Όπως όλα τα πράγματα στην πόλη μας έτσι και οι επιπτώσεις του Μουντιάλ στην καθημερινότητά μας, ου μην και στην εμπορική/καταναλωτική κίνηση της κοινότητας, σηκώνουν πολύ συζήτηση. Αναλόγως με ποιον μιλάς, κι ειδικά αν τα βράδια δεν πολυβγαίνεις να έχεις ιδίαν αντίληψη, μπορείς να αποκομίσεις την αίσθηση από ότι έχει πέσει ατομική βόμβα μέχρι ότι οι δουλειές κάπως κινούνται.
Αν αυτός που μιλάς έχει ένα καλό ντελιβεράδικο θα σου πει ότι η κίνηση έξω είναι μειωμένη αλλά στα σπίτια έχει δουλειά, γίνονται πολλές παραδόσεις. Αν ο συνομιλητής σου είναι στον τομέα του καφέ ή του ποτού θα σου πει ότι «το μουντιάλ κάνει ζημιά εκτός από ελάχιστες μέρες». Αυτό μπορεί να σημαίνει,. βέβαια, ότι μια Τετάρτη βράδυ ο κόσμος πια είναι αδύνατον να βγει έξω και να μοιραστεί καλά στα δεκάδες καφέ-μπαρ που έχει η πόλη πλέον(και που εξακολουθούν να ανοίγουν).
Προχτές πριν το ματς της εθνικής Ελλάδας που ήταν στη 1 το βράδυ, είπαμε με κάτι φίλους να πάμε να το δούμε έξω. Λίγο πριν συζητούσαμε ότι «αυτό το Μουντιάλ μοιάζει με του… 1986 γιατί ο κόσμος είναι στα μπαλκόνια, με σουβλάκια και μπύρες, όπως όταν δεν είχε τόσα καφέ». Πήγαμε λοιπόν σε μια από τις γνωστές «πιάτσες» της πόλης και είδαμε…το αδιαχώρητο! Δεν έβρισκες να σταθείς πουθενά! Κοιταχτήκαμε, απορήσαμε και τελικά μάθαμε ότι στην πιάτσα αυτή εφαρμόζουν κάποιες μέρες το σύστημα, δυο τρία μπαράκια μαζί, να δίνουν στη μια βαρελίσια μπύρα και άλλη μια δώρο.
Σίγουρα συνέτρεχαν και άλλοι λόγοι που γινόταν αυτός ο σκοτωμός εκεί συγκεκριμένα, έστω και για ματς της εθνικής, αλλά αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι η μόνη μη ενδεδειγμένη λύση αυτή την εποχή είναι η ακινησία. Το να μην κάνεις τίποτε περιμένοντας το τέλος δηλαδή. Διότι σε όλη την Ελλάδα πέφτουν ιδέες πως θα αλλάξει λίγο η ψυχολογία εκείνου που βγαίνει έξω και πως θα κινηθεί λίγο η αγορά.
Είπαμε οι Κυριακές εκεί που δεν υπάρχει τουρισμός και ξένο κεφάλαιο δεν παίζουν, είπαμε τα Σάββατα π.χ. στο Αγρίνιο το καλοκαίρι δεν παίζουν γιατί υπήρξε συνήθεια περί του αντιθέτου. Στον δήμο Ιλίου όμως στην Αθήνα, καθιέρωσαν απόψε που είναι η μεγαλύτερη μέρα τη λεγόμενη «Λευκή Νύχτα» και μαγαζιά και δήμος κάνουν γεγονότα(ελληνικά: happenings) και προσφορές, μένοντας όλα ανοιχτά μέχρι τις 3 το πρωί!
Δεν θέλω να σπείρω καινά δαιμόνια, ούτε ξέρω αν μας πάει το ξενύχτι, αλλά μήπως πρέπει να γίνει μια ομάδα εργασίας(τώρα που θα αλλάξει και η δημοτική αρχή, ίσως;) που να μαζέψει ιδέες από εμπόρους, φορείς και δήμο; Μία ιδέα χρειάζεται και μία καθιερώνεται, αρκεί να είναι εκείνη που θα κάνει το μπαμ. Δεν χρειάζονται παραπάνω.
Γ.Σ.
1 Σχόλιο
Κύριε Γ.Σ., οι έμποροι της πόλης και γενικότερα δεν θέλουν περαιτέρω επιβάρυνση του ωραρίου τους μήπως πιάσει τίποτα. Θέλουν με τις υπάρχουσες ώρες να έχουν δουλειά αλλά πώς? Με το να επιστρέψουμε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 (αναίρεση των φορολογικών αυξήσεων και αυξήσεις στους μισθούς)…γιατί όπως τα λέτε υπονοείτε ότι ο κόσμος δεν έχει χρόνο να ψωνίσει και για αυτό δεν τα μαγαζιά έχουν χαμηλό τζίρο. Ή που οι πολυεθνικές με τα είδη πρώτης ανάγκης έχουν κλέψει όλη την δουλειά?
Τώρα ο κόσμος για να ψωνίσει γάλα, παιχνίδια, ρούχα για τα παιδιά, λαχανικά κτλ που πάει? lidl, jumbo, carrefour, AB. Λογικό είναι ο ιδιοκτήτης μπακάλικου, mιni market, καταστήματος ρούχων, καταστήματος παιχνιδιών κτλ. να παραπονιέται…Μή[πως ήταν καλύτερα να έφευγαν όλες οι πολυεθνικές από εδώ???