ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΟΥΜΕ ΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΗ-ΕΝΩΤΙΚΗ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ την απογνωση και την προσδοκια των σιωπηλων….ΚΟΝΤΡΑ στις <<μεταρρυθμίσεις>> – απορρυθμίσεις
ΕΝΑΝΤΙΑ στις <<καινοτομίες>> – καρατομήσεις
ΑΝΤΙΘΕΤΑ στα παραμύθια της παρακμής
Χρόνια τώρα, παρά τις εξαγγελίες για <<τομές>> και <<αναδιαρθρώσεις>> στο χώρο της Παιδείας , αυτό που ζούμε, βρίσκεται πολύ μακριά απ’ αυτό, που ονειρεύτηκε ολόκληρη η σχολική κοινότητα (παιδιά, εκπ/κοί και γονείς) , σε όλες τις βαθμίδες της εκπ/σης.Το σχολείο δηλ. μεμαθητές χωρίς οριζόντιους ή κάθετους διαχωρισμούς, με εκπ/κους παιδαγωγούς- συνεργάτες και οραματιστές. Με περιεχόμενο απαλλαγμένο από την παπαγαλία, το ιστορικό ψέμα, το ρατσισμό. Με παιδεία- κοινωνικό δικαίωμα όλων, σε σχολεία δημόσια κι όχι επιχειρήσεις που οι γονείς θα είναι πελάτες και η εκπ/ση –κατάρτιση( μονοδιάστατα τεχνοκρατική και αποστεωμένη), που θα προσφέρεται σε σχολικές τάξεις, που δεν θα τυραννούν τους μαθητές τους. Ωστόσο, κουλτούρα και συνήθειεςχρόνων,που υιοθετήθηκανσιγά-σιγά απο μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας(που υπέστη ισχυρό σοκ απο τις δραματικές εξελίξεις ,που επέβαλαν στη ζωή του), οδηγούν αυτό τον κόσμομέσα απο την οργή για τα ψέματα, την υποκρισια και την απογνωση, για τα όνειρα του που ακυρώθηκαν, στην ιδιώτευση και στην σιωπη.Σε όλα αυτά, η κρίση και η εποχή της μνημονιακής βαρβαρότητας αν και προσέδωσαν δραματικές διαστάσεις, δεν κατάφεραν στη πολη μας να βγαλουν τον πολυ κοσμο στο δρόμο,χωρίς αυτο να σημαίνειούτεμοιρολατρία,πολύ δε περισσότεροαποδοχή.Μας έχουν κάνει συνείδηση,τη μιζέρια του «λίγου τους», έτσι που να προτιμάμε την πρόσδεσή μας στην άθλια μεν, αλλάσυνηθισμένηκαθημερινότητά μας, παρά την ανασφάλεια του νέου,που έχει πρώτιστη ανάγκη την απελευθέρωσηαπό τα δεσμάπαθητικότηταςχρόνων. Κανείς δεν θα μας χαρίσειτίποτε! Μόνοι μας θα διεκδικήσουμε την αξιοπρέπεια και τη ζωή μας.Και αν η κυβέρνηση, πιστή στις μνημονιακές δεσμεύσεις της, επέβαλε αυτό το ζοφερό και στην εκπ/ση περιβάλλον, όσοι στήριξαν και στο τοπικό επίπεδο του Καλλικρατικού Δήμου Αγρινίου, αυτές τις επιλογές με την συναίνεσή τους, έχουν μεγάλες ευθύνες.
Ο Δήμος απουσίασε όλα τα προηγούμενα χρόνια, (ούτε ένα ψήφισμα συμπαράστασης) από ολους τους μικρούς η μεγάλους αγώνες που επιχείρησε να δώσει η εκπ/κή κοινότητα της πόλης. Όπως η πολυήμερη απεργία εκπ/κών πρωτ/μιας , απεργία ΟΛΜΕ ,απολυμένοι καθηγητές καλοκαιριού, επικοινωνιακή λογική και χάσιμο της υπόθεσης του Πανεπιστημίου, διαμαρτυρία για την αποδυνάμωση της Ειδικής Αγωγής και των Τμημάτων Ένταξης, μη στήριξη δομών ενισχυτικής διδασκαλίας κ.α.
Ακόμη έδειξε αδιαφορία όσον αφορά στη συμμετοχή, στην εκπ/ση ιδιαίτερων πληθυσμιακών ομάδων (ρομά, αλλοδαποί μαθητές και απόδοση ιθαγένειας λόγω γέννησης τους στην Ελλάδα , η φοίτησης τους στο σχολείο)με σκοπό την καλύτερη ένταξη τους στον κοινωνικό ιστό της πόλης. Επίσης,παρα το ανεπαρκές προσωπικό για εργασίες στα σχολεία του διευρυμένου Καλλικρατικού Δήμου(βαψίματα ,κοπήχόρτωνκ.λπ.) αλλά και για ουσιαστική στήριξη των εκδηλώσεωνσχολείων και εκπ/κων(ηλεκτρολόγοι, τεχνικοί κ.α.), τη καθυστέρηση και αυτήςτης ισχνής πληρωμής των καθαριστριών (των πιο αδύναμων αλλά και πιο απαραίτητων εργαζομένων στα σχολεία), δεν υπήρξε, ούτε μια επίσημη διαμαρτυρία,για την οδυνηρή μείωση των σχολικών χρηματοδοτήσεων τα τελευταία χρόνια ,με αποτέλεσμα να βάζουν οι γονείς όλο και πιο βαθειά το χέρι στην τσέπη.
Αςμην αναφερθούμεεδώ, σε άλλα σημαντικάζητήματα, όπως το σοβαρό κτιριακό πρόβλημα της προσχολικής αγωγής, που είναι συγχρόνως πρόβλημα ασφάλειας και υγιεινής και που θα έπρεπε ο Δήμος, να έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προσπάθεια λύσεων, ακόμη και στον καιρό της κρίσης.Για μερικά θέματα δε, ιδίως στον καιρό της κρίσης λειτουργώντας αντισταθμιστικά στα όσα οι ίδιοι οι δημότες δε μπορούν να ανταπεξέλθουν, όπως στήριξησχολικώνβιβλιοθηκών, μεταφοράμαθητών για παρακολούθησηπαρατάσεων, ψυχολογικήστήριξημαθητών και οικογ.τους , όπου υπάρχειανάγκη, σίτιση ολοήμερων νηπ/γειων απο τις δομές των παιδικώνσταθμών, όπου είναι εφικτό, παραχώρησηχώρου για στέγαση των πρωτ/μιων σωματείων των εκπ/κων και της ένωσηςγονέων, δημιουργίαπαιδικών χαρών και μαθητικούστεκιούμε τη συμμετοχή των μαθητικώνκοινοτήτων, διοργάνωσηκαρναβαλιού σε συνεργασία με την σχολικήκοινότητα, οργανωμένοι αθλητικοί χώροι στα σχολεία, για ενίσχυση του δωρεάν μαζικού αθλητισμού κ.α.
Ας μην αφήσουμε την απογοήτευση και την εξαθλίωση, που έχουν σπείρει γύρω τους, με τη σιωπή και την αποχή μας, να ψηφίσει υπέρ τους. Ας την κάνουμε πολιτική ψήφο εναντίον τους.
Αν μη τι άλλο, απόσεβασμό σε όσους πλήττονται δηλ. ολόκληρηηελληνική κοινωνία, που οδηγείται σε ανθρωπιστική κρίση,οφείλουμε με ενωτική,ριζοσπαστική ,δημιουργικήδράση, ψηφίζοντας τα ψηφοδέλτια, που υποστηρίζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ,και στο Δήμοκαι στη Περιφέρεια και στις Ευρωεκλογές, να μπορέσουμενα ξαναμιλήσουμε τη γλώσσα της ειλικρίνειας ,της εμπιστοσύνης και της ευθύνηςμεταξύ μας.Να μην χαθεί η ευκαιρία, να προσπαθήσουμε να ξαναδώσουμεστα παιδιά μας το όνειρο για μια πιο δίκαιηκοινωνία,για μια ανθρώπινη, αξιοπρεπή, αληθινή ζωή.
Λιάτσου Χριστοφορούλα