Η εικόνα που βλέπετε είναι από την σημερινή παρέλαση. Ο παππούς της φωτογραφίας αρχικά κάθεται δίπλα από την εξέδρα των επισήμων και κάτι γράφει και μετά αυτό το «κάτι» το δίνει να το διαβάσουν. Δεν μπορεί κανείς με σιγουριά να πει τι μπορεί να έγραψε. Το πιθανότερο είναι να έγραψε για τα παράπονά του και τα όσα του υποσχέθηκαν και τον διέψευσαν. Αποκλείεται να μην έχει παράπονα. Μπορεί να έγραψε κι ότι δεν μετάνιωσε που πολέμησε για τούτη τη χώρα ή μπορεί και να έγραψε ότι το μετάνιωσε. Μπορεί να έγραψε μια κατάρα ή μια ευχή ή μια παράκληση να μη επαναληφθούν τα μεγάλα λάθη. Το σίγουρο είναι ότι για να πάει σε αυτή την ηλικία εκεί και να γράψει κάτι για να το δουν οι επίσημοι δεν υπήρξε ποτέ αδιάφορος σχετικά με τα τεκταινόμενα.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι κι ο ίδιος δεν υπήρξε μέρος της Ιστορίας. Η μεγάλη ελπίδα θα ήταν να έγραψε κάτι με την ελάχιστη αυτοκριτική μέσα. Να ήταν αυστηρός με τον εαυτό του και άτεγκτος με τους επίσημους. Σαν αυτή που πρέπει να κάνουμε όλοι μας όταν (και αν)θα γεράσουμε και δεν θα φτάνει να λέμε τι έκαναν οι άλλοι. Αλλά και που ήμασταν εμείς και τι κάναμε όταν οι άλλοι γινόταν «επίσημοι»…
Γ.Σ.
1 Σχόλιο
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΠΥΡΟΥ 98 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΠΟΛΕΜΙΣΕΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940