Κατά πολλούς το Πάσχα είναι η καλύτερη εποχή για το Αγρίνιο. Ούτε καλοκαιρινή ζέστη έχει, θερμοκρασίες ιδανικές, πολλά γεγονότα και έθιμα προερχόμενα από την θρησκεία και την παράδοση μας.
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή γίνονται οι συγκρίσεις για το ποιο Πάσχα είχε το Αγρίνιο το περισσότερο κόσμο. Εκείνο όμως που πρέπει να σταθεί αλλά και να προβληματίσει είναι η ποιοτική διαφορά.
Και αυτή δεν την κάνει άλλη από την απούσα ηλικία 19-25 που λείπει για εργασία ή σπουδές εκτός Αγρινίου.
Οι νέες και οι νέοι αυτής της ηλικίας πάντοτε έλειπαν από την πόλη μας, από τότε που η οικονομία άλλαξε μοντέλο στέλνοντας στα ύψη την ζήτηση για σπουδές, εργασία, εσωτερική και εξωτερική (προσφάτως) μετανάστευση.
Αυτό φαίνεται πάρα πολύ από τις μεσημεριανές ώρες και τις μεταμεσονύκτια ζώνη του clubbing, που το Αγρίνιο ξαναγέμισε.
Τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου ( εξαιρώντας τα Χριστούγεννα και κάποιες μέρες του καλοκαιριού), η πόλη τις ώρες αυτές είναι νεκρή. Ότι κινείται από τους φοιτητές που σπουδάζουν τα Πανεπιστημιακά Τμήματα που λειτουργούν στο Αγρίνιο.
Οι 19 έως 25 λοιπόν ανασταίνουν την πόλη από την Μεγάλη Εβδομάδα. Ταυτόχρονα όμως αναδεικνύεται και πόσο άδεια είναι από αυτούς τον υπόλοιπο καιρό…
Λ.Υ.
1 Σχόλιο
Αθήνα: εισόδημα 400 ευρώ το μήνα από τη σύνταξη του πατέρα στο χωριό + 300 ευρώ part time job σε καφετέρια και καθόλου κουτσομπολιό.
Αγρίνιο: εισόδημα χαρτζιλίκι από τον πατέρα, κουτσομπολιό και χωριάτες/ ισσες.