Πριν από εκείνο της Δευτέρας στη περιοχή της Μπουκογιάννη
Οι επιθέσεις από πολυπληθείς ομάδες που κραδαίνουν ρόπαλα στα χέρια έχουν ήδη γίνει μέρος της ζωής του Αγρινίου. Τραγικές ελλείψεις και μια ιδιότυπη ομερτά σε πολλούς τομείς έχουν επιτρέψει σε ομάδες 10 ή 15 ατόμων να κινούνται μαζικά εναντίον άλλων και να επιβάλουν το νόμο τους. Ακόμη και το περιστατικό χτες σε βουλκανιζατέρ στα Αη-Βασιλιώτικα είναι σε αυτή τη βάση καθώς 10 άτομα που επέβαιναν σε αυτοκίνητα προσπάθησαν κινούμενα σαν όχλος να υποχρεώσουν τον επαγγελματία να κάνει ότι επέβαλε η βία και ο αριθμός τους.
Σύμφωνα με πληροφορίες του agrinionews.gr του περιστατικού της Κυριακής, όπου 9 η ώρα το βράδυ μεγάλη ομάδα ατόμων (εποχούμενη σε αυτοκίνητα με μουσική στη διαπασών)κραδαίνοντας ρόπαλα, επιχείρησε να λιντσάρει κάποιον, προηγήθηκε άλλο περιστατικό, σχεδόν στην ίδια περιοχή, κοντά στον πεζόδρομο της Μπουκογιάννη. Το προηγούμενο βράδυ ομάδα ατόμων, κυνήγησε κάποιον που για να γλιτώσει τον ξυλοδαρμό μπήκε σε παρακείμενο ζαχαροπλαστείο και εγκλωβίστηκε εκεί. Κάλεσε κάποιος γνωστούς του που κατέφθασαν για να τον απελευθερώσουν κάτι που τελικά έγινε. Αν και δεν είναι ξεκάθαρα τα αίτια αυτού του συμβάντος, υπάρχουν πληροφορίες ότι το άτομο που καταδιώχθηκε πρόσκειται στο χώρο της Χρυσής Αυγής, ενώ η ομάδα ανήκει στο απέναντι άκρο του πολιτικού φάσματος χωρίς να είναι σαφές σε ποια ιδεολογία ακριβώς. Και σε τελική ανάλυση δεν είναι αυτό το μείζον, αλλά το γεγονός ότι στην πόλη πλέον κινούνται άτομα μαζικά, οπλισμένα, για να πλήξουν στόχους για δικούς τους λόγους.
Το φαινόμενο γίνεται μαζικό και εμπεριέχει τόσο ιδεολογίες όσο και συμφέροντα ισοπεδώνοντας και ανθρώπους που δε φταίνε. Στα καλοκαιρινά γεγονότα στο Αιτωλικό φυλακίστηκαν μόνο Ρομά πολίτες και ένας εξ αυτών έστειλε επιστολή από τις Φυλακές Αγίου Στεφάνου υποστηρίζοντας ότι προσπάθησε να αποτρέψει ότι έγινε. Χτες στο Μεσολόγγι ομάδα από 3 “ημεδαπούς” και έναν “ομογενή” προσπάθησαν να ελέγξουν τα χαρτιά μιας “ημεδαπής”, όπως λέει η αστυνομία σε δελτίο τύπου της που μάλλον συσκοτίζει την πληροφορία παρά την αναδεικνύει. Στο Αγρίνιο επικρατεί η άποψη ότι τα 3/4 από όσους στην ουσία εγκατέλειψαν το Αιτωλικό, φιλοξενούνται στους καταυλισμούς του Αγρινίου, ενώ καθημερινά οι δημοσιογράφοι προσπαθούν να διασταυρώσουν τη φήμη ότι επίκεινται μαζικές εγκαταστάσεις ατόμων που δεν είναι από την περιοχή με τον δήμο και τις αρχές να μην γνωρίζουν τίποτε. Οι φήμες αυτές κυκλοφορούν από φόβο η ανησυχία για απρόβλεπτες εξελίξεις. Δυστυχώς όλο και περισσότεροι μαθαίνουν να ζουν με το φόβο και την απειλή της βίας.