Ήρθε ο καιρός επιτέλους να αναμετρηθούμε με τους δαίμονές μας. Ειδικά όσοι ανέξοδα είχαν έναν καλό λόγο για όλα τα έμβια όντα, ως ουμανιστές, όταν ήταν σε κάποια συλλογικότητα και τώρα κλήθηκαν να κυβερνήσουν. Διότι το να εξηγήσεις ποιος είναι μετανάστης και ποιος πρόσφυγας είναι εύκολο, το δύσκολο είναι να τους ξεχωρίσεις και να παλέψεις με την ιδεοληψία σου ότι ο δουλέμπορος που τους έφερε στα σύνορά σου κάνει κάτι παράνομο αλλά οι ίδιοι όχι, γιατί είναι όλοι θύματα. Άλλο όμως το θύμα του πολέμου, για το οποίο πρέπει να κάνεις ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό -αφού όμως πρώτα εκτιμήσεις που φτάνουν οι αντοχές σου- κι άλλο κάποιος που αποφάσισε να πληρώσει 2,5 χιλιάδες ευρώ για να δοκιμάσει αν αντέχει η τοπική κοινωνία να του παράσχει μια νέα αρχή στη ζωή του. Κι άλλο ο απολύτως παράνομος που θέλει να ανοίξει ένα υποκατάστημα παρανομίας, που ξέρει καλά.
Η κυρία υπουργός Μετανάστευσης(ή σχεδόν…) που έχει και μακρά παράδοση στους αγώνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, από όσα άκουσα δεν είπε «τι σας νοιάζει πόσοι είναι μετανάστες και πόσοι πρόσφυγες, όλοι οι καλοί χωράνε σε όλους θα δοθεί ιθαγένεια». Είπε ότι κατέβηκε στο κέντρο της Αθήνας και δεν είδε κανέναν, σαν να ήταν κακό το να δει πολλούς ή λίγους. Κι όταν η ίδια δεν είναι στο κέντρο -αλλά κάπου αλλού πιο όμορφα, προφανώς-πάλι όσοι από «κείνους» είναι στο κέντρο είναι γιατί λιάζονται. Και δεν είναι και η μικρασιατική καταστροφή! Και μόνο 100 χιλιάδες θα έρθουν. Και να μην τους λέμε μετανάστες αλλά πρόσφυγες γιατί αλλιώς δεν θα πάρουμε λεφτά(!) και μην το κάνουμε από τώρα θέμα τα πράγματα θα εξελιχθούν αργότερα σε κρίση ακόμα δεν έχει συμβεί αυτό… Και μετά ήρθαν ανακοινώσεις αφού συνεδρίασαν οι ειδικοί.
Ότι θα ξανανοίξουν τα…κλειστού τύπου…κέντρα «φιλοξενίας»(επειδή δεν τολμάμε να τα πούμε με το όνομά τους). Ότι θα τους πάρουμε «εκείνους» από τα νησιά γιατί καλός ο σοσιαλισμός αλλά έρχεται και τουριστική περίοδος και πρέπει να πάνε στην ενδοχώρα (που μεταξύ μας εδώ στη Δυτική Ελλάδα η ενδοχώρα είναι θαυμάσια χωρίς υποδομές και με ωραία παρατημένα στρατόπεδα να μη σε ξαναθυμηθεί ούτε η μάνα σου)… Κι ότι θα τους δώσουμε χαρτιά να πάνε όπου θέλουν, αλλά μετά από μισή ώρα απλά ότι θα τους δώσουμε χαρτιά. Γιατί αν δεν αλλάζαμε την ανακοίνωση μετά θα θέλαμε εμείς ειδικά χαρτιά για να μετακινούμαστε.
Κανείς πλούσιος ανθρωπιστής από τους χιλιάδες που έχουν ένα εξοχικό δεν ενδιαφέρθηκε να το προσφέρει να πάνε οι πρόσφυγες να μείνουν για παράδειγμα στο Πόρτο Χέλι ή στη Ραφήνα, για να δώσουμε ένα χτυπητό παράδειγμα. Πεντακόσιες χιλιάδες εξοχικά υπάρχουν που κάθονται ρε παιδιά, δεν είπαμε να διαθέσετε την πρώτη κατοικία σας…
Καιρός να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Καιρός να απογαλακτιστούμε από την αγκαλιά των θεσμών που μας μεγάλωσαν σε μια γυάλα. Ο Γκύντερ Γκρας πέθανε προχτές και τον αποθεώσαμε με μήνυμα του πρωθυπουργού γιατί ήταν φιλέλληνας. Είχε γράψει το 2012 κι ένα ποίημα που μας αποθέωνε. Αλλά το 2006 είχε αποκαλύψει ότι είχε καταταγεί εθελοντής, 17 ετών, στα Waffen SS με τα οποία πολέμησε για 7 μήνες! Πήγε εκεί για να ξεφύγει από τον οικογενειακό κλοιό! Αυτός, ο αριστερός που έκραζε συμπατριώτες του όταν απέδιδαν τιμές σε αντιστασιακούς στη Γαλλία επειδή στον κοινό τάφο ήταν-λέει-και 49 ναζί στρατιώτες! Για φανταστείτε να μαθαίναμε για κάποιον επιφανή Έλληνα κάτι ανάλογο. Ούτε τα δισέγγονά του δεν θα απαλλάσσονταν ποτέ. Θα ήταν «μια φορά φασίστας, για πάντα φασίστας». Θα κληρονομούνταν οι τάσεις των 17 χρόνων του στα γονίδια των παιδιών του. Θα έψαχναν οι «κουρήδες» κι αν δεν έβρισκαν κάτι, θα έφτιαχναν ένα μοντάζ.
Καιρός να ξεπεράσουμε τις ιδεοληψίες μας. Ο κόσμος άλλαξε. Τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με τους όρους του Εμφυλίου μας. Ο αδερφός Κάστρο ξεκινάει το real estate στην Κούβα κι εμείς πρέπει να αποδεχτούμε ότι δεν είμαστε πια πλούσιοι…
Γ.Σ.