Οι ελληνικοί δρόμοι είναι κλειστοί σήμερα αλλά πολλά ελληνικά τρολ, σαν συνεννοημένα από το πρωί, γελούν με όσα λεγόταν τις προηγούμενες μέρες για την ανάπτυξη στη Βουλγαρία και την χαμηλή φορολογία που παίρνει επιχειρήσεις από τη χώρα μας. Βρήκαν μια έρευνα που έλεγε ότι στη Βουλγαρία το 40% είναι κάτω από το όριο της φτώχειας. Σε αυτόν τον δείκτη μπορούν να σταθούν περισσότερο από την αναπτυξιακή δυναμική, σαν τους άλλους που διάβασαν χτες ότι «η Ελλάδα είναι η τέταρτη φτωχότερη χώρα», σε μια έρευνα που έλεγε, στην πραγματικότητα, πως «η ελληνική οικονομία είναι τέταρτη πιο μίζερη στον κόσμο», πράγμα διαφορετικό.
Τα συγκεκριμένα τρολ δεν τα νοιάζει να σκεφτούν από πού ξεκίνησε το βιοτικό επίπεδο της Βουλγαρίας όταν αποφάσισε ότι δεν ήθελε να την κυβερνούν πια περίκλειστη οι Ζίβκοφ ετούτου του κόσμου. Τα νοιάζει μόνο να εκθειάσουν τον κρατισμό γιατί τα μισά τον έχουν για Θεό και τα άλλα μισά είναι διορισμένα από αυτόν. Χτες τα ίδια τρολ είχαν άλλη δουλειά: ξεμπρόστιαζαν όσους πριν λίγο καιρό έλεγαν «μένουμε Ευρώπη». Δημοσίευσαν πάλι τις υπερβολές κάποιων που ανέβαζαν «συμβόλαια» υπογραφής των πάντων και ξέχασαν ότι όλο αυτό έγινε για ένα χαλκευμένο δημοψήφισμα-παγίδα.
Βλέπετε, πρέπει να ετοιμάσουν ψυχολογικά για το επόμενο δημοψήφισμα, αν όλα πάνε κατά διαόλου πάλι. Ποιος ξέρει, μπορεί το μεταναστευτικό να μας δώσει την ευκαιρία που χάσαμε το καλοκαίρι όταν δεν ήμασταν έτοιμοι να τα κάνουμε όλα κουρνιαχτό. Ποιος ξέρει πώς θα εξελιχτούν οι ιδεοληψίες μας με τα hot spots και η κοινή σύμπλευση εκείνων που δεν θέλουν «κέντρα κράτησης» (θα γίνουν κι από αυτά κατά πως λέγεται, για να δικαιωθεί η πρόβλεψη «θα κλείσουν την Αμυγδαλέζα και μετά θα ανοίξουν άλλες τριάντα Αμυγδαλέζες»), στον τόπο τους μαζί με άλλους που δεν θέλουν σύνορα γενικώς.
Το παράξενο είναι ότι κάποια χιλιόμετρα πιο πέρα από τον Προμαχώνα που είναι κλειστός, δηλαδή φραγμένος με σύνορα που μπήκαν για τον αγώνα των αγροτών(δεν τον κρίνουμε εδώ), κάποιοι σήμερα θα διαμαρτυρηθούν στην Ειδομένη για τον φράχτη που μπήκε εκεί, στα πλαίσια της «Ευρωπαϊκής εβδομάδας ενάντια στα σύνορα». Τον φράχτη αυτόν δεν τον βάλαμε «εμείς» αλλά οι γείτονες της ΠΓΔΜ, όμως «εμείς» θα διαμαρτυρηθούμε κάπως μεταφορικά, καθώς το θέμα «μας» είναι κυρίως ο φράχτης του Έβρου. Σύμφωνα με τη λογική «μας» αν δεν υπήρχε ο φράχτης του Έβρου ο κόσμος θα πήγαινε εκεί και δεν θα πνιγόταν στο Αιγαίο. Όμως το μήνυμα που θα είχε δοθεί θα ήταν όχι μόνο προς τους πρόσφυγες της Συρίας, αλλά προς τα 150 εκατομμύρια που θέλουν να μεταναστεύσουν άμεσα από Ασία και Αφρική, έτσι δεν είναι;
Θα μου πεις, ας σωζόταν οι άνθρωποι κι ας ερχόταν όλοι από παντού. Όλοι θα χωρούσαν, δεν υπάρχουν έθνη, δεν υπάρχουν πατρίδες. Σωστό κι αυτό το είχα ξεχάσει, αλλά που θα πήγαιναν; Θα έμεναν εδώ; Θα τους βρίσκαμε πόρους εμείς; Γιατί οι Ευρωπαίοι μετά το αρχικό κλείσιμο του ματιού έφτασαν στο όριο πάνω από το οποίο δεν περνάνε, όπως λένε. «Κανείς δεν σταματά τους απελπισμένους, η Ευρώπη θα έπαιρνε όλο τον κόσμο που θα ερχόταν μέχρι εδώ». Αυτό λένε τώρα κάποιοι, αλλά κάτι τέτοιο έλεγε και η κυβέρνησή μας, τουλάχιστον έως πρόσφατα,όσο είχε την προηγούμενη κ. υπουργό στο τιμόνι. Μέχρι που είδε τους αριθμούς και τι απαιτούν.
Τελικά, για κάποιον λόγο πρόσφυγες και μετανάστες προτιμούν τον κίνδυνο θανάτου στο Αιγαίο από τη μετάβασή τους με τα πόδια στη Βουλγαρία π.χ. όπου έχουν αυξηθεί οι ροές μόνο κατά 20%. Ή μήπως δεν το προτιμούν εκείνοι αλλά όσοι τους μετακινούν; Γιατί όμως από δω;
Μήπως γιατί έμαθαν κάποιοι δουλέμποροι το κυβερνητικό πρόγραμμα που έλεγε «Αποσύνδεση της ανανέωσης της άδειας παραμονής από την ύπαρξη ορισμένου αριθμού ενσήμων, για να μη μεταπίπτουν εργαζόμενοι μετανάστες, μαζικά και άδικα, από το καθεστώς της νομιμότητας στο καθεστώς της παρανομίας»; Μήπως έμαθαν για τους έξι μήνες ελεύθερης μετακίνησης χωρίς κράτηση και έξοδο με χαρτιά -αμφιλεγόμενου ελέγχου- προς άλλες χώρες; Μήπως για την «άδεια προς αναζήτηση εργασίας, με την οποία θα εφοδιάζεται αυτομάτως και θα αποκτά αυτοδικαίως το δικαίωμα παραμονής στην ελληνική επικράτεια για ένα χρόνο, με στόχο να αναζητήσει δουλειά»; Αλήθεια, αυτό όλο ήρθε κι έδεσε ή τελικά χρησιμοποιήθηκε ως γεωπολιτικό χαρτί με παράλληλη χρήση και προς το αριστερό ακροατήριο, κάτι σαν το «παράλληλο πρόγραμμα» που πάλι ενεργοποιείται τώρα που ξανασφίγγουν τα γάλατα;
Λέγεται ότι ο Κολοκοτρώνης κηδεύτηκε με την τουρκική σημαία στα πόδια του για να την πατάει, όπως έκανε και στη ζωή του. Όμως αυτό, σε τελική ανάλυση, σημαίνει πως και στην τελευταία του κατοικία θα είναι πάντα μαζί με τον προαιώνιο εχθρό του. Σε αυτό μοιάζει πάρα πολύ με την χώρα για την οποία πολέμησε…
Γ.Συμψηρής
1 Σχόλιο
1. Για τους μετανάστες οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους:
2014: 77.000 (Αμυγδαλέζα, Σαμαράς)
2015: 900.000 (Σύριζα = ανοιχτά σύνορα και κλείσιμο Αμυγδαλέζας + Τασία)
Έναρξη πολέμου στη Συρία: 2011…
2. Σχετικά με τα hot spots επαναφέρω την πρόταση να φιλοξενήσουμε ένα στο Αγρίνιο. Αφού οι Κώες αποδείχτηκαν διπρόσωποι, εμείς που βγάλαμε ΣΥΡΙΖΑ+ΑΝΕΛ θα πρέπει να αυτοπροταθούμε. Δεν βλέπω όμως να προωθούν αυτή την πρόταση οι Συριζαίοι εδώ στο Αγρίνιο. Είναι αυτό που λέμε μαγκιά κλανιά και πίσω εξάτμιση…
3. Σχετικά με τη Βουλγαρία, σύντομα θα φτιάξουν άγαλμα στον Τσίπρα με τις επενδύσεις που τους στέλνει… Να δω σε λίγο καιρό που θα αρχίσει το ψαλίδι στο δημόσιο τι θα λένε οι διορισμένοι ψεκασμένοι Συριζαίοι…