Κάτι δεν πάει καλά με αυτά τα Χριστούγεννα, κάτι είναι εντελώς αταίριαστο. Έξω δεν κάνει καθόλου κρύο, έχει πανσέληνο και μάλιστα πολύ φωτεινή. Τέτοια που όμοιά της θα εμφανιστεί μετά από κάμποσα χρόνια ξανά, όταν θα υπάρχει γύρω μας ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος.
Αν έχετε κανέναν που να γιορτάζει και έχει λογαριασμό στα social media ξέρετε ότι έχει τουλάχιστον γλιτώσει από τα μισά τηλέφωνα. Οι ευχές δίνουν και παίρνουν, καρδούλες, αρκούδια, κάτι άλλα περίεργα ζωάκια, ευχές τυποποιημένες όπως και των καρτών παλιότερα. Απλά τώρα υπάρχει το θέμα της κωδικοποιημένης γλώσσας. «Χρόνια πολλά ρε μλκ»! Και «σου στέλνω αυτό το τουι (για κάποιον λόγο τρώγεται το «ταυ» στο τέλος) γιατί… χρόνια πολλά, αυτή η μάστιγα»!
Ότι θέλουν όλοι, όμως, να αποφύγουν κάτι είναι σίγουρο. Ίσως είναι η πρώτη φορά που… ξεχάστηκε δεντράκι σε πλατεία και μόνο οι άνθρωποι που δουλεύουν εκεί γύρω το κατάλαβαν. Αυτό το μικρό μπήκε στην πλατεία Παναγοπούλου, στο Σιντριβάνι, σχεδόν μαζί με το κεντρικό. Μπήκαν στηρίγματα, μπήκαν και κανα δυο σκοινιά για να αντικατασταθούν κλαριά που λείπουν… κι έμεινε έτσι. Κάπως άφκιαχτο κι αστόλιστο, σχεδόν όπως στον στίχο του Παλαμά.
Όχι λέτε; Μην το κάνουμε και τόσο θέμα; Ίσως. Πάντως ταιριαστό με το πνεύμα των ημερών είναι. Θα στολιζόταν άλλες εποχές αλλά ας όψεται ότι ξεχνάμε. Ή μπορεί να φταίει ο καιρός που έχει αφήσει και τα άλλα δέντρα γεμάτα φυλλωσιές λες και είναι Άνοιξη. Τώρα που το ξαναβλέπουμε ελάχιστοι πρέπει να κατάλαβαν ότι πήγαινε για χριστουγεννιάτικο…
Ένα διάλειμμα έγινε για κάμποσα χρόνια με τα πολλά τηλέφωνα και τα χιλιάδες μηνύματα, τώρα όσο μπορεί ο άλλος το αποφεύγει, προσπαθούν όλοι να ξεχάσουν. Τη χρονιά που θα φύγει σε λίγες μέρες, αυτά που έρχονται, ποιος να ξέρει… Όχι όλοι, μερικοί είναι όπως ήταν πάντα. Άλλοι σε τρελά κέφια άλλοι στη κατάθλιψη των γιορτών.
Γ.Συμψηρής