Τον Ιούνιο στήνεται η μονάδα «πρώτης επεξεργασίας»
Με αφορμή πρόσφατη επιστημονική ημερίδα που έγινε στο Βόλο σχετικά με την παραγωγή και επεξεργασία στέβιας, η πρώτη σκέψη είναι ότι όλο και περισσότεροι παραγωγοί στην Ελλάδα σκέφτονται να δραστηριοποιηθούν στο αντικείμενο. Αυτό σε συνάρτηση με το ότι η περιοχή μας δεν έχει και τις καλύτερες υποδομές(απουσία σιδηροδρόμου, κακό οδικό δίκτυο, απουσία πηγών όπως το φυσικό αέριο) αλλά και με την αίσθηση ότι οι δυνατότητες για καλλιέργεια και επεξεργασία είναι πεπερασμένες, δημιούργησαν μια ανησυχία για το τι μέλλει γενέσθαι με όσα έχουν ανακοινωθεί για την ελπιδοφόρα αυτή καλλιέργεια στο νομό μας.
Τα νέα όμως από ότι φαίνεται είναι πολύ καλύτερα και πολύ πιο άμεσα από ότι αναμενόταν.
Η εκδήλωση έγινε στο αμφιθέατρο «Ιωάννης Κορδάτος» του πανεπιστημίου Θεσσαλίας στην παραλία του Βόλου, το Σάββατο 15 Φεβρουαρίου, τη στιγμή που και στο Leader έχουν ενταχθεί Θεσσαλικές προσπάθειες για μονάδα παραγωγής στέβιας. Είχε χορηγό την μεγαλύτερη εταιρία αναψυκτικών παγκοσμίως και καλεσμένους από Ελλάδα, Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Ρουμανία, Σερβία, Σλοβενία και Τουρκία, όπως το Ελληνο-Τουρκικό Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο και το Ελληνο-Βουλγαρικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο!
Ανάμεσα στους ομιλητές ήταν και από την περιοχή μας ο γεωπόνος- συνταξιούχος πλέον- προϊστάμενος του Καπνικού Σταθμού Αγρινίου του ΕΘΙΑΓΕ, κ. Ηλίας Ντζάνης καθώς έχει συγκεντρώσει μεγάλη πείρα στα πλαίσια του ερευνητικού προγράμματος για τη «Stevia rebaudiana ως καινοτόμος εναλλακτική καλλιέργεια-τρόφιμο στη περιοχή Αιτωλοακαρνανίας». Μάλιστα σε συνδυασμό με προγράμματα επιχειρήσεων είχε συμμετάσχει στη προώθηση και άλλων πρωτοποριακών καλλιεργειών όπως αρωματικών, κλπ.
Σε επαφή μαζί του το «Γεγονός» μετέφερε την ανησυχία για το αν μαζεύονται πλέον πολλοί καλλιεργητές στη χώρα και αν ισχύει η άποψη ότι στην Ελλάδα ίσως μόνο ένα εργοστάσιο χωρά σε πλήρη ανάπτυξη για τη στέβια. «Έχουν ενδιαφερθεί ενώσεις και καλλιεργητές από Σέρρες, από Καρδίτσα, από Βόλο, Βοιωτία, Πελοπόννησο και αλλού. Προσπαθούμε να βοηθήσουμε με την εμπειρία μας, ακόμα κι εγώ που είμαι στη σύνταξη πλέον, να μάθουν λεπτομέρειες και να ξέρουν τι απαιτήσεις έχει η παραγωγή. Για το θέμα του εργοστασίου δεν υπάρχει περιορισμός γιατί είναι ανάλογα με τη ποσότητα της παραγωγής. Αλλά όλες αυτές οι πρωτοβουλίες είναι για καλό» μας εξήγησε.
Ξεκινά στο Αγρίνιο η μονάδα!
Ακόμη πιο ελπιδοφόρα ήταν όμως η επικοινωνία μας με τον πρόεδρο της ΕΑΣ Αγρινίου κ. Κουτσουπιά: «Δεν μας ανησυχεί η δραστηριοποίηση και άλλων παραγωγών ανά την Ελλάδα. Ο ανταγωνισμός θα βοηθήσει και τις τιμές. Εμείς θεωρούμε ότι είμαστε ήδη μπροστά και το μόνο που είναι πρόβλημα για τους υπολοίπους είναι το αν έχουν βρει που θα διαθέσουν το προϊόν τους γιατί εμείς, όπως γνωρίζετε, έχουμε ήδη συνάψει συμφωνίες για να παίρνουν εταιρίες την παραγωγή μας», ανέφερε ο κ. Κουτσουπιάς. Απαντώντας δε σε ερώτηση για το αν υπάρχει περιθώριο για περισσότερα από ένα εργοστάσια στην Ελλάδα τόνισε: «Δεν έχω τέτοια αίσθηση αλλά ακόμα και έτσι να είναι αυτό μάλλον είναι καλό για τους παραγωγούς του νομού μας. Εμείς είμαστε έτοιμοι αυτό το καλοκαίρι να λειτουργήσουμε μια μονάδα «πρώτης επεξεργασίας» όπως λέγεται που θα είναι το ξεκίνημα του εργοστασίου μας. Αυτό θα είναι έτοιμο μέσα στον Ιούνιο στις εγκαταστάσεις των σπαραγγιών στο συνεταιρισμό «Αχελώος» εδώ στο Αγρίνιο. Μάλιστα είμαστε πολύ πιο μπροστά γιατί δεν μιλάμε για πρώτη επεξεργασία μετά από συλλογή με τα χέρια και ξήρανση των φύλλων όπως τον καπνό, αλλά για ειδικά μηχανήματα που θα μαζεύουν το προϊόν και θα δίνουν άμεσα το πρώτο λάδι για να φτιαχτεί η στέβια με μορφή σαν ζάχαρη», εξήγησε ο πρόεδρος της ΕΑΣ Αγρινίου.
Σαφώς πρόκειται για επιτυχία της ΕΑΣ Αγρινίου και για ένα άκρως θετικό νέο που προκύπτει και που γεννά προσδοκίες για απασχόληση αλλά και παραγωγή στην περιοχή μας, σε μια πολύ δύσκολη περίοδο.
1 Σχόλιο
Παρακολουθώ τακτικότατα τις ημερίδες για την αγροτική ανάπτυξη του παράδεισου της Αιτωλοακαρνανίας στο μέγαρο και στο επιμελητήριο αλλά δυστυχώς η ανάπτυξη δεν ήρθε ακόμη…Εύχομαι η στέβια να φέρει λίγη γλύκα στα γερασμένα πλέον νιάτα και στα πεθαμένα πλέον γηρατειά…