Ο Θεός της Ελλάδας-αυτός δηλαδή που ασχολείται όλη μέρα μαζί μας ενώ έχει και την Παναγία να ασχολείται με τον Άγγελο τον Αναστασιάδη- μπορεί να κοιμάται συχνά, αλλά τουλάχιστον ξέρει ότι υπάρχει κρίση και λεφτά για πετρέλαιο δεν υπάρχουν. Οπότε παρά τις φήμες και τις μούφες στα κοινωνικά δίκτυα ευτυχώς έκανε μια ημι-Άνοιξη, μέχρι τώρα που περνάμε τα μέσα Νοέμβρη, και δεν χρειαστήκαμε ακόμα πετρέλαια αλλά ούτε και σφάξαμε τα δέντρα σε βουνά και λαγκάδια. Δεν είναι καλό αυτό αν είσαι βενζινοπώλης ή έμπορος ξυλείας αλλά πράγματι πάντα κάποιος θυσιάζεται όταν στην οικονομία γλιτώνουν λεφτά οι πολλοί.
Όμως αυτό το φαινόμενο έχει και τις παρενέργειές του και μια από αυτές είναι τα κουνούπια! Πολλά κουνούπια, που σε μερικές περιοχές δημιουργούν ακόμη και πρόβλημα. Και καλά σε περιοχές με λιμνάζοντα νερά, εκεί μπορεί να πει κανείς ότι σε ένα τόσο θερμό Νοέμβρη δικαιολογείται.
Το φαινόμενο όμως είναι εντυπωσιακό μέσα στο κέντρο της πόλης του Αγρινίου, ειδικά στο Σιντριβάνι και την γύρω περιοχή. Όπως λένε κάτοικοι και μαγαζάτορες υπάρχουν ολόκληρα σμήνη, τα οποία μάλιστα έχουν θεριέψει κιόλας, γιατί οι πληθυσμοί άργησαν να πολλαπλασιαστούν λόγω του «παράξενου» και σχετικά κρύου καλοκαιριού που έκανε φέτος. Υπάρχουν 3 ή 4 μαγαζιά, κυρίως στην κάτω πλευρά του Σιντριβανιού, που δυσκολεύεσαι να περάσεις στην τουαλέτα η οποία είναι για προφανείς λόγους η προτίμηση των κουνουπιών. Το φαινόμενο δεν είναι πρώτη φορά που παρατηρείται, συνέβαινε και τα προηγούμενα χρόνια αλλά φέτος έχει παραγίνει λένε όσοι ζουν και δραστηριοποιούνται στην περιοχή.
Η πιο προφανής εξήγηση είναι ότι το ίδιο το σιντριβάνι και τα σχεδόν μόνιμα νερά που υπάρχουν στα πλακάκια του προσκαλούν αυτούς τους πληθυσμούς των κουνουπιών. Υπάρχει όμως και η ενδιαφέρουσα παράμετρος ενός ακόμα κοινού «μυστικού» της πόλης. Ότι από κάτω της υπάρχει μια τεράστια λεκάνη με νερό που ειδικά στην περιοχή γύρω από την πλατεία Σιντριβανιού και το Παπαστράτειο είναι ο τόπος που συγκεντρώνονται τα πιο πολλά από τα άφθονα υπόγεια ύδατά της. Το Αγρίνιο γενικά χτίστηκε πάνω σε υπόγεια νερά, αλλά είναι γνωστό πως όταν έγιναν τα κτήρια της περιοχής που αναφερόμαστε χρησιμοποιούσαν τεράστιους σωλήνες άντλησης υδάτων που δούλευαν μέρα νύχτα για να μπορέσουν να κάνουν τη δουλειά τους οι οικοδόμοι. Μάλιστα στο Παπαστράτειο λέγεται ότι έγιναν τσιμεντοενέσεις μέσα σε πολλά μέτρα νερό για να προχωρήσει το χτίσιμο, ενώ σε κάποια από τα γύρω κτίσματα τα υπόγεια είναι ακόμα γεμάτα νερά.
Μπορεί λοιπόν τα κουνούπια να είναι μια ακόμα ένδειξη για το νερό πάνω στο οποίο καθόμαστε. Και μέχρι να βρούμε καμιά ιδέα για το νερό αυτό, ας ασχοληθούμε με το τι θα κάνουμε με τα κουνούπια που μοιάζουν σαν να κάνουν μπόντυ-μπίλντιγκ!
Γ.Σ.