Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι οι εκπαιδευτικοί υλοποίησαν ουσιαστικά μόνοι τους την τηλεκπαίδευση. Χωρίς καμία βοήθεια από το Υπουργείο Παιδείας ξεπέρασαν εμπόδια πολλές φορές ανυπέρβλητα που προέκυψαν από την ανυπαρξία του κράτους.
Χωρίς ποτέ να έχουν επιμορφωθεί, χωρίς καν να υπάρξει μια χρονική περίοδος υπεύθυνης ταχύρρυθμης επιμόρφωσης, χωρίς να διαθέτουν τον κατάλληλο τεχνολογικό εξοπλισμό ούτε οι καθηγητές, ούτε οι μαθητές τους, κατόρθωσαν να φέρουν σε πέρας ένα δύσκολο έργο.
Το έκαναν όμως γιατί το αισθάνονταν όχι απλά και μόνο για το μάθημα αλλά περισσότερο για να είναι κοντά στους μαθητές τους. Αυτή ήταν η κινητήριος δύναμη τους. Η αγάπη για τους μαθητές τους και για το λειτούργημά τους.
Χάρη στο φιλότιμο του δασκάλου και του καθηγητή το Υπουργείο κομπορρημονεί για το κατόρθωμά του.
Πιο τζάμπα μάγκας δεν γίνεται.
Τώρα οι ιθύνοντες του Υπουργείου αποφάσισαν να βάλουν κάμερες στις τάξεις και ουσιαστικά να μετατρέψουν το σχολείο σε τηλεοπτικό σόου, σε ένα σχολικό big brother.
Φανερώνουν έτσι την πικρή αλήθεια. Δηλαδή πόσο μακριά νυχτωμένοι είναι σχετικά με την ουσία της μαθησιακής διαδικασίας που είναι μια αλληλεπίδραση βαθιά ανθρώπινη και βασίζεται στη σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στους μαθητές και τον δάσκαλο.
Φανερώνουν έτσι πόσο μακριά βρίσκονται από το δημόσιο σχολείο…
Οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς αντιδρούν ήδη σ’ αυτή τη νέα αποκρουστική πραγματικότητα. Και θα συνεχίσουν να αντιστέκονται στον ευτελισμό του σχολείου προστατεύοντας, όπως έχουν καθήκον, πρώτα από όλα τα παιδιά τους.
Κι είναι αλήθεια ότι κανένας εκπαιδευτικός, κανένας γονέας, κανένας σύλλογος διδασκόντων, κανένας σύλλογος γονέων και κηδεμόνων δεν θα επιτρέψει να συμβεί κάτι τέτοιο.
Για την «Συμμαχία Πολιτών»
Γιώργος Δ. Καραμητσόπουλος
2 Σχόλια
O ίδιος ο πρωθυπουργός θέλει τους μαθητές πελάτες.στο βωμό του καπιταλισμού τείνουν να χαθούν όλες οι ελευθερίες, το σύστημά τους όμως μπάζει γιατί η φύση είναι απρόβλεπτη.Εγρήγορση και μόνο.
Ο προηγούμενος αντί-καπιταλιστής πρωθυπουργός, ήθελε μόνο τα δικά του παιδιά να είναι «μαθητές – πελάτες» των ιδιωτικών σχολείων. Τα παιδιά των άλλων όχι, υπό τον φόβο να μορφωθούν και δεν τον ψηφίσουν.