Άξιο αναφοράς και σχολιασμού είναι η προσπάθεια έναρξης δημόσιου διαλόγου για την -φημολογούμενη-πώληση των υδροηλεκτρικών σταθμών, η οποία συνδέεται έμμεσα και με το ζήτημα του νερού. Το εργαλείο του διαλόγου αυτού είναι σελίδα που δημιουργήθηκε στο facebook με την επωνυμία Όχι στην πώληση των υδροηλεκτρικών όχι στην πώληση του νερού”.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ομάδας “Αυτή την στιγμή η ΔΕΗ έχει 15 υδροηλεκτρικούς σταθμούς οι οποίοι είναι δεξαμενές αποθήκευσης ποσίμου νερού ίσως οι μεγαλύτερες δεξαμενές ποσίμου νερού στην Ευρώπη.
Δίνοντας λοιπόν τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς στους ιδιώτες για να έχουν αυτό το 20% τους δίνει αυτομάτως την διαχείριση των υδατίνων πόρων που είναι πίσω από τα φράγματα πράγμα που σημαίνει ότι θα έχουν την δυνατότητα να τους διαχειριστούν όπως αυτοί θέλουν.
Αυτό σημαίνει την ιδιωτικοποίηση του νερού σε όσες περιοχές της Ελλάδος στηρίζονται στα υδροηλεκτρικά για να πίνουν νερό και να καλλιεργούν η εταιρία θα μπορεί όταν και όποτε θέλει να προχωρά σε διακοπές του νερού με στόχο να εκβιάζει τους πολίτες ώστε να τους δίνουν χρήματα για να συνεχίσουν την παροχή νερού”
Σίγουρα ο διάλογος για το νερό φουντώνει. Το ζήτημα βέβαια που τίθεται είναι τα κακώς κείμενα που προκύπτουν από τη δυσκαμψία του γραφειοκρατικού συστήματος για την διεξαγωγή οποιασδήποτε δράσης γύρω από την λίμνη.
Π.χ εκτάσεις και υποδομές όπως ο οικισμός της ΔΕΗ στα Κρεμαστά δεν αξιοποιήθηκαν παρόλες τις συνεχείς οχλήσεις φορέων.
Για να στηριχθούν λοιπόν οι όποιες απόψεις πρέπει να συνοδεύεται και από πλέγμα προτάσεων για την βελτίωση των τωρινών κακώς κειμένων.
Άγριος