Ο Χαριστέας όλο αυτό τον καιρό χρώσταγε ένα δώρο σε όλους. Στην ομάδα, στον κόσμο της, στο ίδιο του το όνομα! Τελικά αυτό το δώρο το έκανε σε μια κομβική στιγμή τόσο για το πρωτάθλημα, όσο και για τον ίδιο τον Παναιτωλικό!
Μόλις δύο ημέρες μετά από τα γενέθλια για την συμπλήρωση 86 χρόνων από την ίδρυση του συλλόγου, ο Άγγελος… ξύπνησε και οδήγησε τον Παναιτωλικό σε μια τεράστια (μέχρι την επόμενη) νίκη! Ήταν χωρίς υπερβολή ο Χαριστέας που έλλειπε εδώ και πολλές αγωνιστικές και ο παίκτης που θέλαμε να βλέπουμε από την αρχή της σεζόν.
Έβαλε ένα απίστευτο γκολ, κέρδισε το πέναλτι στην φάση του 2-0 αλλά το κυριότερο ήταν μέσα σε όλες τις μάχες. Άφησε εκτός γηπέδου εκείνο το… ράθυμο στυλάκι που ουκ ολίγες φορές σε περασμένα ματς εκνεύρισε την εξέδρα.
Και μιας και είπαμε για εξέδρα φάνηκε στην απόδοση του και η θετική επίδραση που είχε μια συνάντηση που έκανε πριν από λίγες ημέρες. Εκείνη η συνάντηση ούτε είδε ιδιαίτερα το φως της δημοσιότητας, ούτε αυτοί που συμμετείχαν την… διαφήμισαν. Άλλωστε ο στόχος άλλος ήταν και φάνηκε τουλάχιστον στο παιχνίδι με τον Εργοτέλη ότι επιτεύχθηκε.
Η για την ακρίβεια έγινε η αρχή καθώς η συνέχεια είναι πιο δύσκολη! Από κει και πέρα όσο αφορά τον αγώνα η αριστερή πλευρά με Γκόλια και Άντι λειτούργησε σε μεγάλο βαθμό εξαιρετικά.
Δεν σας κρύβω ότι γενικά δεν θεωρούμαι… fan του Γκόλια. Από τα χρόνια της Β΄εθνικής ακόμη δεν μου… γέμιζε το μάτι. Αλλά και στην Ξάνθη και πολύ περισσότερο στο παιχνίδι με τους Κρητικούς «μου έβγαλε τα μάτια».
Μακάρι το παλικαράκι να συνεχίσει έτσι ως το τέλος να βοηθήσει την ομάδα. Άλλωστε μικρή σημασία έχει τι πιστεύω εγώ! Εξαιρετικός ξανά ο Μητρόπουλος, ουσιαστικός ο Ρότσα που δείχνει να έχει ωριμάσει (μην το ματιάσουμε) και… χαμένος ο Θεοδωρίδης στο κέντρο. Αρνητικός θα έλεγα.
Πίσω καλή εικόνα αν και φοβήθηκα όταν μπήκε ο Αναστασιάδης. Τον… κυνηγάει η γκέλα που την πληρώνουμε αλλά ευτυχώς δεν έγινε αυτή την φορά! Πάντως μακάρι το διάστρεμμα του Κούσα να μην είναι σοβαρό και να τον έχουμε με ΠΑΟΚ! Όπως και τον Εντζεγκουέλε. Δεν έχουμε και περισσότερα να πούμε για το παιχνίδι.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει η πολυτέλεια να σταθούμε και περισσότερο. Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση η νίκη ήταν μια μεγάλη ανάσα. Όχι πολλά πράγματα παραπάνω. Σαφώς σημαντικό και αγωνιστικά και ψυχολογικά ότι βάλαμε «από κάτω» τον Εργοτέλη!
Αυτός ήταν ο στόχος από την περασμένη εβδομάδα και έγινε πραγματικότητα. Τώρα πάμε παρακάτω αφού υπάρχει ο «δικέφαλος του Βορρά» που μετά το κάζο από τον Αστέρα θα… ψαχτεί για «διπλό» στο Αγρίνιο.
Με καλή ψυχολογία και καλή δουλειά όλη την εβδομάδα μπορούμε και τον άσο που δεν θα είναι βήμα παραμονής, αλλά άλμα! Μακάρι πλέον κι ο κόσμος να το πιστέψει λίγο παραπάνω και να γεμίσει το γήπεδο γιατί πάλι η εικόνα δεν ήταν αυτή που θέλουμε να βλέπουμε. Όσο κερδίζουμε ελπίζουμε. Προχωράμε δυνατά και ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΑ! Τουλάχιστον τα γενέθλια είχαν εορταστικό χαρακτήρα!
ΥΓ. Μήπως με τον ΠΑΟΚ πρέπει να μπει… δεκαρικάκι γενική είσοδος; Τζάμπα πατάτες και όσπρια τρέχει να πάρει ο κόσμος. Άλλαξαν οι εποχές. Και στην τελική αν σωθεί η ομάδα αυτά τα λεφτά θα έρθουν εις διπλούν πίσω την επόμενη χρονιά! Δίπλα στην ομάδα είναι πάντα ο λαός του Παναιτωλικού. Ας γίνει μια κίνηση αναγνώρισης και προσφοράς! Θα εκτιμηθεί…
ΥΓ1. Για το «πέταλο» και την βοήθεια που δίνει στην ομάδα δεν χρειάζεται να κάνουμε ιδιαίτερη αναφορά και πάλι. Όποιος έχει μάτια βλέπει!
ΥΓ2. Ναι αυτή την φορά το χειροκρότημα σε αντίπαλο ήταν σωστό. Ο Δάρλας είναι παιδί του Παναιτωλικού, σε δύσκολες εποχές φόρεσε την φανέλα και από την πώληση του μπήκαν και στο ταμείο «πέντε φράγκα» που τα είχε ανάγκη η ομάδα.
ΥΓ3. Ο «λαϊκιστής» Άγγελος Αναστασιάδης συνεχίζει να ξεπερνάει τα όρια της γραφικότητας μετά τα ματς των παγουράδων και να επικαλείται τα… κουμπιά της Παναγίας! Με αυτό τον τρόπο φυσικά δεν γίνεται λόγος για το πέναλτι που παίρνει σε κάθε ματς, ενώ αυτό με την Λιβαδειά ήταν το 6ο παιχνίδι του ΠΑΣ όπου ο αντίπαλος χάνει παίκτη με κόκκινη! Μήπως τελικά είναι η… σφυρίχτρα της Παναγίας;