(η φωτογραφία είναι από το ’50, Αρχιεπίσκοπος Ματθαίος, όχι Έλληνας αλλά Σύρος, έτσι για να μπερδευτούν άσχημα λόγω ημερών κάποιοι…)
Γενικό σάλπισμα- μέχρι κάποια στιγμή τουλάχιστον-χθες, με τον παλαιοημερολογίτη Μητροπολίτη Φθιώτιδος και Θαυμακού Καλλίνικου, του οποίου η κηδεία έγινε με όσα προβλέπει η Εκκλησία των Γνήσιων Ορθόδοξων Χριστιανών(ΓΟΧ), οι παλαιοημερολογίτες, δηλαδή.
Τον έβαλαν να λέει “είμαι πτώμα” , τον έβαλαν στον πάγκο δίπλα στον Άγγελο Αναστασιάδη, γενικώς, ειδικά στο “τι-ελ” και στο “φατσομπούκι” οι…κοινότητες(εδώ γελάμε)το διασκέδασαν.
Κι ανθρώπινο είναι, κάνεις πλάκα μέχρι να προσβάλεις τον άλλο, έστω και στην δική μας κουτσουρεμένη Δημοκρατία. Ακόμα και οι Παλαιοημερολογίτες που τα πράγμα τα βλέπουν πιο παραδοσιακά από το 90% των υπόλοιπων ελληνορθόδοξων, άντε το πολύ να τσαντίστηκαν και να το θεώρησαν ασέβεια. Άντε να προκύψει καμιά αγωγή σε κανένα ανώνυμο μπλογκ.
Ούτε “φετφά” θα βγει για να δολοφονηθεί ο άπιστος, ούτε η οικογένειά του θα αναζητηθεί για να ξεπλυθεί η ντροπή. Αυτά μπορεί να συνέβαιναν στα καθ’ ημάς πριν από 5 αιώνες αλλά κάποια στιγμή σταμάτησαν. Μπορεί η κακή σχέση με το διάβασμα να μπλέκει τα πράγματα στο μυαλό ανήσυχων φιλοπρόοδων συμπατριωτών μας, αλλά η ιστορική πορεία δεν εξαρτάται από τις επιθυμίες μας.
Θέλω να πω, πολλοί συμπατριώτες μας μπορούν να σου μιλούν ώρες για τη κακία των χριστιανών και για τις σταυροφορίες αλλά δεν θα σου πουν πόσους αιώνες πριν είχαν μπουκάρει οι Άραβες στην Ισπανία, ούτε πως εκείνοι ήταν που ξεκίνησαν τον θεσμό της δουλείας των μαύρων ανθρώπων, πριν την παραδώσουν στους λευκούς αποικιοκράτες.
Οχυρωμένοι λοιπόν όλοι πίσω από τις βεβαιότητές τους, μπορούν να κάνουν άνετα χαβαλέ αλλά να ξεχνούν όλοι να αναφέρουν δίπλα από το “παπάδες” το “παλαιοημερολογίτες”. “Μα το ίδιο δεν είναι;”, θα ρωτήσει κάποιος. Όχι ακριβώς, αν ήταν το ίδιο δεν θα υπήρχαν δύο ξεχωριστές εκκλησίες “γνήσιων” ορθοδόξων, πέραν της επίσημης Ορθόδοξης, έτσι δεν είναι; Δεν θα υπήρχαν κάμποσες διαφωνίες και με το σκέλος των Σλάβων ορθοδόξων, διότι, ναι, η άλλη ερώτηση είναι “σιγά ρε, οι Ρώσοι δηλαδή δεν είναι δικοί μας;”.Ε όχι, δεν είναι ακριβώς “δικοί μας”. Αν είναι έτσι να χρεωθούμε και τις παραδόσεις των Καθολικών ή τα κρίματα των Αγγλικανών.
Εννοείται πως πρόκειται για μια διαδικασία που σταδιακά μέσα στην χτεσινή μέρα άρχισαν όλοι να την αποδίδουν εκεί που πρέπει, σε μια παράδοση δηλαδή, η οποία σε μας τους όχι και τόσο πιστούς μοιάζει γελοία σχεδόν όσο και ο ερχομός του Αγίου Φωτός με τιμές αρχηγού κράτους ή οι περιφορές μελών αγίων στους δρόμους.
Αλλά η νεκρική ακαμψία δεν επιτρέπει πολλά-πολλά αν πρόκειται να θάψεις τον ιεράρχη καθιστό και η ερώτηση γιατί να πρέπει να τον δούμε και μεις οι υπόλοιποι να περιφέρεται έτσι καθιστός θα είχε αξία αν εκείνοι που ενοχλήθηκαν από το θέαμα είχαν ενοχληθεί και από την Ασούρα των Σιιτών μουσουλμάνων στον Πειραιά. Όπου άντρες(μόνο)αυτομαστιγώνονται μεσ’ τη μέση του δρόμου. Δεν είδα χαβαλέ εκεί, μάλλον άκρατο θαυμασμό θα έλεγα ή τουμπεκί ψιλοκομμένο…
Άλλοι ενοχλήθηκαν με εκείνο το θέμα, άλλοι ενοχλήθηκαν με ετούτο. Ο γράφων μπορεί να νιώθει περήφανος ότι-αν και όχι άθεος αλλά ούτε και πιστός-ενοχλήθηκε και με τα δύο.
Κάποια στιγμή λοιπόν και το “τι-ελ” και το “φατσομπούκι” έμαθαν ότι με τον ίδιο τρόπο θάφτηκαν(και λόγω νεκρικής ακαμψίας…περιφέρθηκαν κιόλας)πολλοί ιεράρχες πριν τη δεκαετία του ’50, μέχρι που οι πολλοί ελληνορθόδοξοι προχώρησαν, πήγαν παρακάτω, οι “γνήσιοι” αποφάσισαν να παραμείνουν. Σημειώθηκε δηλαδή μια πρόοδος στους πιο πολλούς Έλληνες ορθόδοξους, που αν δεν τους διαχωρίσεις από τους παλαιοημερολογίτες, δεν θα την αντιληφθείς. Το αφήγημα και ο χαβαλές, λοιπόν, με τον «παπά-Μπέρνυ»(έτσι δεν έγραψαν;) άρχισε να ατονεί. Αλλά η αντίθεσή μας στον σκοταδισμό έπρεπε να μείνει ζωντανή.
Έτσι πιάσαμε την περίπτωση-γελοιότητα κατ’ εμέ-του χωριού της Ρόδου που έκανε ειδική τελετή για να βρέξει. Γράψαν τα προοδευτικά site για τους «ιθαγενείς που χορεύουν τον χορό της βροχής» και άλλα παρόμοια. Καλά έκαναν, είναι αστείο στην εποχή μας κάτι τέτοιο. Αλλά ακόμα κι ένας καλός φίλος μου το πήγε παραπέρα, αφόρητα παραπέρα. «Σε τι διαφέρουν αυτοί από εκείνους που ζώνονται εκρηκτικά και ανατινάζονται;», αναρωτήθηκε…
Ε, όχι, ήμαρτον. Το ίδιο είναι να παρακαλάς τον θεό σου για λίγη βροχή και το ίδιο να διαμελίζεις κόσμο, παιδιά, τον εαυτό σου, πιστεύοντας ότι έτσι διέταξε ο Προφήτης; Ποια είναι η διαφορά; Όλη η διαδρομή που έχει κάνει ο άνθρωπος για να μην αποδίδει συλλογική ευθύνη στον «απέναντί» του και στα παιδιά του, ό,τι κι αν έχει κάνει. Η δεισιδαιμονία και ο αμορφωσιά του να παρακαλάς τον θεό για μια βροχή εξισώνονται με τους τρελούς φονιάδες που πιστεύουν σε κάτι τέτοιο: Ιμπν Ισχάκ:368 «Φέραμε το κεφάλι-του στον Μωάμεθ τη νύχτα, χαιρετήσαμε τον Προφήτη καθώς προσευχόταν, και ρίξαμε το κεφάλι του Ασράφ μπροστά στα πόδια-του. Ο Προφήτης δόξασε τον Αλλάχ που ο ποιητής είχε σκοτωθεί, και μας συνεχάρη για την καλή δουλειά που κάναμε για τον Σκοπό του Αλλάχ»…
Μάλλον προσπαθούμε να τα εξισώσουμε για να μην έχουμε τύψεις που βλέπουμε το αληθινό φασιστικό τέρας μιας θρησκείας που έγινε πιο Μεσαίωνας από τον δικό μας Μεσαίωνα και δεν μιλάμε. Κι εκεί λέμε και παραμύθια στους εαυτούς μας, όπως ότι οι σκοταδιστές βάζουν τα παιδιά μας να υφίστανται κατήχηση στο σχολείο. Όχι, αν δεν θες το παιδί σου δεν κάνει θρησκευτικά. Απλά αν είναι ορθόδοξο θα πρέπει να κάνει μαθήματα σαν εκείνα που κάνουν τα παιδιά των αναγνωρισμένων μειονοτικών θρησκειών(μουσουλμάνων, καθολικών και Εβραίων), με ομολογιακό τρόπο. Όχι θρησκευτικά στους μικρούς μουσουλμάνους στην Θράκη ή τους καθολικούς στις Κυκλάδες και Σαββόπουλο με «άγγελο-εξάγγελο» στα παιδιά των ορθοδόξων, ε;
Υ.Γ. Όπως μάθαμε, παρότι εδώ έγινε χαμός, στη Ρόδο δεν έβρεξε και η πρόβλεψη λέει ότι δεν θα βρέξει κιόλας!
Γ.Συμψηρής