Ατσάλινος ο Παναιτωλικός πήρε το βαθμό στην Τρίπολη, μπορούσε και τη νίκη!
Τα δεδομένα φάνταζαν από πριν πολύ δύσκολα. Ο χωρίς νίκη και υπό πίεση Παναιτωλικός καλούταν στην επανέναρξη του πρωταθλήματος να φύγει χωρίς άδεια χέρια από μία έδρα, την Τρίπολη και κόντρα σε μια ομάδα, τον τοπικό Αστέρα, που και φέτος δείχνει εξαιρετικά δείγματα γραφής, εντυπωσιάζοντας όχι μόνο ελληνικά αλλά και… ευρωπαϊκά!
Δεδομένης και της εις βάρος του παράδοσης όπου μέχρι πρότινος τα καναρίνια μετρούσαν τρεις ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια, ο βαθμός δυσκολίας αυξανόταν ακόμα περισσότερο, με τους παίκτες του Χάβου να καλούνται απόψε να ανταπεξέλθουν σε ένα πολύ δύσκολο έργο, με παίρνοντας βαθμό ή βαθμούς που πρωτίστως θα άλλαζαν την ψυχολογία.
Η νίκη τελικά μπορεί να μην ήρθε, αλλά η εν γένει εικόνα του σημερινού Παναιτωλικού και το τελικό ένα – ένα που απέσπασαν οι αγρινιώτες με το σπαθί τους, μόνο χαμόγελα και νότες αισιοδοξίας μπορούν να σκορπίσουν – ίσως για πρώτη φορά τόσο έντονα φέτος- στους κόλπους της ομάδας, που περιμένουν από εδώ και στο εξής να εκμεταλλευτούν το σαφώς πιο βατό πρόγραμμα, προκειμένου να απεγκλωβιστούν από τις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας.
Το ξεκίνημα του αγώνα έμοιαζε ισορροπημένο με τις δύο ομάδες να προσπαθούν να ελέγξουν το χώρο του κέντρου και τον γηπεδούχο Αστέρα πάντως να έχει την κατοχή. Η σωστή αμυντική διάταξη του Παναιτωλικού δεν επέτρεπε στους Αρκάδες να δημιουργούν φάσεις μπροστά από την εστία του Ράφαελ, έμελε όμως –ξανά- μια στημένη φάση να προδώσει την αγρινιώτικη άμυνα και ο Μπαράλες να βάζει μπροστά τον Αστέρα στα μισά του πρώτου μέρους.
Εξαιρετική ήταν πάντως η αντίδραση του Παναιτωλικού που όχι μόνο δεν… αποδέχθηκε το μοιραίο (ήταν πολύ νωρίς άλλωστε), αλλά κατάφερε λίγα λεπτά μετά να φέρει το ματς στα ίσια με το δίδυμο δημιουργού και εκτελεστή να είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό στον Εργοτέλη. Ο Μαρτίνες σέρβιρε μπαλιά – μαχαιριά, ο Μορένο πλάσαρε ιδανικά, το παιχνίδι ήρθε στα ίσια και η ψυχολογία έγειρε αναμφίβολα με το μέρος των αγρινιωτών.
Την καλύτερη ευκαιρία του πρώτου μέρους σπατάλησε ο Βιγιαφάνιες για να γυρίσει εντελώς τούμπα το ματς για τον φιλοξενούμενο Παναιτωλικό, σε ένα πρώτο μέρος που τελικά ολοκληρώθηκε με τα καναρίνια να ανεβάζουν στροφές μετά το γκολ που δέχθηκαν, να ελέγχουν το ρυθμό του αγώνα (πολύ καλή δουλειά από τους Κόρμπο και Φωτάκη), να δείχνουν ότι πατάνε γερά στα πόδια τους και τον «εγκέφαλο» Μαρτίνες να οργανώνει την επιθετική ανάπτυξη.
Ασφαλώς πιο… ροκ ήταν το σκηνικό που στήθηκε στο δεύτερο μέρος του σταδίου «Γ. Κολοκοτρώνης» με τον Αστέρα να ψάχνει το δεύτερο γκολ και το προβάδισμα και τον Παναιτωλικό να απαντάει με ταχύτατες αντεπιθέσεις σπαταλώντας μάλιστα σημαντικές ευκαιρίες. Οι πλαγιοκοπήσεις των γηπεδούχων έγιναν πιο έντονες, τα σουτ μέσα και έξω από την περιοχή του Ράφαελ, περισσότερα με τον Παναιτωλικό πάντως να απαντάει με τον ίδιο τρόπο, απειλώντας είτε από τα πλάγια (με τον Βιγιαφάνιες να ανεβάζει κατά πολύ την απόδοσή του), είτε από τον άξονα (με σουτ των Μορένο, Φωτάκη), πάντα με τον Μαρτίνες σε ρόλο… κομπιούτερ.
Οι τελικές που μετρήθηκαν στο τέλος του παιχνιδιού ήταν 15 – 13 υπέρ των γηπεδούχων με την τελευταία μάλιστα να καρδιο… χτυπά στο δοκάρι του Ράφαελ σε σουτ του Ρόλε, το ένα – ένα δεν άλλαξε, η γεύση όμως της ισοπαλίας ήταν για τον Παναιτωλικό αυτή τη φορά ασφαλώς πολύ γλυκιά, μιας ο σημερινός Παναιτωλικός όχι μόνο δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από τον αντίπαλό του, όχι μόνο τον κοίταξε στα μάτια, όχι μόνο δεν έκλεψε το βαθμό αλλά τον πήρε με το σπαθί του, αλλά θα μπορούσε να φύγει και με τη νίκη μιας και ως το τέλος γι’ αυτήν πάλεψε!
Ατομικά ο Ράφαελ πέραν του γκολ που δε φέρει ευθύνη είχε ακόμη μια σταθερή παρουσία με καλές τοποθετήσεις και όποτε χρειάστηκε δήλωσε παρών. Ο Κούσας χρεώνεται τη φάση του γκολ καθώς έχασε τη μονομαχία με τον Μπαράλες αλλά κατά τα άλλα έβγαλε ξανά το γνωστό του παθιασμένο πρόσωπο χωρίς περαιτέρω λάθη. Το ίδιο και ο Μαλεζάς, με κάποιες εναέριες μονομαχίες πάντως να χάνονται από τους στόπερ του Παναιτωλικού (με νικητή τον σκόρερ του Αστέρα), χωρίς περαιτέρω κινδύνους όμως. Προβλήματα αντιμετώπισε ο Κέβιν από την πλευρά του ιδιαίτερα στο πρώτο μέρος με τους αντιπάλους να βγάζουν φάσεις από την πλευρά του ενώ και ο Μπεχαράνο άφηνε εκτεθειμένο το χώρο ευθύνης του κάποιες φορές, με τους δυο τους να μη συνεισφέρουν ιδιαίτερα και στο επιθετικό κομμάτι.
Εξαιρετικό παιχνίδι από τον Κόρμπος, πολύ πάθος, καλές τοποθετήσεις, με ανασταλτικές και επιθετικές πρωτοβουλίες. Το ίδιο καλός και ο Φωτάκης στο χώρο ευθύνης του, έψαξε το γκολ με σουτ που δεν του βγήκαν ενώ εμφανώς πιο πεσμένος σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια ήταν απόψε ο Γοδόι.
Καταπληκτικός για μια ακόμη φορά ο Μαρτίνες, όλο το παιχνίδι του Παναιτωλικού περνούσε από τα πόδια του, σέρβιρε ξανά το γκολ στον Μορένο με τον τελευταίο να κάνει το «δύο στα δύο» στις εμφανίσεις του στο βασικό σχήμα της ομάδας και με τη σημερινή του παρουσία απέναντι σε ένα σαφώς πιο δύσκολο αντίπαλο από τον Εργοτέλη να πιστοποιεί ότι και τη θέση του σέντερ φορ ξέρει να παίζει και την αίσθηση του γκολ έχει σε πολύ ανεπτυγμένο βαθμό.
Λίγα πράγματα στο πρώτο μέρος από τον Βιγιαφάνιες, σπατάλησε μια καλή ευκαιρία – επιχειρώντας πάντως με εξαιρετικό τρόπο να σκοράρει- ενώ στο δεύτερο μέρος ανέβασε αισθητά στροφές βοηθώντας σημαντικά στην επιθετική λειτουργία της ομάδας.
Καλογέρης και Κάπελ ανταποκρίθηκαν πλήρως στο ρόλο τους όταν μπήκαν ως αλλαγή με τον τελευταίο να βοηθάει πολύ και αμυντικά ενώ ο Κουτρομάνος που μπήκε στο τέλος λίγο έλλειψε να αποβεί μοιραίος για τον Παναιτωλικό μιας και από δικό του λάθος ξεκινάει η φάση του δοκαριού το Αστέρα. Τέλος καλό, όλα καλά…
Πενηνταρήσια η διαιτησία του κ. Κύζα, σωστά ακυρώθηκαν δυο γκολ με υποδείξεις της κ. Κουρομπούλια, ένα για κάθε ομάδα.
Συνθέσεις:
Αστέρας Τρίπολης: Κοσίτσκι, Λούι, Παντελιάδης, Σανκαρέ, Ζησόπουλος, Μουνάφο, Ουσέρο, Μάσα, Ρόλε, Γιαννιώτας (70’ Πάρα), Μπαράλες (79’ Μπακασέτας).
Στον πάγκο: Θεοδωρόπουλος, Τορμένα, Παπαχρήστος, Μούκαμ, Τσοκάνης.
Παναιτωλικός: Ράφαελ, Κέβιν, Μπαχεράνο, Κούσας, Μαλεζάς, Γοδόι, Κόρμπος (75’ Καλογέρης), Φωτάκης, Μαρτίνες, Βιγιαφάνιες (76’ Καπέλ), Μορένο.
Π.Κ.