Ως εκπαιδευτικός γυμνασίου από το 2007, θα ήθελα να γνωστοποιήσω στους συναδέλφους και σε οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο τις απόψεις μου για τις τελευταίες αλλαγές στο Γυμνάσιο, μετά από ένα χρόνο εφαρμογής τους.
Οι προηγούμενοι το 2013 είχαν αυξήσει το εβδομαδιαίο ωράριο των καθηγητών κατά δύο ώρες. Οι τωρινοί έκαναν κάτι πιο «προχωρημένο»: μείωσαν το ωράριο των μαθητών! Και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα κοινό: Δεκάδες χιλιάδες διδακτικές ώρες, άρα και χιλιάδες θέσεις εργασίας εκπαιδευτικών εξαφανίστηκαν. Ταυτόχρονα επιβαρύνθηκε το εκπαιδευτικό έργο των ήδη υπηρετούντων. Το επιχείρημα της «ελάφρυνσης» των μαθητών είναι τουλάχιστον υποκριτικό, αφού αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει με εξορθολογισμό της ύλης, χωρίς μείωση των ωρών. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι το μοναδικό σκεπτικό ήταν η μείωση των αναγκών σε προσλήψεις αναπληρωτών (για διορισμούς δεν το συζητούμε καν…). Δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα «κομμένα» μαθήματα ήταν στους κλάδους Φιλολόγων (ΠΕ02) και Φυσικών Επιστημών (ΠΕ04), όπου υπάρχουν οι περισσότερες ελλείψεις σε προσωπικό.
Ειδικά για τον κλάδο των Φυσικών Επιστημών, μεγάλο ρόλο έπαιξε και η κατάργηση της τρίωρης απασχόλησης του Υπεύθυνου εκπαιδευτικού για το εργαστήριο σε Γυμνάσιο και Λύκειο. Έτσι, ενώ το προηγούμενο σχολικό έτος προσλήφθηκαν περίπου χίλιοι αναπληρωτές του κλάδου ΠΕ04, φέτος δεν ξεπέρασαν τους πεντακόσιους. Υπήρξαν συνάδελφοι που εργάζονταν ως αναπληρωτές για πολλά χρόνια (ακόμη και δέκα) και φέτος δεν προσλήφθηκαν. Αυτό ισοδυναμεί με απόλυση!
Επίσης, πολλοί συνάδελφοι αναγκάζονται να συμπληρώνουν το ωράριό τους όχι μόνο σε δεύτερο, αλλά και σε τρίτο σχολείο, ενώ σε πολλές περιπτώσεις, ειδικά στα περιφερειακά σχολεία, ο καθηγητής Φυσικών Επιστημών διδάσκει οκτώ, εννιά ή και δέκα διαφορετικά αντικείμενα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου…
Θα πρέπει να τονιστεί ότι από τα δέκα μαθήματα Φυσικών Επιστημών και στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου, τα επτά είναι μονόωρα! Είναι αυτονόητο ότι δε γίνεται μάθημα, αλλά «πασαλείμματα», ειδικά αν λάβουμε υπόψη τις ώρες που αφιερώνονται στα υποχρεωτικά διαγωνίσματα (για την επανάληψη, την εξέταση, τη διόρθωση) και με δεδομένο ότι σε ένα μονόωρο μάθημα οι διδακτικές ώρες της χρονιάς είναι 20-25 το πολύ.
Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ σύντομα και στο θεσμό της Θεματικής Εβδομάδας. Εδώ κι αν πρόκειται για υποκρισία! Ασχοληθήκαμε για μία εβδομάδα με θέματα που υπήρχαν σε μαθήματα που καταργήθηκαν (π.χ. Οικιακή Οικονομία Β΄ τάξης) ή υποβαθμίστηκαν (Βιολογία Α΄ τάξης) και με θέματα που τα προηγούμενα χρόνια ήταν αντικείμενο των project, που επίσης καταργήθηκαν, με «παιδαγωγικά» κριτήρια πάντα…
Συμπερασματικά, φτάνει πια η κοροϊδία! Κατάφεραν και μας κορόιδεψαν μια φορά, το 2015. Δεύτερη δεν υπάρχει. Χρειαζόμαστε Ο.Λ.Μ.Ε. αγωνιστική και ανεξάρτητη. Πρέπει να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα για κάτι καλύτερο (στην Παιδεία και όχι μόνο). Οφείλουμε να “γυρίσουμε την πλάτη μας στο μέλλον” που ετοιμάζουν και το οποίο μας παρουσιάζουν ως μονόδρομο… Το οφείλουμε στους εαυτούς μας, στα παιδιά μας, στους μαθητές μας!
ΥΓ: Για όσους περιμένουν να έρθουν οι προηγούμενοι να μας «σώσουν» ξανά, αλλά και για όσους πιστεύουν σε «ανεξάρτητους» νεοφιλελεύθερους που ξεπετάχτηκαν από ποτάμια και βάλτους τηλεοπτικής σήψης, δεν έχω να πω τίποτα. Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά…
Γιώργος Τσιρογιάννης, Γυμνάσιο Λουτρού
Υποψήφιος με την Ανεξάρτητη Αγωνιστική Ριζοσπαστική Ενότητα Β’ ΕΛΜΕ Αιτ/νίας