Ένα σημαντικό ποσοστό των Ελλήνων φέτος δεν έκανε εμβόλιο για τη γρίπη, μαζί και για το στέλεχος Η1Ν1, γιατί δεν είχε καθόλου το μυαλό του σε αυτό το θέμα. Ένα επίσης σημαντικό ποσοστό δεν είχε τα 6 ευρώ που χρειαζόταν για να κάνει το εμβόλιο. Το δεύτερο ποσοστό σίγουρα μεγάλωσε στα χρόνια της κρίσης και έφτασε στο επίπεδο για τα ελληνικά μέτρα να θεωρείται από αρκετούς τμήμα ανθρωπιστικής κρίσης.
Το πρώτο ποσοστό όμως που οφείλεται; Πως και δεν απαντούν σε αυτό οι σύλλογοι όπως ο Ιατρικός της Αθήνας που έβγαλε χτες μια ανακοίνωση για να εκφράσει τη θλίψη του;
Κι επειδή πάντα το καλύτερο παράδειγμα είναι ο εαυτός μας να πω τη δική μου εμπειρία. Κάθε χρόνο κάνω αυτό το εμβόλιο προληπτικά γιατί είμαι σε ομάδα υψηλού κινδύνου με το πρόβλημα προσωρινά αποκατεστημένο. Φέτος δεν το έκανα. Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι δεν είχα 6 ευρώ να πάω στο φαρμακείο. Μπορώ να ισχυριστώ όμως ότι είχα χίλια άλλα στο μυαλό μου και παρότι λόγω δουλειάς ασχολούμαι με αυτά τα πράγματα, στη συνείδησή μου πέρασε ότι δεν ήταν και η πρώτη αναγκαιότητα. Πέρασε κι ένας πολύ ήπιος χειμώνας και αυτό ήταν.
Ποιος φταίει γι’ αυτό. Φυσικά το υπουργείο που δεν μας υπενθύμισε σε όλους τους τόνους την αναγκαιότητα και δεν είχε και τα εμβόλια δωρεάν αν γίνεται. Φυσικά εγώ ο ίδιος που επέδειξα αμέλεια αδικαιολόγητη για κάποιον που ασχολείται με τις ειδήσεις.
Και φυσικά εκείνοι που τα προηγούμενα χρόνια υποβάθμιζαν το θέμα αλλά τώρα μιλούν για έγκλημα που δεν εμβολιάστηκε το 40% των ευπαθών ομάδων. Και τελικά επικράτησαν στη συλλογική συνείδηση με το «δε βαριέσαι».
Γ.Σ.