Το ότι θα επιχειρούσαν κάποιοι να εκμεταλλευτούν τη δολοφονία των δύο νεαρών ήταν αναμενόμενο. Να προσπαθήσουν να συμψηφίσουν τα ακροδεξιά κρίματα με αυτό που συνέβη. Και Να τροφοδοτήσουν και την απέναντι συνωμοσιολογία ώστε ο ένας να τρέφεται από «το κίτρινο βλέμμα του μίσους» του άλλου. Δεν περίμενε κανένας τίποτε καλύτερο.
Υπό αυτή την έννοια, πέρα από εκείνους που μας εξηγούν πόσο επαγγελματίας μπορεί να είναι κάποιος που φωνάζει συνθήματα πριν πυροβολήσει, ρίχνει στο ψαχνό και αρχικά δεν πετυχαίνει κάποιον και του λέει ο συνεργός του «αργήσαμε πάμε να φύγουμε», υπάρχουν και εκείνοι που έχουν κατασταλαγμένη γνώμη. Ίσως πολύ διαφορετική από τα παραπάνω, αλλά που πληρούν τη μία και βασική προϋπόθεση που σου δίνει το δικαίωμα να πεις γνώμη δημοσίως για ένα τέτοιο θέμα: Να εκφράσεις τουλάχιστον πίκρα για τους νεκρούς. Έστω για τους νεκρούς “εχθρούς” σου. Έστω αν η πολιτική σου θέση είναι ότι κάποιοι εξυπηρετούνται από όλα αυτά.
Σε αυτό το μήκος κύματος είναι σαφώς η ανακοίνωση του Εμπορικού Συλλόγου Αγρινίου. Παίρνει ξεκαθαρη θέση ότι όλο αυτό ευνοεί ακόμα και την ίδια τη Χρυσή Αυγή, ενώ σίγουρα ευνοεί τους κρατούντες. Μπορεί να διαφωνώ ή να συμφωνώ. Όμως το υστερόγραφο, με έντονα γράμματα, με καλύπτει όπου κι αν είμαι. Εκφράζεται θλίψη και συμπαράσταση στους νεκρούς και τις οικογένειές τους.
Το να κάνεις αναλύσεις μόνο ή να πεις «ψοφάτε» στους αντιπάλους στο facebook είναι εύκολο, άλλωστε, σε τέτοιες εποχές. Ο κυνισμός όμως ποτέ δεν είχε πολλούς οπαδούς στην Ελλάδα. Λίγο ως πολύ όλοι ξέρουν ότι το να είσαι κυνικός είναι εύκολο, το δύσκολο είναι να είσαι άνθρωπος…
Όσο για τον έντυπο ειδικά Τύπο; Για μια ακόμα φορά ξεφτιλίστηκε. Τα κυριακάτικα φύλλα του που πουλάνε 3πλάσια από τα καθημερινά, μπορεί να είχαν νύξεις ή το «ρεπορτάζ». Οι αρθρογράφοι όμως και οι απόψεις ήταν μπαγιάτικα γραμμένα μέρες πριν για να κλείσουμε. Έτσι το θέμα το έχασαν και εκείνοι οι δημοσιογράφοι που καλούν σε περισσότερη συνέπεια και πιο πολύ δουλειά. Είχαν παραδώσει οι καημένοι και δεν θα προλάβαιναν το πιεστήριο…Και μετά απορούν γιατί όλοι μπαίνουν στη σκιά των Πρετεντέρηδων και τους βρίζουν και οι ακροδεξιοί και οι υπόλοιποι σαλεμένοι που ανήκουν κάπου που το λέμε πια… «μη-άκρο»! Γιατί απλά κάνουν τη δουλίτσα τους διεκπεραιωτικά και υπαλληλικά…
Γ.Σ.