Πέθανε ένας μεγάλος παράγοντας του ελληνικού αθλητισμού ο Παύλος Γιαννακόπουλος και ακολούθησε(και ακολουθεί)πολλή απόδοση τιμών και φυσικά πολλή κατανόηση για το έργο του, για το πως τα έβλεπε τα πράγματα. Ετούτες οι γραμμές δεν γράφτηκαν για αυτό τον λόγο αλλά για να θυμηθούμε την μέγιστη υποκρισία και την μέγιστη κατάντια: να είσαι οπαδός και μόνο οπαδός. Να μην κάνεις κάτι άλλο στη ζωή σου. Να έχεις μόνο αυτό και να κρύβεσαι πίσω από αυτό σφετεριζόμενος τις καλές προθέσεις, τα λεφτά και τις διευκολύνσεις ενός ανθρώπου σαν τον εκλιπόντα ή σαν άλλους σημαντικούς.
Δείτε για παράδειγμα την χθεσινή μέρα: λίγες ώρες μετά τον θάνατό του είχε το κλασσικό ντέρμπι στο μπάσκετ. Ε, εκεί στην ώρα της ενός λεπτού σιγής κάποιοι δεν κρατήθηκαν και έβριζαν χυδαία έναν παίκτη και την γυναίκα του που έχει πέντε παιδιά. Και μετά ακλούθησαν κι άλλα βρισίδια, κι άλλα, κι άλλα… αποδεικνύοντας ότι κάποιοι απλά δεν μπορούν να γίνουν άνθρωποι, όσο κι αν ο Γιαννακόπουλος ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος. Ακόμη κι εκείνος αναγκάστηκε να τους ανεχτεί και να τους ακούσει κάμποσες φορές, διότι απλά δεν γινόταν(και δεν γίνεται)αλλιώς…
Εξηγήσαμε ότι τούτες οι γραμμές δεν είναι η νεκρολογία του παράγοντα αλλά η κατάδειξη του μέγιστου προβλήματος της ελληνικής κοινωνίας που είναι η εξαχρείωση του να μπορείς να πεις οτιδήποτε για τον οποιονδήποτε, αρκεί να είσαι εσύ και άλλοι 50 φίλοι σου με κράνη και ναυτικές φωτοβολίδες…
Να, την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές βγήκε το πόρισμα(νωρίς-νωρίς!)για το πώς διεξήχθη ο τελικός του κυπέλου στο ποδόσφαιρο. «Αμέτρητες ναυτικές φωτοβολίδες ευθείας βολής, εκρηκτικές βόμβες μολότοφ του μισού κιλού με προσαρμοσμένα γκαζάκια, τσεκούρια, ρόπαλα, πτυσσόμενες ράβδοι, κατσαβίδια, σιδηρογροθιές, πέτρες, μάρμαρα και καδρόνια χρησιμοποίησαν οι οπαδοί εναντίον αστυνομικών αλλά και αντιπάλων, ενώ συνέπεια των επεισοδίων ήταν τραύμα (τρύπα) από φωτοβολίδα ευθείας βολής στο γόνατο, εγκαύματα α’ βαθμού, τραυματισμό στο μάτι, κατάγματα δακτύλων, σπάσιμο δοντιών, δεκάδες ράμματα από εκτεταμένα τραύματα από αντικείμενα και μαχαίρια, εκχυμώσεις και κακώσεις σε διάφορα σημεία του σώματος»
Μπορεί ποτέ κανείς να σταματήσει αυτή την πορεία; Όχι, όπως δεν μπορεί να κάνει την Αθήνα πόλη ή τις άλλες πόλεις μέρη να ζεις. Διότι οι «οπαδοί» δεν μπορούν να μάθουν τίποτε από κανέναν Γιαννακόπουλο.
Ο Νίτσε λέει πως όποιος ζει όπως τα παιδιά – δηλαδή δεν παλεύει για το ψωμί του και δεν πιστεύει ότι οι πράξεις του έχουν τελική σημασία – παραμένει παιδιάστικος… Η, μάλλον, κωλοπαιδαρίστικος που βρίζει μάνες και σπιλώνει σπουδαίους ανθρώπους.
Γ.Σ.