Η φωτογραφία είναι από τα συμπαθή σκυλάκια που πολλές μέρες είναι πάνω στην κεντρική μας πλατεία Δημοκρατίας. Άλλοτε είναι πολλά, άλλοτε λιγότερα κι ανάμεσα στον κόσμο άλλος διαμαρτύρεται άλλος τα χαϊδεύει, άλλον τον ενοχλούν, άλλον όχι. Δεν είναι ξεκάθαρο στην πλουραλιστική μας κοινωνία πως τα βλέπει κανείς τα πράγματα. Όλοι βέβαια εύχονται να υπήρχε κάπου να πάνε ώστε να μην είναι εκτεθειμένα όλη μέρα σε ένα περιβάλλον που δεν είναι και στη φύση τους, αλλά μετά πρέπει να πιάσεις την κουβέντα για το «ποιά είναι η φύση τους» κλπ, κλπ. Όρεξη να έχεις και χρόνο και ειδικά από αυτόν τον δεύτερο υπάρχει άφθονος στην καθ’ ημάς επαρχία όπου προσποιούμαστε όλοι ότι κάτι κάνουμε για να μην πεθάνουμε από αδράνεια.
Η πλατεία η ίδια άλλωστε είναι χώρος που φιλοξενεί πολλούς ανάλογους προβληματισμούς. «Τι δουλειά έχουν παιδιά που έπρεπε να είναι στο σχολείο τέτοια ώρα να είναι πάνω στην πλατεία;». Τελικά κάνουν αποχή τα παιδιά από το σχολείο ή απεργία οι δάσκαλοι ή και τα δύο μαζί σε ένα; Και τα άλλα παιδιά, τα πιο άτυχα που είναι μόνιμα πρωινές ώρες πάνω στην πλατεία κάνοντας το ντεκόρ στη μάνα τους; Ούτε αυτό το τελευταίο φαινόμενο μοιάζει να ενοχλεί όλους. Απλώς μερικές φορές ξεφεύγει το πράγμα. Είπαμε, να είναι πλουραλιστική έως και ελευθεριακή η κοινωνίας μας, αλλά η ανοχή της έχει φτάσει σε επίπεδα που δεν τα φανταζόσουν με 75άρηδες που κουβεντιάζουν με 18χρονα κορίτσια σε μερικά παγκάκια. Ή με τις θείες τους…Μοιάζουν αρκετοί σαν να μη βλέπουν. Κοιτάζουν αλλά δεν μένει το βλέμμα παραπάνω γιατί αν μείνει μπορεί να τους έρθει και να ξεράσουν…
Το μόνο σίγουρο φέτος, αν καταλάβαμε καλά από τα χτεσινά συμφραζόμενα, είναι πως τα Χριστούγεννα θα είναι εξόχως θεαματικά ή τουλάχιστον έτσι θα τα δει ένα κομμάτι της κοινωνίας. Δεν χρειάζεται να αναπαράγουμε ποιος είπε τι. Σε μια κοινωνία που διαλύθηκε προσπαθώντας να διαφυλάξει κάποιων τα προνόμια ή/και να φέρει στο προσκήνιο κοσμοθεωρίες που ευδοκιμούν μόνο εδώ, δεν είναι παράξενο που τα Χριστούγεννα φέτος μπορεί να πουληθούν περισσότεροι πυροσβεστήρες από ότι στολίδια… Μάλλον είναι κάτι φυσιολογικό, μια νομοτέλεια…
Γ.Συμψηρής