Κάθε μέρα ακούμε για μίζες και μένουμε μάλλον απαθείς. Γιατί δεν είναι αυτό το πιο κακό που μας συμβαίνει. Το πιο κακό που μας συμβαίνει είναι που δεν υπάρχει ένας άνθρωπος να μας πει γιατί κρυώνουμε. Για να παταχθεί το λαθρεμπόριο καυσίμων; Μα αν συνέβαινε κάτι τέτοιο και είχαν καταπολεμήσει το λαθρεμπόριο καυσίμων δεν θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα ανακοίνωναν με περηφάνια; Δεν θα μας έλεγαν ότι «οι θυσίες του ελληνικού λαού» γίνονται για να καταπολεμηθεί η τρύπα πολλών δις που αφήνουν οι πετρελαιάδες στο εθνικό μας εισόδημα;
Κι όμως, ο Μάνος που είναι με την ελεύθερη οικονομία έκραξε τον Άδωνι «που είναι παιδί της αγοράς»(σημ. αυτό μεταφράζεται ότι έχει δουλέψει και δεν προέρχεται από το δημόσιο) γιατί τον έπεισε «ο κύριος καθηγητής» Στουρνάρας για τη σημασία του φόρου στα καύσιμα… Και παρότι κάτι ψέλλισαν όλοι μαζί για τις πισίνες, κανένας δεν ξέρει να πει με σιγουριά αν χτυπιέται ή όχι η παραοικονομία των καυσίμων των πολύ μεγάλων δηλαδή του εξής ενός, της γνωστής Οικογενείας. Οι βενζινοπώλες λένε ότι με το σύστημα εισροών-εκροών το θέμα από τη μεριά τους έχει λήξει. Αλλά δεν μπορούν να πουν και ευθέως τι θα γίνει με εξισωμένο το φόρο πάλι. Δηλαδή δεν μπορούν να πουν τι πετρέλαιο θα βγαίνει πάλι από τα διυλιστήρια! Και στη χώρα που το λαθρεμπόριο τσιγάρων είναι όσο ο φόρος των ακινήτων καταλαβαίνει κανείς τι τέρατα έχουν βρει αυτοί της δημόσιας διοίκησης.
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Τα σπίτια μας φτιάχτηκαν για να καίνε πετρέλαιο μπάζοντας από παντού και ακόμα και τα όρια της μόλυνσης που ανακοινώνονται περνάνε από διάφορες διαδρομές που τα αλλάζουν κατά το δοκούν. Τα μικροσωματίδια σκοτώνουν εδώ και χρόνια στην Αθήνα αλλά τώρα είναι σύμμαχοι των δυο τριών μεγάλων που έχουν απώλειες στις μπίζνες τους. Δυο φαμίλιες κάνουν κουμάντο στα πάντα, μια στην ενέργεια και μια στη γη. Πέρασε προχτές το νομοσχέδιο για το φορολογικό που ήταν μια παράγραφος και μαζί κάτι τόμοι από ρουσφέτια κυρίως προς το δημόσιο. Οργανισμοί που εννοείται ότι κατήργησε το Μνημόνιο γεννάνε κι άλλους οργανισμούς. Οι φαμίλιες κρατάνε γερά και έχουν έτοιμη και την επόμενη «διακυβέρνηση», ίσως και τη μεθεπόμενη με κάποιους «58».Τράπεζες που έψαχναν κάτι εκατομμύρια για να μη διαλυθούν τώρα έχουν το φιλέτο της αγοράς. Όλοι μαζί αγαπούν πολύ το «κοινωνικό κράτος».
Και ο κόσμος καίει τα πάντα στα τζάκια με πιο χαμένους εκείνους που ούτε τζάκια δεν έχουν! Εκείνοι που και τα σωματίδια αναπνέουν και την προπαγάνδα τρώνε. Γιατί μαζί με τις τραβηγμένες προβλέψεις του καιρού δεν μας είπαν και το μεγάλο μυστικό οι ρεπόρτερ των καναλιών. Οι αληθινά μη προνομιούχοι είναι εκείνοι που μένουν στις πολυκατοικίες του ονείρου -και της αντιπαροχής- του ’60, του’70 και του ’80 που δεν έχουν τζάκι! Αυτοί δεν έχουν ούτε δική τους θέρμανση και να βάλουν πετρέλαιο ζεσταίνονται 2 ώρες τη μέρα. Ακόμα και τα επαρχιακά αγροτόσπιτα που έχουν μόνο τζάκι καλύτερα είναι από τις λαϊκές γειτονιές της εσωτερικής μετανάστευσης και στο Αγρίνιο και στην Αθήνα. Από κει, άλλωστε, πήγαν να δραπετεύσουν πολλοί στο σπίτι με δάνειο και ενεργειακό τζάκι και είναι εκείνοι που το σύστημα κρίνει τώρα ότι πρέπει να φεύγουν σιγά-σιγά και να γυρνάνε στα κυβικά τους.
Διότι ποιος θα μείνει στα ρημάδια των ιδιοκτητών στα κέντρα των πόλεων; Ποιος θα δουλέψει στις δουλειές που «θα ανοίξουν»; Μόνο οι μετανάστες; Δεν γίνεται αυτό. Μετά αναρωτιούνται όλοι γιατί απαξιώνουν έτσι τη γη με δήθεν… προστατευτικούς νόμους που ευνοούν κυρίως τους μπαταξήδες και δεν αφήνουν να πληρώσουν εκείνοι που θα ήθελαν να είναι συνεπείς.
Σε μια χώρα με 3 οικογένειες να κινούν τα νήματα, μια πόλη να έχει το 80% της οικονομίας και μόνο όνειρο-ακόμα-μια θέση στο δημόσιο μπορούν να κάνουν ότι θέλουν.
Γ.Σ.