Με ελπίδα βλέπει κανείς την πρωτοβουλία της Δρω για δημιουργία Μουσείου Καπνού. Σωστά ξεκινάει κι όλας η πρωτοβουλία για ψηφιακή συλλογή.
Βέβαια το πρώτο πράγμα που μου πάει στο μυαλό είναι ότι το λιγότερο που θα γίνει είναι, αν μαζέψει υλικό η “Δρω” να γίνει έστω ψηφιακό μουσείο. Βλέπετε περισσότερο μπορεί να εμπιστευτεί κάποιος πολίτες και λιγότερο οποιοδήποτε τάξει και τα “θα” πάνε βρόντο.
Κάνοντας μια έρευνα στο εξωτερικό πέσαμε σε ένα παράδειγμα της Βόρειας Καρολίνας των ΗΠΑ. Δεν πιάνουμε της Καβάλας γιατί είναι ένα εντυπωσιακό μουσείο, το κλασσικό όμως που ξέρουμε ( δείτε https://www.tobaccomuseum.gr/)
Το Μουσείο “καπνού” της Βόρειας Καρολίνας κεντρίζει το ενδιαφέρον λόγω του πολυχώρου του. Χρησιμοποιείται γενικευμένα ως αγροτικός πολυχώρος για events, όπως γάμους, δεξιώσεις . Το κυριότερο όμως είναι ότι προσφέρει προϊόντα καπνού και εκθέσεις του προϊόντος από παλιές παραγωγές. Επίσης δίνει δουλειά σε νέους μεταφραστές και ξεναγούς για τους επισκέπτες, ενώ έχει ειδικούς χώρους για παιδιά και παιχνίδι όπως νυχτερινή παριήγηση με λάμπες πετρελαίου (!). Το επιστημονικό κομμάτι καλύπτεται με επιστημονικά προγράμματα που εξετάζουν τη σύνδεση του καπνού και ανάπτυξης της περιοχής.
Με άλλα λόγια είναι αγροτουριστικός πολυχώρος με πολλές προοπτικές εμπορικής εκμετάλλεσης.Πάρτε μια ιδέα εδώ: http://www.tobaccofarmlifemuseum.org/).
Παρόμοια προσπάθεια ως προς την αναπαράσταση του καπνού σε χώρο έχει γίνει παλαιότερα στην εστίαση στο Αγρίνιο. Εδώ όμως μιλάμε για πολυχώρο κερδοφόρο ανοικτό σε όλες τις δραστηριότητες συν τα απαραίτητα επιστημονικά τεκμήρια και τις εκπαιδευτικές δράσεις. Μήπως λοιπόν πρέπει να το αναλάβει ιδιώτης στο Αγρίνιο να τελειώνουμε και να πρωτοτυπήσει;
Λ.Υ.