…για οικονομικούς λόγους.
Έκταση άρχισε να παίρνει το φαινόμενο στην περιοχή μας, όπου οι συγγενείς αποθανόντων προσπαθούν-κανείς δεν το ομολογεί αλλά ο λόγος είναι τα έξοδα-να ταφούν σε περιφερειακά κοιμητήρια μικρών ενοριών ώστε να γλιτώσουν τα έξοδα στα κοιμητήρια των δήμων. Τα ενοριακά μικρά κοιμητήρια χρησιμοποιούνται για τους πιστούς της ενορίας και όλο και συχνότερα τον τελευταίο καιρό έρχονται στη δύσκολη θέση να ρωτούν τους πιστούς που θέλουν να ταφούν αν έχουν καμιά σχέση με το χωριό και την ενορία!
Είναι χαρακτηριστικό ότι όπως έκαναν άνθρωποι από πόλη στην άλλη άκρη του νομού πριν λίγες μέρες, έτσι και σε άλλες περιπτώσεις του νομού έχουν ζητήσει να ταφούν δικοί τους σε περιφερειακά κοιμητήρια της ευρύτερης περιοχής του Αγρινίου προφανώς για να γλιτώσουν τα έξοδα, επικαλούμενοι μια μακρινή(ή πολύ μακρινή…)σχέση με το χωριό που έχει το εκάστοτε ενοριακό κοιμητήριο.
Για πολλά χρόνια, να σημειωθεί ότι, «αγόραζες τάφο», δηλαδή κρατούσες ένα συγκεκριμένο μέρος που ήθελες να ταφείς κάτι που στο Αγρίνιο για παράδειγμα έχει καταργηθεί από την παρούσα δημοτική αρχή. Όμως για να ταφείς σε νεκροταφείο που διαχειρίζεται ο δήμος και του ανήκει το οικόπεδο και η χρήση πρέπει να πληρώσεις αντίθετα από μικρά διάσπαρτα ενοριακά κοιμητήρια. Πάντως το φαινόμενο, όπου τα κοιμητήρια είναι…σχεδόν ενοριακά, αλλά έχει αποκτήσει εμπλοκή και κάποιος δήμος, έχει και μια άλλη διάσταση: κάποιοι να επικαλούνται γνωριμίες για να πείσουν τους ιερείς ότι οι άνθρωποί τους μπορούν να θαφτούν κάπου100 χιλιόμετραμακριά από εκεί που έζησαν όλα τα χρόνια τους!
Γ.Σ.