Κοίτα τελικά που η Ελλάδα ήταν γεμάτη από αντι-αντισημίτες! Κι εγώ που νόμιζα ότι ο αντισημιτισμός στην Ελλάδα διδάσκεται από τη Δεξιά κοντά στις εκκλησίες και από την Αριστερά στα πανεπιστήμια και σε κάτι φοβερές και τρομερές επιτροπές αλληλεγγύης που εννοείται ότι προωθούν την ανθρωπιά στην Παλαιστίνη και το Ισραήλ, αλλά επί της ουσίας κηρύττουν τον αφανισμό των Εβραίων. Όχι, ο απίθανος ο Δημήτρης ο Καμμένος κατάφερε να τα καθαγιάσει όλα αυτά γιατί απλά και μόνο νόμιζε ότι μόλις κατεβάσει τον λογαριασμό του θα παραγραφούν όσα έχει κατά καιρούς «πει». Αμ, δε! Έχουν γνώση οι φύλακες, μια γνώση ολίγον τι λάστιχο ασφαλώς, αφού τα tweet του Δημήτρη τον χαρακτηρίζουν ενώ του Πάνου αυτό που βλέπετε στη φωτογραφία, όχι. Προσέξτε, ποιο είναι το θέμα με τα δίκτυα: και να ήταν πλαστό το σχόλιο του Καμμένου νο 1, έχει μείνει εκεί και αναπαράγεται! Και λειτουργεί από μόνο του.
Δίκτυα που αγνοούσαν τόσες μέρες πόσο ακροδεξιά ήταν η ρητορική του Καμμένου νο 2, απλά ενεργοποιήθηκαν όταν «κάποιοι» άρχισαν να ταΐζουν λογαριασμούς, ανταποκρίσεις, ιστολόγια και συνδέσμους με το κατάλληλο υλικό. Είναι το ίδιο ακριβώς πράγμα που συμβαίνει με τον αφανισμό των χιλιάδων «χτυπημάτων» για τις αυτοκτονίες που κάποιος έπαψε να τις μετρά ή και να το κάνει μάλλον τις αποδίδει σε εξωγήινη παρέμβαση… Είναι τα τρολ που χάθηκαν γιατί άλλα διορίστηκαν, άλλα πήραν τα λεφτά που πρέπει κι άλλα κατάλαβαν ότι τώρα που έστριψε το καράβι δεν έχει ψωμί. Προσοχή τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι ο Καμμένος νο 2 δεν είναι ρατσιστής. Είναι και μάλιστα αστείου επιπέδου, διότι είχε την απατηλή ιδέα ότι αυτά που έλεγε ή ανεχόταν με κάποιο τρόπο θα τα έκρυβε. Όσο για τις φωνές του ότι είχε στρατό από 15 άτομα γι΄ αυτή τη δουλειά(!) ή ότι τον χάκεψαν(έκανε και μήνυση), αυτές απλά προκαλούν απορία για το πόσο λίγο τον έψαξαν οι επιτελείς της κυβέρνησης ειδικά στα social media.Ο εναγκαλισμός των δύο κυβερνητικών κομμάτων και η άνεση μεταξύ τους, άλλους πρέπει να προβληματίσει. Διότι ποιος κρίνει και αποπέμπει τον Καμμένο νο 2; Ο αριστερός που κατάπιε τη Ραχήλ και διυλίζει τον Μπόλαρη; Ή εκείνος που γουργούριζε ευχαριστημένος με τη ρητορική «των δωσίλογων και των Τσολάκογλου»;
Η… κοινότητα του twitter λέει κατήγαγε τον πρώτο της θρίαμβο καθώς κατάφερε κι έδιωξε τον απίθανο Καμμένο νο 2 των ΑΝΕΛ. Ποια «κοινότητα» όμως οι καλοί πολίτες ή μήπως ένας εσμός από κρυπτόμενους πίσω από ονόματα αντίστοιχα του Portaporta;
Κάντε ένα πείραμα: χτυπήστε τη λέξη «βροχή» στο google και αναζητήστε εικόνες. Τι νομίζετε ότι θα προκύψει; Μήπως φαινόμενα, προβλέψεις ή κάτι σχετικό; Θα εκπλαγείτε αλλά οι μισές φωτογραφίες είναι κάτι καλλιτεχνικά αριστουργήματα με κόκκινες ή πολύχρωμες ομπρελίτσες, με κορίτσια με το ένα ποδαράκι σηκωμένο να χαίρονται τη βροχή στο δρόμο, με τοπίο πολύχρωμα σαν τα ουράνιο τόξο και που και που ανάμεσα κανέναν κεραυνό. Εν ολίγοις όλο αυτό το αηδιαστικό πράγμα που αντιλαμβάνονται ως ζωή όσοι σηκώνονται το πρωί και ανεβάζουν ένα μουτράκι για καλημέρα ή μια βροχούλα ή ένα φαγητάκι ή ένα μωράκι ή μια εκδρομούλα. Αυτά είναι τα δίκτυα και οι φωτογραφίες που ανεβαίνουν αξιολογούνται με βάση το πλήθος κι όχι τη σημασία. Γράψτε στο facebook όσο σημαντικά πράγματα θέλετε και κάντε φίλο ακόμα και τον πιο άκυρο και ξεκούδουνο που σας έκανε αίτημα «φιλίας». Ποτέ δεν θα μπορέσετε να συγκριθείτε με τα οπίσθια μια γκαρσόνας που τα γυμνάζει κάθε μέρα και τα προάγει στο instagram.
Μπορεί να μην αφορούν όλα αυτά τα 2/3 των γερόντων ή των μη συμμετεχόντων στα δίκτυα που στο κάτω-κάτω ψηφίζουν. Αφορούν όμως τις «κοινότητες» των social media που αποφασίζουν το πλαίσιο πια, ακόμα κι αν έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά αποχής στις εκλογές. Κι από τη στιγμή που είσαι πολιτικός και το παίζεις το παιχνίδι, δεν μπορείς να λαϊκίζεις χυδαία μια ζωή και μετά να περιμένεις να γίνεις και υπουργός λες και έπαθαν όλοι αμνησία.
Στα χρυσά χρόνια του Λεβέντη αν υπήρχε youtube και δίκτυα να αποτυπώνουν το λαμπρό του πνεύμα κάθε μέρα, δύσκολα θα έφτανε κάποτε η δικαίωση που όλοι θαυμάσαμε στις εκλογές. Οι κατάρες που έχει ρίξει διαχρονικά ή η πρώτη φορά που έβγαλε λόγο στην Αθήνα για την…. Οικολογία και γέλασαν και οι κίσσες, αν είχαν αποτυπωθεί σε 30-40 tweets και είχαν αναπαραχθεί σε 300 χιλιάδες λογαριασμούς, δύσκολα μετά θα του επέτρεπαν τα «επιτελεία» να μπει στο παιχνίδι των δημοσκοπήσεων. Είπαμε όμως οι εποχές άλλαξαν. Είναι αλλιώς σήμερα.
Γ.Συμψηρής