Με πρόσφατη επιστολή του με την οποία ενημερώνει δήμους και περιφέρειες ότι μπορούν να «προσλάβουν» αντιρρησίες συνείδησης, προκειμένου να καλύψουν τα κενά σε κοινωνικές υπηρεσίες, το υπουργείο Εσωτερικών ξεκίνησε έναν νέο κύκλο διασύνδεσης εναλλακτικών τρόπων θητείας με τους ΟΤΑ αλλά και με τα νοσοκομεία.
Στο έγγραφο αναφέρεται ότι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης και οι Περιφέρειες που θα υπέβαλλαν σχετικές αιτήσεις έως τις 11 Δεκεμβρίου θα έπρεπε είτε να διασφαλίσουν τροφή και στέγη στους αντιρρησίες συνείδησης είτε να τους χορηγήσουν το ποσό των 223,53 ευρώ ανά μήνα. Το ποσό αυτό είναι «ίσο με το ποσό που διατίθεται για τη σίτιση, τη στέγαση, την ένδυση και τις μετακινήσεις των οπλιτών».
Η εναλλακτική υπηρεσία εκπληρώνεται σε υπηρεσίες φορέων του δημόσιου τομέα και συνίσταται στην παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, σε περιοχές εκτός του τόπου γέννησης και διαμονής των ενδιαφερομένων, εκτός των νομών Αττικής, Θεσσαλονίκης καθώς και εκτός των πόλεων Πατρών, Ηρακλείου, Λάρισας και Βόλου, όπως καθορίστηκαν μετά από σχετική απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας.
Στην περιοχή μας από το παρελθόν υπήρχε η πρακτική της εναλλακτικής υπηρεσίας για μάρτυρες του Ιεχωβά, για θρησκευτικούς λόγους δηλαδή, στο νοσοκομείο Αγρινίου. Από τον περασμένο Ιούλιο όμως υπηρετεί τη θητεία του στο νοσοκομείο με αυτό τον τρόπο και αντιρρησίας συνείδησης για πολιτικούς-ιδεολογικούς λόγους. Παράλληλα, την περασμένη Δευτέρα έφτασε και δεύτερος αντιρρησίας συνείδησης στο νοσοκομείο Αγρινίου για να συμπληρώσει τον χρόνο που αναλογεί στη θητεία του.
Σε ότι φορά τον «παλιότερο» εκ των δύο, όπως προβλέπεται, από τον Ιούλιο το νοσοκομείο του παρέχει διαμονή και σίτιση ενώ ο δεύτερος πιθανότατα θα μένει εκτός του νοσοκομείου, καθώς μπορεί αν το επιθυμεί να μην παραμένει μέσα αλλά όχι να παίρνει τα αναλογούντα χρήματα από τη στιγμή που το νοσοκομείο παρέχει τη δυνατότητα διαμονής. Η θητεία των δύο αντιρρησιών συνείδησης είναι 15μηνη και πλέον δίδεται πιο εύκολα από το παρελθόν όταν εξεταζόταν μια ή δύο περιπτώσεις τον χρόνο(!) και δινόταν το πολύ μια τέτοια άδεια για «εκπλήρωση θητείας» με αυτό τον τρόπο. Εργάζονται κανονικό ωράριο δημοσίων υπηρεσιών και δικαιούνται δυο ημέρες άδειας το μήνα τις οποίες μπορείς να χρησιμοποιήσουν με όποιο τρόπο θέλουν.
Για όσους θα υπηρετούσαν 9 μήνες η διάρκεια της εναλλακτικής είναι 15 μήνες. Για όσους θα υπηρετούσαν 8 μήνες η διάρκεια της εναλλακτικής είναι 12 μήνες. Για όσους θα υπηρετούσαν 6 μήνες η διάρκεια της εναλλακτικής είναι 9 μήνες και για όσους θα υπηρετούσαν 3 μήνες η διάρκεια της εναλλακτικής είναι 5 μήνες. Μέχρι και το 2010, έκαναν κάθε χρόνο αίτηση στη χώρα για εναλλακτική 2-3 άτομα, σαφώς υπάρχει μια αυξανόμενη τάση όσον αφορά τον κόσμο που ενημερώνεται και αποφασίζει να μην πάει στρατό, αλλά να επιλέξει να κάνει εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία. Το 2012 τουλάχιστον 15 άτομα έκαναν αίτηση για εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία για ιδεολογικούς λόγους και η τάση είναι αυξητική όπως γενικότερα στις δυτικές κοινωνίες.
Το καθεστώς κάτω και από την πίεση των ευρωπαϊκών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωµάτων άλλαξε το 1997, οπότε και θεσπίσθηκε η «εναλλακτική πολιτική κοινωνική υπηρεσία». Ο νόµος βελτιώθηκε το 2005, εξακολουθεί όµως να θεωρεί την εναλλακτική θητεία τιµωρία και όχι επιλογή. Η Ελλάδα είναι µία από τις επτά χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης των «27» που έχουν ακόµα υποχρεωτική τη στράτευση (οι άλλες χώρες είναι Αυστρία , Γερµανία, ∆ανία, Φινλανδία, Εσθονία, Κύπρος).