Ο παραλογισμός που παρατηρούμε στην κεντρική πολιτική σκηνή με την αδυναμία των κομμάτων να συνεννοηθούν στο παραμικρό-όπως σε κάθε παραμονή εθνικής συμφοράς-έχει τον αντίκτυπό του και στα τοπικά πράγματα. Συγκεκριμένα στις εκλογές της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων που μέχρι να βγει η εβδομάδα θα βγάλει νέο πρόεδρο και προεδρείο.
Όπως μαθαίνουμε από τους λίγους συναδέλφους που μπορούν κι ασχολούνται με το θέμα (ο συγκεντρωτισμός στην Πάτρα δεν έχει επιλεγεί τυχαία…) κυρίαρχο ρόλο στην διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος θα παίξει το τι θα στηρίξουν οι παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ παρότι πρώτος αναδείχθηκε ο συνδυασμός του Δημάρχου Αγρινίου Γιώργου Παπαναστασίου και δεύτερος του Δημάρχου Ερύμανθου Θάνου Καρπή. Και θα παίξει ρόλο τι θα κάνουν αυτές οι παρατάξεις γιατί ο κ. Παπαναστασίου προέρχεται από τη ΝΔ και ο κ. Καρπής προέρχεται από αυτό που λέμε «ευρύ ΠΑΣΟΚ» τον χώρο δηλαδή που- παρότι ΠΑΣΟΚ -μπορεί και έχει μια αποδοχή και σε άλλους χώρους του κέντρου ή της αριστεράς. Το πώς ακόμα γίνεται αυτό, είναι ένα άλλο αξιοθαύμαστο ζήτημα.
Αλλά ας πάρουμε το ενδεχόμενο ότι τώρα θυμήθηκαν όλοι ότι ο κ. Παπαναστασίου προέρχεται από τη Νέα Δημοκρατία, κάτι που φαίνεται να βαραίνει πιο πολύ από το να προέρχεσαι από το ΠΑΣΟΚ. Με δεδομένο ότι οι ψήφοι του ΚΚΕ, δηλαδή στην ουσία του κ. Πελετίδη της Πάτρας, μάλλον δεν θα πάνε πουθενά στη λογική των ίσων αποστάσεων, γιατί οι ψήφοι του ΣΥΡΙΖΑ θεωρείται βέβαιο ότι είναι πιο… όμοροι με εκείνους του ΠΑΣΟΚ; Μήπως πολίτες που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ στο Αγρίνιο δεν ψήφισαν τον κ. Παπαναστασίου για να αλλάξει η δημοτική αρχή; Μα τότε πως πήρε σχεδόν 70%; Κι αν συνέβη αυτό γιατί τώρα ακούγεται πως η κομματική γραμμή είναι να μην στηριχτεί ο…δεξιός υποψήφιος; Πως και κάνει για χιλιάδες ψηφοφόρους και δεν κάνει για την προεδρεία στην ΠΕΔ, ως οντότητα και όχι ως στέλεχος κόμματος; Και πως αλήθεια οι εκ του ΠΑΣΟΚ προερχόμενοι απαλλάσσονται ευκολότερα από την τρισκατάρατη συμμετοχή στην επάρατο «συγκυβέρνηση»;
Η απάντηση είναι πολύ απλή: έρχονται εκλογές και η ντιρεκτίβα είναι να μην δυναμώσει πουθενά ο πολιτικός αντίπαλος στον νέο δικομματισμό. Και γι’ αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ τίποτε σε αυτή τη χώρα…
Υ.Γ. Ο υπουργός Παιδείας κ. Λοβέρδος γέμισε τον κόσμο τις τελευταίες μέρες με το υπέροχο-σχεδόν αριστερίστικο-τσιτάτο «λιγότερη ύλη στα σχολεία, περισσότερη Παιδεία». Ας σταθούμε όλοι όρθιοι εν πλήρη ησυχία, για ένα λεπτό, μπροστά στο κολοσσιαίο αυτό απόφθεγμα. Σταθήκαμε; Ωραία, και τώρα μπορούμε να ξεκαρδιστούμε στα γέλια όλοι μαζί!
Γ.Σ.