Περνώντας αυτή την εποχή από τη γέφυρα του δίμηκου, στο Σταθμό Αγγελοκάστρου, θα δεις αρκετούς περίοικους να παρακολουθούν τις προσπάθειες που κάνουν οι ερασιτέχνες ψαράδες με το παραδοσιακό πεζόβολο…
Ο ιδιαίτερη αυτή περίπτωση ψαρέματος διακρίνεται για την κίνηση και ζωντάνια που διαθέτει καθώς δεν το αφήνεις από χέρια σου όση ώρα ψαρεύεις. Το πεζόβολο είναι μια δίχτυνη ομπρέλα, διαφόρων μηκών- συνήθως 2-5 μέτρων, την οποία πετάς στο σημείο που θα εντοπίσεις ψάρια, ώστε να τα εγκλωβίσεις και τέλος το μαζεύεις και αδειάζεις τα ψάρια που έπιασες. Χρειάζεται δύναμη, αντοχή και υπομονή.
Το μεγάλο δίχτυ με τα απαραίτητα βαρίδια, πέφτει κατευθείαν στο νερό του δίμηκου και λειτουργεί ως παγίδα, που εγκλωβίζει τα ψάρια, όπως κεφαλόπουλα, λαυράκια, πεταλούδες και στρωσίδια!
Πολλοί Καλυβιώτες και Αγγελοκαστρίτες, πολλά χρόνια τώρα, συνήθως από τον Απρίλιο μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου, θα περπατήσουν στις δύο πρόχειρες ξύλινες προβλήτες που βρίσκονται στις όχθες του δίμηκου, για να ρίξουν τα δίχτυα τους και να βγάλουν καλές «ψαριές».
Όπως μας λέει ένας λάτρης της τεχνικής αυτής, ο συγχωριανός μας Λάμπρος Χόντος, το πεζόβολο λειτουργεί ως εξής: Έχουμε μαζέψει το πεζόβολο και είμαστε έτοιμοι να το πετάξουμε, ενώ καλό είναι αν μπορούμε να έχουμε μια θέση που να μην δημιουργεί σκιά στο νερό. Όταν αφήσουμε το πεζόβολο από τα χέρια μας και αυτό ανοίξει ομοιόμορφα και κυκλικά, το μολυβόσχοινο με τα βαρίδια ακουμπούν την επιφάνεια του νερού. Τα ψάρια ακούν τον θόρυβο και υπό άλλες συνθήκες θα έφευγαν και ακόμα θα έτρεχαν… Όμως επειδή το πεζόβολο πέφτει κυκλικά και γύρω από το ψάρι ο ήχος του παφλασμού το τρομάζει από όλες τις κατευθύνσεις και ψάχνει το πιο ασφαλές μέρος, που είναι το κέντρο, εφ΄ όσον απέχει πιο μακριά από όλα τα σημεία που προήρθε ο θόρυβος.
Ο δίμηκος είναι το χωμάτινο κανάλι που διοχετεύει τα νερά της λίμνης Λυσιμαχείας προς τον Αχελώο ποταμό, ενώ ειδικά αυτή την εποχή «κατεβάζει» αρκετό νερό, το οποίο σε πολλά σημεία του φθάνει τα 4 έως 5 μέτρα.
Τα ψάρια εισέρχονται στο κανάλι για να βρουν τροφή και να γεννήσουν τα αυγά τους και ο δίμηκος σε πολλά σημεία τους προσφέρει ασφαλή κάλυψη και τροφή.
Οι πολλές βροχές του χειμώνα και το γλυκό νερό της λίμνης έχουν περιορίσει αρκετά το οξυγόνο στο νερό και αυτό δημιουργεί πρόβλημα στα ψάρια και στον πλήθος που εισέρχεται στο κανάλι. Σταδιακά βέβαια το επίπεδο του οξυγόνου θα ανέβει και θα αυξήσει τον αριθμό των ψαριών… με πολλές πιθανότητες να «γεμίσει» και το καλάθι των ψαράδων!
Καλές ψαριές σε όλους!!!