Σκοτωμός έγινε με τη χτεσινή ανάρτηση για το περιστατικό με το στοματικό σεξ που αθετήθηκε. Είχε μέσα και ηλικιωμένους να κατηγορήσουμε και ρομά επίσης είχε και το χαβαλέ του, λόγω κατάληξης. Το γεγονός ότι αυτά πια γίνονται φόρα παρτίδα ώστε να υπάρχουν σε τέτοια περιστατικά, κάθε μέρα, αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες, δεν φαίνεται να ενοχλεί κανένα. Αλλά πέραν της ηθικολογικής προσέγγισης ή της γνωστής κουβέντας που γίνεται πιο πολύ για το κουτσομπολιό, υπάρχει και μια άβυσσος ευθυνών.
Προσωπικά πιστεύω ότι είναι αδύνατον να υπάρξει εναρμόνιση της ζωής και της συμπεριφοράς των ρομά όταν δεν μπορούμε να τους πείσουμε για την αναγκαιότητα κάποιων σταθερών για τα δικαιώματα. Και όταν δεν τους ενημερώνουν όσοι εννοείται ότι νοιάζονται περισσότερο για εκείνους, δηλαδή οι πιο ανθρωπιστές, οι πιο αριστεροί, οι πιο εχθρικοί προς τις κατεστημένες αρχές του συστήματος που έχουμε φτιάξει. Το να λες «δεν τα κάνουν αυτά μόνο οι ρομά γυναίκες» και να σταματάς εκεί, είναι σαν το ανέκδοτο αν κρύβεται ο ελέφαντας πίσω από την παπαρούνα που καταλήγει στο «είδες τι ωραία κρύβεται;»
Να το πούμε πιο απλά δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθεί το φαινόμενο της υποχρέωσης σε επαιτεία ή η γνωστή προώθηση σε κάθε είδους εκμετάλλευση αν δεν πάψουν οι συνήθειες της υποταγής στους τοπικούς «αρχηγούς» των ρομά ή αν δεν σταματήσουν τα φαινόμενα των αναγκαστικών γάμων σε μικρή ηλικία. Εν ολίγοις αν δεν θεωρείται αφύσικο κοινωνικά το να παντρεύονται με το ζόρι 13χρονοι ή μια 16χρονη να έχει ήδη δύο παιδιά.
Στην κακή Βρετανία τέθηκε σε ισχύ ένας νόμος με βαριές ποινές κατά του αναγκαστικού γάμου, στον οποίο οι αντιρρήσεις προέρχονται από όσους πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο θα φέρει ακόμα μεγαλύτερη ομερτά ανάμεσα στις ανδροκρατούμενες κοινότητες κυρίως μουσουλμάνων μεταναστών. Ότι δηλαδή θα αποθαρρύνει ακόμα πιο πολύ να καταγγέλλουν το φαινόμενοι οι γυναίκες που τις αναγκάζουν να παντρευτούν από μικρές-πολλές φορές τις παντρεύουν στο εξωτερικό-και να γίνουν δούλες το πρωί και το βράδυ σεξουαλικοί σκλάβοι.
Οι προοδευτικοί και οι πιο αριστεροί ήταν αναφανδόν υπέρ του νέου νόμου. Κι εδώ στην δική μας την κοινωνία ξέρουμε ότι…ενθαρρύνεται η τεκνοποιία για επιδόματα από μικρή ηλικία μέσω άτυπων αναγκαστικών «γάμων», μάλιστα με… αναγκαστικό διαζύγιο στη συνέχεια.
Τι κάνουν εδώ λοιπόν όσοι διαπιστώνουν ότι έχει νικήσει ο ρατσισμός; Καλά εμείς που αποδεχόμαστε το συγκεκριμένο πολίτευμα αποτύχαμε, δεν είναι ψέμα αυτό. Όπως δεν είναι ψέμα και ότι διολισθαίνουμε προς τη γενίκευση. Εκείνοι γιατί δεν παλεύουν για να σπάσουν και αυτά τα δεσμά εκτός από τις δικές μας σάπιες δομές;
Μήπως όμως πρέπει να ζητηθεί πρόνοια από όσους θεωρούν ότι νοιάζονται; Μήπως εκτός από την καταγγελία του συστήματος και του ρατσισμού πρέπει να γίνουν και παρεμβάσεις ενημέρωσης έστω προς τα νεότερα ρομά παιδιά ; Μήπως κάποιοι ακτιβιστές πρέπει να καταγγείλουν και τους δυνάστες της ίδιας της φυλής τους και τους άγραφους νόμους, με τις απάνθρωπες κοινωνικές συμβάσεις που εκείνοι διαιωνίζουν; Μήπως κάνουμε όλοι μαζί λάθος και όχι μόνο η επίσημη Πολιτεία;
Γ.Σ.