρότασης για ίδρυση σε ιδιωτικό χώρο, παρότι αυτός ο ιδιωτικός χώρος είναι ο μόνος που είναι κατάλληλος! Παλαβομάρα.
Το 6ο Λύκειο θέλουν να ιδρυθεί οι δυο πιο μεγάλες παρατάξεις στους εκπαιδευτικούς και διαφωνούν οι δυο μικρότερες αλλά όχι για την ουσία που είναι αν τελικά χρειάζεται άλλο ένα Λύκειο. Ο στεντόρειος αντίλογος λέει «όχι» γιατί θα δώσουν λεφτά σε ιδιώτη, την ώρα που ακόμα και στελέχη του ΠΑΜΕ λένε ότι αν είναι να ιδρυθεί δεν γίνεται να πάει αλλού. Κι ακόμα:
#Για το θέμα της παράστασης του Καρυοθραύστη(είναι του Τσαϊκόφσκι, έτσι για να σπάζονται μερικοί…) το μέλος του συλλόγου Ένωση Γονέων που έδωσε τη συγκατάθεσή του σε ένα χαρτί που έλεγε «παραχώρηση»- στις 22/11- προσπαθεί να υπερασπιστεί τη θέση απολογούμενο κιόλας σε μετέπειτα διαδικασίες περί της…ενοικίασης…
#Για το θέμα της έλλειψης φοιτητικής εστίας και της κλειστής λέσχης φοιτητές που πρόσκεινται στο ΜΑΣ μαζί με μέλη του Εργατικού Κέντρου εγκάλεσαν τον δήμαρχο αν και στην ιδεολογία τους είναι ότι δεν πρέπει η αυτοδιοίκηση να αναλαμβάνει την Παιδεία και παρότι ξέρουν ότι οι δήμαρχοι(κακώς) δεν μπορούν να φτιάξουν υποδομές. Σημειωτέον, όταν δόθηκε το παλιό Μουσικό στο Πανεπιστήμιο κανένας δεν στήριξε την απόφαση, αντίθετα βγήκαν λάβρες ανακοινώσεις. Τώρα κανένας όποιος τολμάει ας πει στους φοιτητές ότι θέλουμε τις εγκαταστάσεις πίσω προκειμένου να μην δώσουμε λεφτά σε καταραμένους ιδιώτες!
#Το πανό έξω από τη λέσχη γράφει ότι οι φοιτητές πεινάνε και από κάτω έχει υπογραφή «ΜΑΣ» ωσάν να έχει και η πείνα παρουσιαστή! Οι υπόλοιποι φοιτητές ή δεν πεινάνε ή ντρέπονται αν το πουν. Σε μια κανονική χώρα έπρεπε να λέει «πεινάμε, οι φοιτητές». Αλλά εδώ πρέπει να είναι σαφές ποιος κάνει τον αγώνα. Είναι όποιος προλάβει να πάρει την πίστωση για το δίκαιο του αγώνα. Βάζει υπογραφή και οι υπόλοιποι αν θέλουν να μιλήσουν πρέπει να αναγνωρίσουν την πρωτοκαθεδρία της παράταξης που ξεκίνησε. Και όλο αυτό το πράμα λέγεται δημόσια Παιδεία! Πιο ιδιωτική, δε, απλά δεν γίνεται αν το δεις στη βάση των επιδιώξεων…
Αλλά πάνω από όλα φταίμε εμείς οι υποκριτές. Κερδίζει όποιος μπορεί να μείνει πιο πολύ στην επικαιρότητα δια μέσω των κατάπτυστων ιδιωτικών συμφερόντων στα ΜΜΕ! Συνήθως ενάντια στα «συμφέροντα». Για να τα έχουμε καλά με όλους μπορούμε να καταπιούμε ότι 20 άνθρωποι μετέχουν σε 15 συλλόγους για να ανακοινώνουν τις θέσεις που υπερασπίζονται από διαφορετικά μετερίζια. Μέσα σε ένα μήνα οι ίδιοι 10 άνθρωποι μπορεί να παράγουν όσα άρθρα και ρεπορτάζ θα βγάλουν όλοι οι δημοσιογράφοι μαζί. Και άντε μετά να βγάλεις νόημα. Ούτως ή άλλως θα βγει κάποιο κόμμα στο τέλος και θα πει ότι ποινικοποιούνται είτε οι αγώνες των φοιτητών,είτε η δράση των συνδικαλιστών. Όπως έχει γίνει ακόμα και σε περιπτώσεις που καθηγητές κρατήθηκαν όμηροι!
Γ.Σ.