Πραγματικά είναι άξιο απορίας πως κάθε χρόνο στο Αγρίνιο κάνουμε αγιασμό υδάτων σε μια τρούπα όπου γύρω οι τοίχοι δεν είναι καν βαμμένοι. Όπως το γράψαμε και πέρυσι έτσι το συνεχίζουμε και φέτος: ειλικρινά τώρα δεν υπάρχει ένα ποταμάκι, ένα ρυάκι, ένας χείμαρρος να πάμε να πετάξουμε τον σταυρό να αγιάσουμε τα νερά μας; Καλά είμαστε σοβαροί;
Τόσες λίμνες, τόσα ποτάμια γύρω τριγύρω εμείς γιατί πετάμε τον σταυρό στο κλιμακοστάσιο, εεε… συγγνώμη στο υδραγωγείο; «Μα από κει πίνουμε νερό», θα πουν κάποιοι! Μα καλά, στις άλλες πόλεις αγιασμό κάνουν εκεί που πίνουν νερό; Στη θάλασσα τον κάνουν! Ήμαρτον!
Τέλος πάντων, χρονιάρες μέρες είναι, πάει, πέρασαν. Θα ξεκουραστεί κι ο μαέστρος ο Βασίλης Κονίδας που έχει φέρει διακόσιες γυροβολιές την πόλη, θα πάρει και τις αποφάσεις του ο Περιφερειάρχης, θα βρούμε χρόνο να τσακωθούμε και για τις σακούλες, βάζοντας πάντα βαθιά το μαχαίρι στο κόκκαλο: αλήθεια οι σακούλες μας πείραξαν την ώρα που οι Χούτι πολεμούν με την Σαουδική Αραβία; Ε; Πως;
ο (υ)περαστικός
1 Σχόλιο
Εμαθαν οι μπουρτζοβλαχοι το Καβακο και το παιζουν ποιοτητα.