Τι χρονιά και ετούτη. Έχουν φύγει τόσοι σημαντικοί και αγαπητοί άνθρωποι που μοιάζει σαν να κλείνει ο κύκλος εκείνων που έκαναν τούτο τον τόπο να ασχολείται με πράγματα πέρα από την καθημερινότητα μιας φτωχής και άχαρης επαρχιακής πόλης. Τώρα έφυγε και ο καθηγητής Αθανάσιος Παλιούρας και η τοπική κοινωνία τον αποχαιρετά λίγο πριν ενωθεί με τούτη την ανεξερεύνητη γη.
Για το επιστημονικό του έργο και τις πρωτοβουλίες που πήρε σίγουρα θα γραφτούν πολλά στο μέλλον. Η πολυπραγμοσύνη του και η δίψα του να προτείνει πράγματα, να κινήσει διαδικασίες και να βάλει μυαλά να δουλέψουν, ήταν κάτι ξεχωριστό και εν πολλοίς ακατανόητο σε μια κοινωνία που προσπαθεί να κάνει όσο το δυνατόν λιγότερα. Σε μια κατηγορία ανθρώπων άλλωστε δεν ήταν συμπαθής ο καθηγητής: σε εκείνους που ζητάνε πολλά και δεν δίνουν τίποτε. Οι υπόλοιποι ακόμα κι αν διαφωνούσαν κάθετα μαζί του ή αν ήταν σε άλλα μετερίζια αναγνώριζαν ότι έδρασε και δίδαξε.
Προβληματίστηκα πολύ αν θα έπρεπε να γράψω κάτι για τον θάνατο του πολύ σπουδαίου ανθρώπου που έφυγε. Πρόσφατες εμπειρίες μου από ανάλογες περιστάσεις με έφεραν στα πρόθυρα ακόμα και να παρατήσω οποιαδήποτε ενασχόληση με τη δημόσια γραφή. Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που ζουν για να δηλητηριάζουν ακόμα και τις νεκρολογίες που δεν ξέρεις τελικά αν αξίζει να λες και να γράφεις οτιδήποτε. Μήπως και τώρα δεν θα βρεθούν κάποιοι στα δίκτυα να πουν έστω καμιά κακιούλα και για την νέα αυτή απώλεια για το Αγρίνιο; Σίγουρα θα βρεθούν. Αλλά τα δέντρα που κάνουν καρπούς πετροβολούνται και, τελικά, με έναν πνευματικό άνθρωπο σαν τον καθηγητή Αθανάσιο Παλιούρα που ασχολήθηκε με τόσα πολλά δεν περιμένεις να τον καταλάβουν όλοι.
Λίγες μέρες πριν τον πήρα τηλέφωνο για να με βοηθήσει να αντιληφθώ μερικά πράγματα από τα ευρήματα στην Κλόκοβα. Ακουγόταν δυσοίωνα κουρασμένος και ήταν εκτός Αγρινίου. Αφού με πληροφόρησε με υπομονή για πράγματα που αγνοούσα τον αποχαιρέτησα και μου είπε τα τελευταία λόγια που ανταλλάξαμε σε τούτον τον μάταιο κόσμο. «Να ξέρεις ότι σε διαβάζω και σε εκτιμώ», μου είπε. Τεράστια τιμή.
Αντίο σε έναν σπουδαίο άνθρωπο και επιστήμονα, λοιπόν.
Γ.Σ.