Μετά από πολύ καιρό έγινε και μια μεγάλη συγκέντρωση στο Αγρίνιο για σοβαρό κοινωνικό ζήτημα που αφορά σε όλους. Ήταν σχεδόν όλοι εκεί. Και οι πιο μαχητικοί που συνήθως πρωτοστατούν αλλά και όλοι οι υπόλοιποι που δεν ξεσηκώνονται τόσο εύκολα. Έλειπαν οι πολιτικοί της κεντρικής σκηνής, έμειναν οι αυτοδιοικητικοί που είναι συνήθως εδώ τριγύρω και τα ζουν. Έλειπε και η επίσημη εκπροσώπηση των κομμάτων, ακόμα κι αυτών που καλούν σε κινητοποίηση παρότι κυβερνούν… Στο μυαλό κάποιων μπορεί να επικράτησε το ερώτημα «πως και τώρα τέτοια κινητοποίηση». Δεν είναι αυτό το μείζον, ας υπάρχει η υπόνοια ότι κάποιοι κάνουν και πολιτικό αγώνα. Στην Αθήνα μας αγνοούν χρόνια και όσο πιο δυνατά ακούσουν το πρόβλημα τόσο καλύτερα για μας.
Μερικές υπερβολές πάνω στον λυρισμό της στιγμής επιτρέπονται, λίγο σύνθημα ή λίγο συναίσθημα παραπάνω(όπως και λίγη έπαρση από όσους συχνά θέλουν κάτι τέτοια γεγονότα να έχουν το δικό τους στίγμα). Τώρα όμως που πέτυχε το γεγονός και καμιά δεύτερη σκέψη δεν αποτέλεσε τροχοπέδη, ας το εμβαθύνουμε.
Καλό είναι να μην υπάρξουν παρερμηνείες: το πρόβλημα της Υγείας- όχι μόνο στα δύο δικά μας νοσοκομεία αλλά σε όλη τη χώρα- δεν είναι μόνο πρόβλημα πόρων ή/και πρόβλημα περικοπών. Ούτε μόνο ενός δυσκίνητου κράτους που δεν ξέρει τι να κάνει με την περιουσία του γιατί δεν μπορεί ούτε να μετρήσει πόσους οργανισμούς και υπαλλήλους έχει(ακόμα). Ναι, τα χρήματα δεν φτάνουν ποτέ και όντως η αβελτηρία του συστήματος, ειδικά στο ζήτημα των γιατρών, ξεπερνά κάθε όριο.
Όμως υπάρχει και πρόβλημα κινήτρων, αξιολόγησης, αξιοκρατίας. Υπάρχει ένα πλαίσιο εντός της δημόσιας διοίκησης για το οποίο όσο έρεε το χρήμα άφθονο κανένας, ποτέ, δεν σήκωσε ούτε ένα πανό. Είναι πολύ καλά τα τσιτάτα και τα πατριωτικά συνθήματα αλλά η δήλωση ότι φτάσαμε εδώ ακριβώς επειδή κάποιος μας έκοψε την Υγεία, όπως μας φύτεψε ανεργία ή όπως έκοψε τις παροχές με τις οποίες αγοράζαμε και καταναλώναμε, είναι μισή αλήθεια. Φτάσαμε ως εδώ γιατί κάναμε όλα εκείνα τα λάθη που μετά οδήγησαν σε έναν τρομακτικό λογαριασμό και αυτός ο λογαριασμός έκοψε τα δανεικά με τα οποία τρεφόμασταν για χρόνια χωρίς να νοιαστούμε να σκοτώσουμε διαφθορά και πελατειακό κράτος.
Ας μην μείνει ως τελική εντύπωση από τη σημερινή κινητοποίηση η δικαίωση της πολιτικής θεώρησης που λέει ότι είμαστε ένας κατατρεγμένος αλλά και περιούσιος λαός που κάποιοι αλήτες του φόρτωσαν χρέη και μιζέρια ενώ εκείνος έκανε το καθήκον του. Γιατί θα ήταν ψέμα κάτι τέτοιο.
Γ.Συμψηρής