Προεκλογική περίοδο είχαμε τις τελευταίες δύο εβδομάδες με τον κόσμο στην πλειοψηφία του να ασχολείται με τις εκλογές αφήνοντας το ποδόσφαιρο σε δεύτερη μοίρα. Στα καθ’ υμάς και δη στο Αγρίνιο και στα του Παναιτωλικού, μετά από μια περίοδο νηνεμίας και ξηρασίας ήρθε η –πρώτη- μεταγραφή του Άλβες να ταράξει τα νερά με τις προσδοκίες στο πρόσωπο του βραζιλιάνου στράικερ να είναι πολλές. Πέραν τούτου, βγήκε και μια άλλη άκρως σημαντική κατ’ εμέ είδηση που θα παίξει το ρόλο της κατά τη διάρκεια της σεζόν και δεν είναι άλλη από την επίσημη ανακοίνωση των τιμών των εισιτηρίων διαρκείας της νέας αγωνιστικής περιόδου.
Καιρό τώρα, χρόνια, πολύς κόσμος γκρίνιαζε (δικαίως ή αδίκως, ο καθένας το κρίνει ανάλογα) για τις τσουχτερές τιμές που είχε η ΠΑΕ στα εισιτήρια που εμπόδιζαν πολύ κόσμο, στην όντως ζοφερή οικονομική πραγματικότητα που βιώνουμε, να παρακολουθήσει την αγαπημένη του ομάδα από κοντά.
Τα μηνύματα… γενικής μείωσης βέβαια είχαν έρθει προ πολλού με το μπάτζετ να είναι το πρώτο που την… πλήρωνε και τον κόσμο να δυσανασχετεί, να προβληματίζεται και να αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν να έχει μια ομάδα υψηλότερους στόχους τη νέα σεζόν με χαμηλότερο μπάτζετ. Αυτό ακριβώς που αναρωτιόμουν κι εγώ εδώ, από αυτή τη στήλη την περασμένη εβδομάδα δηλαδή.
Αφού υπενθυμίσω πως τα πάντα αγωνιστικά κρίνονται εκ του αποτελέσματος (άρα περιμένω να δω πώς θα πάει η χρονιά για να την κρίνω), η γενναία μείωση των τιμών στα διαρκείας (πιθανότατα και στα απλά εισιτήρια) έρχεται να κουμπώσει στη γενική πολιτική της ΠΑΕ για μειώσεις παντού, αποδίδοντας κατά κάποιο τρόπο «δικαιοσύνη» μιας και θα ήταν παράλογο να ισχύσουν έστω και οι περσινές τιμές φέτος, που τα χρήματα που προτίθεται να διαθέσει η ΠΑΕ για την ενίσχυση της ομάδας θα είναι λιγότερα.
Ο κόσμος αυτό που τον ενδιαφέρει είναι τελικά να μπορεί να βλέπει την ομάδα του είτε με ψηλό μπάτζετ είτε με πιο χαμηλό και τα μηνύματα η ΠΑΕ τα είχε πάρει προ πολλού. Η περσινή σεζόν που το γήπεδο στα περισσότερα παιχνίδια ήταν μισοάδειο ήταν κραχτό παράδειγμα και οι προ τριετίας αναμνήσεις της πρώτης παρουσίας του Παναιτωλικού στη SuperLeagueμε γεμάτο στα περισσότερα παιχνίδια το γήπεδο, έστω και με τσιμπημένο εισιτήριο, δεν ήταν δυνατόν να συνεχιστεί επ’ αόριστο.
Την ίδια τη σεζόν που μας πέρασε και που στα τελευταία παιχνίδια η ΠΑΕ αποφάσισε να βάλει πολύ χαμηλές τιμές στα εισιτήρια, έστω κι αν το βαθμολογικό κίνητρο εξέλειπε, ο κόσμος ήταν σαφώς πολύ περισσότερος. Αν θυμηθούμε και την εικόνα του γηπέδου –τίγκα από κόσμο- την περσινή σεζόν ανόδου που στα παιχνίδια των μπαράζ και λίγο πριν, στο φινάλε του πρωταθλήματος, η ΠΑΕ αποφάσισε να χαμηλώσει σημαντικά τις τιμές των εισιτηρίων, τότε θαρρώ πως μάλλον ήταν εύκολη τελικά η φετινή απόφαση για σαφώς πιο ελκυστικές τιμές από την αρχή της περιόδου.
Ο Χάβος (ειδικά αυτός) και οι παίκτες έχουν επανειλημμένως τονίσει τη σημαντικότητα της παρουσίας του κόσμου και του γεμάτου γηπέδου. Από την άλλη οι συγκρίσεις του γεμάτου γηπέδου με φθηνό εισιτήριο (με τον παλμό και την ώθηση που δίνει στην ομάδα) και του μισοάδειου γηπέδου (χωρίς ιδιαίτερο παλμό) που βιώσαμε πολλές φορές φέτος ήταν αναπόφευκτες και θαρρώ πως ήταν εκείνες τελικά που ώθησαν την ΠΑΕ να προβεί σε αυτή την κίνηση προσδοκώντας στην ανάλογη ανταπόκριση.
Αν τα βάλουμε κάτω, πιθανώς να μην υπάρχει καν «οικονομική ζημιά» από τις νέες τιμές μιας και ένα γεμάτο γήπεδο στις φετινές τιμές ενδεχομένως να ισοσκελίζει το μισοάδειο και με τις περσινές τιμές εισιτηρίων γήπεδο. Εκείνο που αλλάζει είναι η εικόνα στις εξέδρες και το έξτρα πλεονέκτημα που θα αποκτήσει η ομάδα, εάν και εφόσον ο κόσμος στηρίξει αυτή την κίνηση. Και αυτό το τελευταίο το θεωρώ περίπου δεδομένο.
Perry