Όλοι πανηγύρισαν ότι δεν θα μπει ΦΠΑ στο «αγροτικό νερό», αλλά…
Γράφει ο Γιάννης Συμψηρής
Πράγματι οι αγρότες βρίσκονται σε οριακό οικονομικό επίπεδο εδώ και πολύ καιρό. Ειδικά οι…κανονικοί αγρότες και οι νέοι αγρότες που θέλησαν να επιστρέψουν στη γη για τα προς το ζην. Όσοι δηλαδή αληθινά μοχθούν και όχι όσοι έζησαν χρυσά χρόνια μέσω χαρακτηρισμού της…μελίστας(σ.σ. είδος πετρώδους εδάφους που απαντάται στα ορεινά και ημι-ορεινά του νομπού) ως εδάφους υψηλής παραγωγικότητας, ή όσοι ακόμα και σήμερα κάνουν τον επόπτη ενός μετανάστη στο κτήμα την ώρα που τα παιδιά είναι στην καφετέρια. Ίσως όλα αυτά να ακούγονται κάπως σκληρά αλλά τουλάχιστον δεν είναι τόσο υποκριτικά όσο η… ανακούφιση που έδειξαν όλοι όταν αποσύρθηκε η τροπολογία για την επιβολή ΦΠΑ 13% στην κατανάλωση νερού για πότισμα. Βλέπετε επέμεινε πολύ και με πόνο ψυχής ο βουλευτής της Δημοκρατικής Συμμαχίας κ. Αυγενάκης και έκανε αποδεκτές τις ανησυχίες του ο κ. Βενιζέλος.
Μόνο που κανένας δεν απάντησε αφού το δίκτυο παραμένει απαρχαιωμένο και αφού απέτυχαν οι προσπάθειες για «ηλεκτρονικό»(με κάρτα) πότισμα πως θα πάψει η εγκληματική κατασπατάληση των υδάτινων πόρων; Διότι αν τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές πάτε μια βόλτα περιμετρικά της Λυσιμαχείας, ή στην Μακρυνεία ή στη Στράτο θα δείτε σε ζωντανή μετάδοση τα φαινόμενα της υποκλοπής νερού από τα κανάλια και τα «κανονάκια» να ρίχνουν νερό ατελείωτα. Αποτέλεσμα; Διαβάστε πιο κάτω και θυμηθείτε ότι η τεράστια σπατάλη νερού ήρθε να προστεθεί στη λεηλασία των ΤΟΕΒ και στα τεράστια χρέη τους για τα οποία ακόμα να δώσει κανείς απάντηση.
Δεύτεροι στη σπατάλη νερού στον κόσμο!
Η κατά κεφαλήν κατανάλωση νερού στην Ελλάδα είναι από τις μεγαλύτερες στον κόσμο (λίγο πίσω από την υπερδύναμη της κατανάλωσης, τις ΗΠΑ!) και είναι σχεδόν διπλάσια από το μέσο όρο σε παγκόσμιο επίπεδο. Σχεδόν 2.400 κυβικά μέτρα νερό τον χρόνο αναλογούν σε κάθε κάτοικο της Ελλάδας (σ.σ.: προσοχή, σε αυτόν τον αριθμό συνυπολογίζεται η κατανάλωση από κάθε δυνατή χρήση και σπατάλη νερού), όταν ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι 1.240 κ.μ. ετησίως. Αυτό προκύπτει από μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που πραγματοποίησε το Πανεπιστήμιο του Τβέντε στην Ολλανδία. Κι αυτό έφερε τη χώρα μας σε αποκαρδιωτική θέση σε ότι αφορά το «αποτύπωμα νερού» της χώρας το πόσο δηλαδή νερό της αναλογεί σε σχέση με το έδαφος, τον πληθυσμό, την παραγωγή κλπ. το νερό που καταναλώνεται πραγματικά στην Ελλάδα είναι 25,2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (Gm3) το χρόνο. Απ’ αυτά μόλις τα 0,83 Gm3 χρησιμοποιούνται στον οικιακό τομέα. Στην αγροτική οικονομία για την παραγωγή προϊόντων για την εσωτερική αγορά χρειάζονται 14,8 Gm3, ενώ για βιομηχανικά προϊόντα αντίστοιχα 0,775 Gm3. Τα αγροτικά προϊόντα που εισάγονται έχουν χρειασθεί 7,18 Gm3 νερού, ενώ τα εισαγόμενα βιομηχανικά αγαθά 1,62 Gm3!!! Μιλάμε δηλαδή για μια χώρα-οικολογικό δολοφόνο με μπροστάρη τον κλάδο των αγροτών που κανείς δεν τολμά να συνετίσει.
Γιατί; Από τη συνολική ποσότητα νερού, που καταναλώνεται στην Eλλάδα, το 86% διατίθεται για αγροτικές χρήσεις, ενώ μόνον η Θεσσαλία απορροφά το 21,7% της συνολικής εθνικής κατανάλωσης. Tην ίδια ώρα η υδροκέφαλη Aθήνα των εκατομμυρίων κατοίκων δεν καταναλώνει πάνω από 4% του διαθεσίμου ύδατος. H υπερβολική ζήτηση νερού από τη γεωργία προβάλλει από τα στοιχεία αυτά ως αλόγιστη ανάλωση πολύτιμων πόρων, ενώ ειδικά για τη Θεσσαλία μπορεί να μιλήσει κανείς μέχρι και για εγκληματική κατασπατάληση. Eίναι, πράγματι, πολύ πρόσφατη η διαμάχη για το βαμβάκι, όταν η κοινή γνώμη πληροφορήθηκε εμβρόντητη ότι ο θεσσαλικός κάμπος υπερπαράγει ένα προϊόν, του οποίου η επιδότηση είναι τετραπλάσια από τη διεθνή τιμή του. Tώρα πληροφορείται ότι γι’ αυτό το πλεονάζον προϊόν σπαταλιέται πάνω από ένα πέμπτο του νερού της χώρας! Tο νερό χάνεται μέσα στην υπεράρδευση και τις παράνομες γεωτρήσεις, ενώ τα υδροφόρα στρώματα είναι εκτεθειμένα στην κατάχρηση λιπασμάτων, αλλά και την καλλιέργεια γεωργικών ειδών -ή και καλλωπιστικών φυτών- ξένων προς τη φυσιογνωμία του τόπου και εξαρτημένων από την υπεράρδευση.
Είναι η απάντηση η επιβολή οικονομικών κυρώσεων σε φτωχούς αγρότες; Απάντηση: Το πολύ νερό ΔΕΝ το σπαταλούν οι μικροί αγρότες. Όμως έχουν κι αυτοί τη λάθος νοοτροπία. Σίγουρα υπήρχε άλλος τρόπος ή ένας μικτότερος ΦΠΑ που να είναι εφικτός αλλά και αποτρεπτικός για να περιοριστεί το φαινόμενο. Αλλά αν ξαναδεότε «κανονάκι» στο δρόμο το μεσημέρι, θυμηθείτε: Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τουλάχιστον το 10 με 15% του νερού εξατμίζεται και χάνεται όταν οι αγρότες ποτίζουν τα χωράφια τους με κανονάκια το μεσημέρι, όπου επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες!