«Το νερό πλέον μπήκε στο αυλάκι και ο στόχος της εύκολης παραμονής είναι πια κοντά. Επόμενος σταθμός το Ηράκλειο. Κι εκεί η ομάδα καλείται να αποδείξει ότι τίποτα από όσα βλέπουμε εσχάτως δεν είναι τυχαία. Εκεί μπορεί να κάνει το πρώτο… μπαμ εκτός έδρας φέτος και να γυρίσει στο Αγρίνιο με το τρίποντο. Πλέον η πίστη είναι μεγάλη και η ομάδα είναι σε σωστό μονοπάτι! Δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα. Άλλωστε τώρα μιλάνε οι παίκτες»!
Η παραπάνω παράγραφος ήταν ο επίλογος από το προηγούμενο blog αμέσως μετά την νίκη επί του Πανθρακικού. Το timing ήταν αυτό που έδειχνε τον… δρόμο για το διπλό κι αυτό ήρθε. Οι παίκτες του Παναιτωλικού… χόρευαν στο βροχερό τερέν του Παγκρητίου και πήραν μια πολύ μεγάλη νίκη. Σε αντίθεση με πολύ κόσμο, δεν με είχε πιάσει κανένα… τρέμουλο για εκτός έδρας νίκη.
Αν μου έλεγαν σωτηρία… χωρίς διπλό πάλι ευχαριστημένος θα ήμουν. Εξάλλου τα πάντα γίνονται στην ώρα τους και μαθηματικά με την εικόνα που παρουσιάζει ο Παναιτωλικός τον τελευταίο μήνα ήταν βέβαιο ότι θα πήγαινε να πάρει νίκη και μακριά από το Αγρίνιο.
Αυτό έκανε στο Ηράκλειο. Σε ένα ακόμη παιχνίδι ο Τίτορμος πήγε διαβασμένος (κάτι που ξανά πιστώνεται ο Χάβος) και δεν άφησε τον αντίπαλο να κάνει πολλές φάσεις μπροστά στα καρέ του Ράφαελ.
Οι 2 που έκανε ο Εργοτέλης εξουδετερώθηκαν από τον Βραζιλιάνο κίπερ (μεγάλη επέμβαση) κι από τον Γάλλο νεοαποκτηθέντα. Ο Ανέν στο ντεμπούτο του μας έκανε να πούμε πως για τον Παναιτωλικό… πατιέται κι από τα αριστερά το γήπεδο και δεν πάει μονόπατο.
Με εξαίρεση την μια φάση που «έφαγε» από τον Μπαντιμπαγκά, το ντεμπούτο του κρίνει ενθαρρυντικό. Και κούρσες έκανε και γρήγορος δείχνει να είναι και 1-2 καλές σέντρες έβγαλε. Μιλάμε για πρώτο ματς και περιμένουμε τα καλύτερα. Στα του ματς δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα.
Ο Καμαρά ήταν ξανά δύναμη και οδηγεί την ομάδα, το κέντρο… έπνιγε τον αντίπαλο κι αν στο δεύτερο ήμασταν λίγο πιο συγκεντρωμένοι σε αντεπιθέσεις και τελική προσπάθεια (Νταλμά) το σκορ θα ήταν μεγαλύτερο. Δεν έχει σημασία όμως. Το τρίποντο να μπαίνει στο σακούλι.
Μπήκε και προχωράμε. Πιάσαμε και το… 30 και συνεχίζουμε για τον μοναδικό στόχο που δεν είναι άλλος από την παραμονή στην κατηγορία. Όλα δείχνουν ότι μπορεί να έχει και τον χαρακτηρισμό εύκολη έτσι όπως πάμε. Περισσότερα λόγια δεν χρειάζονται. Την Κυριακή στο Καραϊσκάκη η αποστολή είναι δύσκολη. Κόντρα στον πρωτοπόρο Ολυμπιακό.
Ποιος όμως ξεγράφει τον Παναιτωλικό στα δύσκολα παιχνίδια; Εκεί που φέτος έδειξε απίστευτη ωριμότητα και πήρε μεγάλα αποτελέσματα; Κανείς… Ας κάνουν για άλλη μια αγωνιστική οι παίκτες όλη την Ελλάδα να μιλάει γι’ αυτούς!
ΥΓ. Τα καλά λόγια για την δουλειά του Χάβου περισσεύουν. Όμως δεν είναι μόνος του. Αξίζει σε αυτή την χρονική στιγμή που όλοι οι Παναιτωλικοί είναι περήφανοι για την ομάδα τους να πούμε δύο καλά λόγια για τους πάντες. Για τους άμεσους συνεργάτες του Ζουμπούλη και Μιχαηλίδη που έχουν ρόλο σημαντικό και στο… διάβασμα του αντιπάλου.
Στον γυμναστή που φαίνεται από τα… τρεξίματα ότι έχει κάνει σωστή δουλειά από το καλοκαίρι. Στον γενικό αρχηγό Μάκη Μπελεβώνη που έβαλε το δικό του… λιθαράκι στο καλό οικογενειακό κλίμα των αποδυτηρίων (μην ξεχνάμε τι είχε γίνει πριν 2 χρόνια).
Στο ιατρικό τιμ που έχει αντιμετωπίσει με επιτυχία τραυματισμούς. Και βέβαια σε διοίκηση και διευθύνων σύμβουλο (Μπελεβώνη μεγάλο) κι όποιον άλλο ασχολείται με το ρόστερ, που όπως περασμένα χρόνια… κράζαμε για μεταγραφικές επιλογές, τώρα αξίζουν το μπράβο για όσους έφεραν στο Αγρίνιο καλοκαίρι και Ιανουάριο. Για να υπάρχει δικαιοσύνη…