Οι τράπεζες σκληραίνουν τη στάση τους, οι εισπρακτικές καραδοκούν και…όπου σε τσακώσουν!
Οι τράπεζες σκληραίνουν τη στάση τους, οι εισπρακτικές καραδοκούν και…όπου σε τσακώσουν!
Η είδηση ότι άλλα 30 δις θα πάνε για τη στήριξη των Τραπεζών προκειμένου «να πέσει ζεστό χρήμα στη αγορά» μόνο θυμηδία πρέπει να προκάλεσε στην μεγάλη πλειονότητα των πολιτών-καταναλωτών και στο Αγρίνιο όπως και σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της χώρας. Ειδικά σε όσους ξέρουν ότι για παράδειγμα από το πρόγραμμα του ΤΕΜΠΜΕ εγκρίθηκε το αστρονομικό ποσό του ενός(αρ.1) δανείου σε όλο το νομό και ειδικότερα για όσους τον τελευταίο καιρό έχουν ασχοληθεί κάτω από τα επιφαινόμενα με το μπάχαλο που επικράτησε στην Ιόνια οδό για να φέρουμε και ένα τοπικό παράδειγμα που πονάει.
Με εξαίρεση, όμως, όσους από ιδεολογία θα ήθελαν να πάψουν οι Τράπεζες να υπάρχουν ή στην καλύτερη περίπτωση να έχουν την τύχη των Τραπεζών της Βενεζουέλας, η πλειονότητα του κόσμου θέλει να αγιάσει και δεν μπορεί. Κι αυτό γιατί καθημερινά γίνεται αντικείμενο οχλήσεων από τις τράπεζες και από τις εισπρακτικές εταιρίες που έχουν αναλάβει το καθήκον να καλούν για τα λεφτά των πρώτων. Κι εδώ το πράγμα μοιάζει να έχει ξεφύγει.
Αληθινή ιστορία
Διαβάστε πιο κάτω μια πραγματική ιστορία, εξαιρετικά πρόσφατη, που έλαχε σε φίλο μας Αγρινιώτη και που αντικατοπτρίζει ή το ότι οι τράπεζες βρίσκονται σε εξαιρετική πρεμούρα ή το ότι απλά είχαν μάθει έτσι και τώρα δεν μπορούν να αλλάξουν συνήθειες. Γνωστός λοιπόν επιχειρηματίας που πληρώνει ανελλιπώς το επιχειρηματικό του δάνειο εδώ και χρόνια κλήθηκε από τη διεύθυνση γνωστής τράπεζας να «συνομιλήσουν». Όταν ρώτησε τον διευθυντή τι θέλει να συνομιλήσουν του ειπώθηκε καθαρά και ξάστερα ότι το επιτόκιο το οποίο πληρώνει κρίνεται ως επαχθές για την τράπεζα και η τελευταία κρίνει ότι πρέπει να γίνει μια αναπροσαρμογή προς τα πάνω, περίπου της τάξης της μιας ποσοστιαίας μονάδας. Στην απορία του επαγγελματία πως είναι δυνατόν, αντί να επιβραβεύεται η συνέπειά του, να καλείται να πληρώσει παραπάνω απλά κλείστηκε ένα ραντεβού να μιλήσει δια ζώσης με τον διευθυντή. Να σημειωθεί πως όταν ο πελάτης ρώτησε τι θα συνέβαινε στην περίπτωση που δεν αποδεχόταν τους νέους όρους, απάντηση ήταν πως θα καλούνταν να αποπληρώσει όλο το ποσό του δανείου άμεσα.
Λογικά πράττοντας όμως ο καταναλωτής-συμπολίτης μας κάθισε και αφιέρωσε το βράδυ του ψάχνοντας τι προβλέπεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Με έκπληξη διαπίστωσε ότι όλοι οι όροι που του προτάθηκαν είναι καταχρηστικοί και ότι η τράπεζά του δεν έχει το δικαίωμα να του ζητάει καμιά αλλαγή σε ότι είχε υπογράψει στην έναρξη της συνεργασίας του με αυτήν! Την επομένη πήγε στο ραντεβού του και εξέθεσε όλα τα παραπάνω στο διευθυντή-συνομιλητή του. Ο τελευταίος αφού αρχικά ξαφνιάστηκε από τις γνώσεις του τελικά χωρίς ιδιαίτερη ενόχληση αλλά και χωρίς συγγνώμη δήλωσε ότι η συνεργασία συνεχίζεται ως έχει! Φυσικά πήρε τη απάντηση ότι ο πελάτης θα ζητήσει πίσω και τα έξοδα φακέλου που έχουν κριθεί καταχρηστικά στο μεταξύ, μετά από απόφαση του Ειρηνοδικείου της Λάρισας… Και εδώ δεν φάνηκε να αιφνιδιάζεται λέγοντας «κάντε αίτηση και θα το δούμε»!
Η όλη συμπεριφορά μας φάνηκε τόσο παράξενη που ρωτήσαμε τον πρωταγωνιστή της γιατί εκτιμάει ότι έγινα όλα αυτά. Μας απάντησε ότι πιστεύει πως «αυτό γίνεται συχνά και όποιος τσιμπήσει. Αν δεν ξέρεις μπορείς να δεχθείς και να κάνεις την αναπροσαρμογή, ενώ όλη η διαδικασία θα θεωρηθεί μια απλή κουβέντα.»
Η πίεση
Δυστυχώς η πίεση σχεδόν στο σύνολο του πληθυσμού που έτυχε να είναι κάπου χρεωμένο, μετά το πάρτι των τελευταίων δεκαετιών, τείνει να γίνει αφόρητη. Εταιρίες με αριθμούς που παραπέμπουν σε κινητό, ενώ δεν είναι, σε καλούν στις 3 το μεσημέρι στη δουλειά ή στο κινητό που μπορεί να είναι οπουδήποτε, ενώ είναι γνωστό ότι οι εισπρακτικές μπορούν να σε καλούν σε σταθερό τηλέφωνο που έχεις δώσει για επικοινωνία και πάντως σίγουρα όχι στο χώρο εργασίας. Παίρνουν κοντινούς συγγενείς, αν δεν σε βρουν ή δεν απαντήσεις. Πλέον παίρνουν πριν τη λήξη της δόσης για να στο υπενθυμίσουν! Καλά, για την περίπτωση καθυστέρησης έστω και μιας μέρας υπάρχουν τράπεζες που στέλνουν γραπτό μήνυμα για πληρωμή οπωσδήποτε μέχρι την επομένη! Παράλληλα τα ποσά για τα οποία ενοχλούν μπορεί να είναι ακόμη και 20 ευρώ και μάλιστα αν ξεπεραστεί κατά δυο ή τρεις μέρες να σου προτείνουν να πληρώσεις έστω το μισό την επομένη! Όλα αυτά κάνουν κάποιους να ανησυχούν πέρα από ότι χρωστάνε. Κάνουν κάποιους να ανησυχούν ότι οι τράπεζες είναι απελπισμένες!
Οδηγός Επιβίωσης
Καθώς όμως μπαίνουμε πιο βαθιά στο τούνελ και αυτές οι συμπεριφορές εντείνονται(το θέμα των κατασχέσεων και του «μαυρίσματος» πελατών είναι αντικείμενο άλλου άρθρου)καλό είναι να ξέρετε τι αποφάσεις έχουν παρθεί. Με έντονα γράμματα σημειώνουμε τους καταχρηστικούς όρους και τους αριθμούς των δικαστικών αποφάσεων. Επίσης να θυμάστε το Ειρηνοδικείο Λάρισας δικαίωσε την Κίνηση Δανειοληπτών, που διεκδίκησε την επιστροφή χρημάτων που κατέβαλαν για έξοδα φακέλου. Με την απόφαση 76/04 του Ειρηνοδικείου Αθηνών γίνεται δεκτή ομαδική αγωγή τεσσάρων ατόμων και διατάσσεται η επιστροφή ποσών από 245 έως 1.140 ευρώ που κατέβαλε ο καθένας ως έξοδα δανείου ή φακέλου ή χρηματοδότησης ή ως διαχειριστικά έξοδα.. Η απόφαση είναι πολύ σημαντική, όχι μόνο γιατί κρίθηκε παράνομος ένας ακόμα όρος δανειακής σύμβασης, αλλά γιατί κρίθηκε αδικαιολόγητος ο πλουτισμός της Τράπεζας, θέτοντας ως όριο παραγραφής τα 20 χρόνια. Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με εκτιμήσεις, ότι μπορούν να διεκδικήσουν τα χρήματα τους πίσω όσοι υπέγραψαν δανειακές συμβάσεις από το 1990 και μετά, αν και σε αυτές τις περιπτώσεις αναμένεται η δικαστική αντίδραση των τραπεζών που ακόμη πάντως δεν έχει γίνει γνωστή.
Χρεώσεις και πρακτικές που κρίθηκαν παράνομες
Για τις καταθέσεις:
Είσπραξη προμήθειας για κατάθεση σε λογαριασμό τρίτου προσώπου
αποφάσεις: 711/2007 κ 961/2007, Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών
Επιβολή εξόδων κίνησης σε λογαριασμούς ταμιευτηρίου (ή τρεχούμενους) μετά την 4η πράξη κάθε μήνα
αποφάσεις: 711/2007 κ 961/2007, Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών
Επιβολή εξόδων τήρησης και παρακολούθησης στους λογαριασμούς καταθέσεων
αποφάσεις: 711/2007 κ 961/2007, Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών
Μονομερής μεταβολή από την πλευρά της τράπεζας για τους όρους των λογαριασμών καταθέσεων
αποφάσεις: 711/2007 κ 961/2007, Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών
Επιβολή εξόδων αδράνειας (0,6 ή 1 €) σε λογαριασμούς που δεν κινούνται για πάνω από 1,5 χρόνο 711/2007 κ 961/2007, Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών
Ο υπολογισμός των τόκων των ποσών των καταθέσεων σε μεταγενέστερη ημερομηνία από αυτή που γίνεται η κατάθεση
711/2007 κ 961/2007, Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών
Για τις πιστωτικές κάρτες:
Μονομερής αύξηση του επιτοκίου της πιστωτικής κάρτας, χωρίς συγκεκριμένα κριτήρια που αναφέρονται στη σύμβαση
απόφαση: 1219/2001, Άρειος Πάγος
Μονομερής αύξηση της συνδρομής της κάρτας
απόφαση: 1219/2001, Άρειος Πάγος
Είσπραξη προμήθειας για την ανάληψη μετρητών μέσω πιστωτικής κάρτας
απόφαση: 1219/2001, Άρειος Πάγος
Για τα στεγαστικά και λοιπά δάνεια:
Είσπραξη εξόδων χρηματοδότησης για τη χορήγηση του δανείου
απόφαση: 5253/2003, Εφετείο Αθηνών
Είσπραξη εξόδων φακέλου
απόφαση: 5253/2003, Εφετείο Αθηνών
Μονομερής αύξηση του επιτοκίου στα δάνεια με κυμαινόμενο επιτόκιο χωρίς κάποιο λογικό κριτήριο. Παράνομη είναι επίσης η απαίτηση της τράπεζας για επιστροφή του δανείου αν δεν αποδεχθεί ο πελάτης την προσαρμογή του επιτοκίου
απόφαση: 5253/2003, Εφετείο Αθηνών
Επιβολή εξόδων 50 € σε δανειολήπτες για να πάρουν βεβαίωση οφειλών
αποφάσεις: 711/2007 κ 961/2007, Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών
Η καταγγελία της σύμβασης του δανείου από τη μεριά της τράπεζας σε περίπτωση καθυστέρησης οποιασδήποτε δόσης
απόφαση: 5253/2003, Εφετείο Αθηνών
Ο υπολογισμός των τόκων του δανείου με βάση το έτος των 360 ημερών αντί για τις 365 ή 366 μέρες με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη επιβάρυνση του δανειολήπτη
απόφαση: 430/2005, Άρειος Πάγος
Η επιβολή χρονικού περιθωρίου (π.χ. 30 ημερών) στον πελάτη για να αμφισβητήσει τις χρεώσεις του, αλλιώς θεωρείται ότι τις κάνει δεκτές
1219/2001, Άρειος Πάγος