Στο κλείσιμο της χρονιάς και απομένοντας δυο παιχνίδια για να ολοκληρωθεί ο πρώτος γύρος, ο φετινός Παναιτωλικός έχει πραγματοποιήσει μέχρι στιγμής μια εξαιρετική πορεία που τον κατατάσσουν αυτή τη στιγμή στην έκτη θέση της βαθμολογίας. Για κανέναν δεν είναι εύκολη λεία πλέον, εκεί που πέρυσι ειδικά στα εκτός έδρας παιχνίδια μέσα σου έλεγες, στο τέλος θα χάσουμε… Διόλου τυχαίο και το γεγονός ότι πέραν των ντέρμπι, η μοναδική ήττα που έχει υποστεί είναι στην πρεμιέρα, στις καθυστερήσεις από τον ΟΦΗ. Στο δε Αγρίνιο, φροντίζει μέχρι στιγμής να καθαρίζει τα ματς που του αναλογούν, αυτά που είναι με ομάδες του χεριού του. Μηδέν απώλειες. Είπαμε, έξω τα ντέρμπι.
Όλα θετικά εξελίσσονται και αν κάνει κανείς τη σύγκριση με την περσινή βαθμολογική συγκομιδή του Παναιτωλικού στις ίδιες αγωνιστικές (δεκαπέντε), θα δει ότι φέτος οι βαθμοί είναι έξι περισσότεροι. Είκοσι τέσσερις έναντι δέκα οκτώ. Αν μάλιστα υπολογίσουμε και τα δύο ματς που απομένουν για να ολοκληρωθεί ο πρώτος γύρος με Βέροια και Πας Γιάννινα οι βαθμοί κάλλιστα μπορούν να φτάσουν μέχρι τριάντα! Στον περσινό πρώτο γύρο είχαμε συγκεντρώσει είκοσι ένα.
Όλα καλά, όλα ανθηρά που λέει και το «ρητό», επειδή όμως εχθρός του καλού είναι το καλύτερο αλλά και επειδή κάποια πράγματα χρήσουν διόρθωσης, εφησυχασμός δεν πρέπει να υπάρχει. Άλλωστε οι αδυναμίες της ομάδας κάνουν περίπου μπαμ, είναι κραχτές πλέον δηλαδή και σε συγκεκριμένους τομείς, ή θέσεις αν θέλετε. Να το πω αλλιώς. Είναι κρίμα μια τέτοια εμφάνιση και παραγωγή ευκαιριών όπως στο πρόσφατο παιχνίδι με τον Πλατανιά να μην συνδυάζεται και από το ανάλογο ευρύ σκορ. Ένα πέντε – μηδέν δηλαδή. Κι αν σας φαίνονται πολλά τα πέντε, υπενθυμίζω ότι με την Ξάνθη το κάναμε.
Κάποιοι παίκτες έχουν ενθουσιάσει με την απόδοσή τους και κάποιοι άλλοι έχουν αν μη τι άλλο προβληματίσει. Κι αν για τον Μαρτίνες αμφιβολία ουδεμία δεν υπήρχε (τον είχαμε τσεκάρει από πέρυσι το πόσα κιλά μπάλα ξέρει το παλικάρι), για κάποιους ακόμα η χρονιά εξελίσσεται ιδανικά και για κάποιους άλλους όχι.
Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν σίγουρα ο Ράφαελ που και πέρυσι μας είχε δείξει καλά δείγματα (με μια περίοδο ντεφορμαρίσματος που έκανε κάποια τραγικά λάθη που στοίχησαν γκολ και βαθμούς η αλήθεια είναι). Φέτος ο κίπερ μας είναι αυτό που λέμε φύλακας άγγελος. Θεωρώ πως η βαθμολογική συγκομιδή του Παναιτωλικού ανήκει κατά πενήντα τις εκατό στον ίδιο. Χωρίς –ακόμη- το χοντρό λάθος που θα κοστίσει βαθμό ή βαθμούς, σε ένα γύρο σχεδόν. Κι όχι μόνο αυτό, έχει δώσει βαθμούς από πάρτη του στην ομάδα.
Ο δεύτερος κατά την ταπεινή μου άποψη που μπαίνει στην ίδια κατηγορία είναι ο αγαπημένος Γουίλι Ετζενγκέλε. Αθόρυβα ξεκίνησε, καρτερικά περίμενε την ευκαιρία του, την πήρε και την άρπαξε κι από τότε είναι πραγματικός ογκόλιθος πίσω θυμίζοντας τον περσινό Μπικέι. Αναφέρομαι πιο πολύ σε παίκτες που έχουν ενθουσιάσει και έχουν υπερβεί τον εαυτό τους -επιτρέψτε μου- κι όχι σε σταθερές αξίες όπως φυσικά ο Μαρτίνες που προανέφερα ή ο Κούσας που είναι μια σταθερή αξία και φέτος. Στη ίδια κατηγορία θα μπορούσε να μπει ασφαλώς και ο Μορένο αν δεν είχε τα προβλήματα τραυματισμών. Βιγιαφάνιες και (περισσότερο) Μπεχαράνο ανεβαίνουν σταδιακά. Ο Κάπελ επίσης μετά το πολύ κακό ξεκίνημα βγάζει καλό πρόσωπο.
Στην άλλη κατηγορία, Άλβες, Κόρμπος (ειδικά αυτοί οι δύο) μαζί με Βασιλείου, Κέβιν, Φωτάκη είτε προβληματίζουν είτε απογοητεύουν. Ειδικά το τελευταίο ματς με τον Πλατανιά ήταν «φωτογραφία» της φετινής τους παρουσίας των τεσσάρων από τους πέντε πιο πάνω που αγωνίστηκαν. Ο μεν πρώτος δεν σκοράρει με τίποτα (όσο φιλότιμος κι αν είναι, όσο καλά κι αν κάνει τη δουλειά του στο γήπεδο), ο δε δεύτερος ήταν απλά κακός, ο τρίτος επίσης ωσεί παρών κι ο τέταρτος αυτό που λέμε χρυσή μετριότητα και σε καμία περίπτωση Ανέν.
Διόλου τυχαίο άλλωστε που και σέντερ φορ ψάχνει ο Παναιτωλικός και παίκτη «box to box» όπως δήλωσε ο Χάβος μετά το ματς με τον Πλατανιά. Κεντρώο δηλαδή που θα έχει και τη γρήγορη πάσα και θα μπορεί να καλύπτει ανασταλτικά. Για να εξηγήσω και τον όρο, box αποκαλείται αγγλιστί η περιοχή. Θέλουμε δηλαδή είπε ο κόουτς ένα παίκτη που να μπορεί να παίζει στο χώρο από τη μια περιοχή στην άλλη. Αυτό ακριβώς. Όσο για τον τέταρτο που ανέφερα, τον Κέβιν, καμία εντύπωση δε θα μου κάνει αν η ομάδα ψαχτεί στις επερχόμενες μεταγραφές και για αριστερό μπακ.
Αναμένουμε τις εξελίξεις παραμένοντας συγκρατημένα αισιόδοξοι και προσδοκώντας να μην… σκάσει τώρα η επίσημη πρόταση που δε μπορείς να πεις όχι στην πώληση του Μαρτίνες. Ας έρθει το καλοκαίρι, μια και καλή!
Π.Κ.
1 Σχόλιο
Συμφωνούμε σε όλα…ερωτηματικό παραμένει ο Καλογέρης(καλούτσικη τεχνική με καλές πάσες αλλά δεν έχει ταχύτητα)……επίσης θέλω να δώσω λίγο χρόνο ακόμα στον Βασιλείου,στο τέλος της χρονιάς θα τον κρίνω