Φοβήθηκε τον ΟΦΗ και το πλήρωσε ο Παναιτωλικός
Γκολ PremierLeagueο Καμαρά αλλά δεν έφτανε…
Επιστροφή στις… κακές εκτός έδρας συνήθειες για τον Παναιτωλικό σήμερα στο Ηράκλειο. Οι παίκτες του Μ. Χάβου ηττήθηκαν από τον παθιασμένο ΟΦΗ με 2-1 μη μπορώντας να κρατήσουν το προβάδισμα που έδωσε πολύ νωρίς στους αγρινιώτες ο Καμαρά και έκλεισαν τον πρώτο γύρο με μόλις τρεις εκτός έδρας πόντους, συγκομιδή αν μη τι άλλο πενιχρή.
Η παρουσία του Στεφανάκου κάτω από τα γκολπόστ και η –ανεμενόμενη- αντικατάσταση του Μπικέι με τον Κούσα ήταν οι μοναδικές αλλαγές που είχε η ενδεκάδα σε σχέση με τον αγώνα του Πλατανιά.
Πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο δεκάλεπτο (7’) ο Καμαρά βάλθηκε σε διάστημα τριών ημερών να… υπενθυμίσει ότι η πολυετής θητεία του στα γήπεδα της PremierLeagueμόνο τυχαία δεν ήταν καθώς με μια προσωπική ενέργεια χάζεψε την άμυνα του ΟΦΗ πλασάροντας κάτω από τα πόδια τον Φερνάντεζ δίνοντας το προβάδισμα στον Παναιτωλικό, παγώνοντας συνάμα το πολύ καυτό απόψε Γεντί Κουλέ.
Η σπασμωδική αντίδραση του ΟΦΗ με το άγχος και τα βαριά πόδια των γηπεδούχων να είναι εμφανή πλέον στο χορτάρι ήταν βούτυρο στο ψωμί του Παναιτωλικού που κρατώντας μακριά από την περιοχή του τους γηπεδούχους προσπαθούσε στην κόντρα να πετύχει και δεύτερο τέρμα που θα τον έκανε το απόλυτο αφεντικό της αναμέτρησης. Ο μαύρος δαίμονας του Παναιτωλικού λίγο έλειψε στο 22’ να το πετύχει με το τάκλιν του Κάλαιτζιτς να είναι σωτήριο μιας και ο Καμαρά ήταν έτοιμος να πυροβολήσει για δεύτερη φορά.
Στο επόμενο λεπτό ήρθε η ισοφάριση με τον Όγιος για τους γηπεδούχους σε μια φάση που ανέδειξε τα πολλά αμυντικά προβλήματα της αριστερής πτέρυγας, σε ένα δίλεπτο που αντί για το 0-2 έγινε το 1-1…
Με τους γηπεδούχους να έχουν τον έλεγχο του αγώνα αλλά χωρίς να δημιουργούν ιδιαίτερες φάσεις, τελείωσε το πρώτο ημίχρονο και το ερώτημα πλέον ήταν η αντίδραση του Παναιτωλικού στο δεύτερο μέρος, απέναντι σε μια ομάδα που φαινόταν αγχωμένη και εγκλωβισμένη και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούσε φόβητρο.
Το… σύνδρομο της Ξάνθης και της Βέροιας που εμφάνισε –δυστυχώς- για μια ακόμη φορά ο Παναιτωλικός στο β’ μέρος δεν έμεινε ανεκμετάλλευτο από τους γηπεδούχους που αφού πήραν πλήρως τα ηνία του αγώνα, άρχισαν να πολιορκούν την εστία του Στεφανάκου με ένα Παναιτωλικό να έχει ένα εντελώς και ανεξήγητα παθητικό ρόλο περιμένοντας (;) το μοιραίο.
Αυτό δεν άργησε να έρθει (66’) με δράστη τον Παπάζογλου σε μια φάση όπου ο Μπούρμπος (που απόψε έκανε πάρτι απέναντι στην αριστερή πτέρυγα της άμυνας του Παναιτωλικού) απλά εξέθεσε τον Γκόλια και σέρβιρε έτοιμο γκολ στον σκόρερ που μόνος ανενόχλητος (απούσα η άμυνα…) από τη μικρή περιοχή (!) έβαλε ένα από τα πιο εύκολα γκολ της καριέρας του.
Το ξύπνημα του Παναιτωλικού έγινε στο κατόπιν, οι παίκτες του Χάβου πάτησαν (επιτέλους!) στην αντίπαλη περιοχή στο δεύτερο μέρος, ο Μιλιάζες όμως στο 80’ πήρε κυριολεκτικά τη μπουκιά απ’ το στόμα του Μπόγιοβιτς στη μεγαλύτερη ευκαιρία των κιτρινομπλέ στην επανάληψη να ισοφαρίσουν.
Η σωστή διαχείριση και το πάθος των γηπεδούχων (που παίζοντας μετά το 2-1 την τακτική των αντεπιθέσεων ανάγκασαν το Στεφανάκο να αποσοβήσει σε δυο –τρεις περιπτώσεις το τρίτο γκολ) δεν έδωσαν στον Παναιτωλικό το δικαίωμα να απειλήσει περισσότερο, μιας και ούτως ή άλλως ο ίδιος απόψε με το κοιμώμενο πρόσωπο του δευτέρου μέρους από τη μία και τα πολλά αμυντικά προβλήματα στην αριστερή πλευρά της άμυνας από την άλλη, δώρισε ουσιαστικά τη νίκη στον αντίπαλό του, καθώς όταν αποφάσισε να ξυπνήσει, ήταν αργά…
Ατομικά ο Στεφανάκος έδειξε σαφώς επηρεασμένος από την αποχή του από τους αγώνες. Ναι μεν έσωσε μετά το 2-1 κάποια σίγουρα γκολ αλλά και στο πρώτο γκολ είχε κακή αντίδραση και όσο το σκορ ήταν στο 0-1 και στο 1-1 δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη.
Ο Μπικέι ήταν ότι καλύτερο είχε να παρουσιάσει η σημερινή άμυνα του Παναιτωλικού. Κέρδισε σχεδόν όλες τις εναέριες μονομαχίες για μια ακόμη φορά, κέρδισε επίσης πάρα πολλές προσωπικές μονομαχίες και είχε ηρεμία στο παιχνίδι του. Αν προλάβαινε και τον Μπούρμπο (με το τάκλιν που έκανε) πριν σεντράρει στη φάση του δεύτερου γκολ…
Ο Μελισσάς είχε καλές και κακές στιγμές. Στα δύο γκολ πάντως που δέχεται ο Παναιτωλικός φέρει μερίδιο ευθύνης καθώς χάνει τον Όγιος στη φάση του πρώτου γκολ και απουσιάζει από το κέντρο της άμυνας στο δεύτερο γκολ του ΟΦΗ…
Για τον Γκόλια δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Απλά σήμερα εκτέθηκε από τον Μπούρμπο (τουλάχιστον…). Μεγάλο το μερίδιο ευθύνης του και στα δύο γκολ. Επιθετικά δε, ήταν ανύπαρκτος.
Ο Γκάλο σχετικά σταθερός αμυντικά, άφαντος στο δημιουργικό κομμάτι.
Ο Τζούνιορ όσο άντεχε πάλεψε και είχε καλή παρουσία. Κάποια στιγμή κουράστηκε και φυσιολογικά άρχισε να κάνει και λάθη και τελικά αντικαταστάθηκε.
Ο Γοδόι πολύ λίγος. Αρκετά λάθη, καμία ουσία.
Ο Θεοδωρίδης μέχρι το δεύτερο τέρμα του ΟΦΗ υπήρχε μόνο στο φύλλο αγώνα. Από εκεί και πέρα πήρε κάποιες πρωτοβουλίες, είχε και ένα καλό σουτ αλλά για Θεοδωρίδη η παρουσία του ήταν πολύ λίγη.
Ο Μπακάκης έκανε το χειρότερό του παιχνίδι με τον Χάβο προπονητή. Ανύπαρκτος στο πρώτο μέρος, πολύ σοφτ και στην επανάληψη.
Ο Καμαρά ήταν για μια ακόμη φορά όλα τα λεφτά. Δυστυχώς όμως φάνηκε ότι και σήμερα, επιθετικά ήταν μόνος του. Άλλωστε και το γκολ που πέτυχε μόνος του το δημιούργησε, μόνος του και το τελείωσε. Λίγο έλλειψε να σκοράρει και δεύτερο γκολ (κάτι που αν γινόταν πιθανότατα τώρα να μιλάγαμε για το ματς του Καμαρά που κέρδισε μόνος του τον ΟΦΗ….) ενώ έβγαλε και μια εξαιρετικά δύσκολη ασίστ υπό πίεση στον Μπόγιοβιτς στο 80’ στη μεγαλύτερη στιγμή του Παναιτωλικού στο δεύτερο μέρος. Δεν είχε όμως συμπαραστάτες απόψε…
Ο Μπόγιοβιτς για ένα ακόμη παιχνίδι κινήθηκε σε ρηχά νερά. Ένα καλό σουτ στο πρώτο μέρος ήταν η μοναδική απειλή ενώ αν προλάβαινε στο 80’ πιθανότατα θα χάρισε το βαθμό της ισοπαλίας στον Παναιτωλικό. Αλλά με τα αν….
Οι τρεις αλλαγές έγιναν αργά και δεν πρόσφεραν κάτι. Λίγο περισσότερο το πάλεψε μόνο ο Σφακιανάκης αλλά έως εκεί.
Έπαιξε –αναμενόμενα μετά τη σφαγή στην Ξάνθη- έδρα ο Μάνταλος δίνοντας όλες σχεδόν τις αμφισβητούμενες φάσεις υπέρ των γηπεδούχων και στήνοντας πολύ εύκολα αρκετές φορές τη μπάλα με φάουλ έξω από την περιοχή του Παναιτωλικού.
Τελειώνοντας τον πρώτο γύρο ο Παναιτωλικός έχει μια ικανοποιητική συγκομιδή 21 βαθμών παραμένοντας παράλληλα σε μια καλή βαθμολογική θέση.
Η ανάγκη για ενίσχυση όμως είναι ξεκάθαρη, ειδικά σε θέσεις που πονάει πολύ η ομάδα. Όπως ξεκάθαρο είναι και το ότι κάποια στιγμή ο Παναιτωλικός θα πρέπει, βγαίνοντας από το… φανάρι της Εθνικής Οδού να μη θεωρείται χαμένος… Και αυτό το τελευταίο είναι δουλειά του προπονητή και των παικτών.
Π.Κ.
photo-dervisis.smugmug.com