Διαβάστε καταγγελία που διακινείται από το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος- Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων:
“Ο αδερφός μου έχει καταταγεί με την πρόσφατη σειρά στο Τάγμα Ευζώνων στο Μεσολόγγι. Με παίρνει τηλέφωνο παραπονούμενος για τα εξής:
– Οι φαντάροι διατάζονται , με αφορμή κάποια επιθεώρηση που θα γίνει, να δουλεύουν ολημερίς, επισκευάζοντας το στρατόπεδο. Ουσιαστικά η επιθεώρηση είναι μια πρόφαση για να τους χρησιμοποιούν ως απλήρωτους εργάτες για να ανακαινίσουν τις εγκαταστάσεις τους.
– Πολλές φορές παραβιάζεται το πρόγραμμα και τους στερούν τη μεσημεριανή ξεκούραση (ξέρω ότι αυτό είναι και ενάντια στον κανονισμό, το πρόγραμμα έχει ισχύ εντολής ανωτάτου).
Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι η καταρράκωση της ψυχολογίας των φαντάρων μερικοί από τους οποίους έχουν αρχίσει ακόμη και να επιδεικνύουν επιθετική συμπεριφορά”.
Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ο παραλογισμός της υποχρεωτικής στράτευσης και της πραγματικής της ουσίας. Από τη μια μεριά, Επιτελεία και μιλιταριστές απαιτούν αύξηση της θητείας με πρόφαση την καλύτερη εκπαίδευση και από την άλλη μεριά, οι συνάδελφοι φαντάροι μετατρέπονται σε άμισθους δούλους του κάθε διοικητή για να κάνει δημόσιες σχέσεις και να δείξει έργο στους ανωτέρους.
Εμείς καλούμε τους συνάδελφους να βγουν Παραπονούμενοι στην Αναφορά.
Οι γονείς τους έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να διαμαρτυρηθούν και να απαιτήσουν να σταματήσει η εργασιακή εκμετάλλευση των παιδιών τους με πρόφαση την εκπλήρωση του «ύψιστου καθήκοντος», που όλοι οι πολιτικοί ηγέτες όμως δεν πραγματοποίησαν.
www.makeleio.gr
1 Σχόλιο
Πρέπει πάντα να προσφέρουμε στην Πατρίδα από όποια θέση και αν είμαστε. Όλοι όσοι υπηρετήσαμε κάναμε “αγγαρείες”, ( βλέπεις δεν είχαμε τη μάνα μας να μας φέρνει το πρωινό στο κρεβάτι) , δουλέψαμε ολοήμερα κάτω από τον καυτό ήλιο σε θερμοκρασίες πάνω από 40 βαθμούς Κελσίου και το βράδυ σκοπιά 1-4. Τιμή μου που μαζί με άλλους έφεδρους σμηνίες και σμηνίτες προσφέραμε επί 24 μηνο,σημαντικότατο έργο όπου μας ζητήθηκε. Γιαυτό και φέτος θα μαζευτούμε στο Αεροδρόμιο Αράξου να θυμηθούθμε τα παλιά και να πιούμε κρασάκι αναπολώντας τις καλές και ελάχιστες κακές στιγμές που περάσαμε μαζί.