Η πρόσφατη, πρώτη μεταμνημονιακή, έκθεση – κόλαφος του ΔΝΤ, μαζί με όλες τις προηγούμενες τα τελευταία σαράντα χρόνια, δικαιώνει τη μελαγχολική διαπίστωση του Εμμανουήλ Ροίδη ότι η Ελλάς «άπαν το χρήμα του λαού, αντί έργων χρησίμων, προς πόλεμον ή προς ειρήνην, εδαπάνησεν εις συντήρησινκοπαδίου κομματικών κηφήνων, χάριν των οποίων στέργει την πενίαν, την κακοπραγίαν, την ασημότητα και τους εμπαιγμούς του κόσμου όλου»
Του Δημήτρη Στεργίου
Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου! Επί 120 χρόνια, από τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο του 1898, στην τρόικα του 2010 και σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς να ελέγχουν, να προειδοποιούν, να κάνουν συστάσεις, να κάνουν προτάσεις, να στέλνουν ηχηρά μηνύματα με απειλές και αποξένωση από την Ευρώπη! Αλλά, το βιολί, βιολάκι! Διότι, τα κόμματα όλων των εποχών στην Ελλάδα, σε αντίθεση με τα «αλλαχού, τα οποία γεννώνται, διότι υπάρχουν άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες», όπως έλεγε ο μέγας Εμμανουήλ Ροίδης, κάνουν το ακριβώς αντίθετο. «Εν Ελλάδι, συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν, αφού αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ΄ής πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα, να τρέφωνται δαπάνη του Δημοσίου», τόνιζε προφητικά ο Ροίδης πριν από 150 χρόνια!
Και συνέχιζε, πλήρως δικαιωμένος: «Εν και ήμισυ εκατομμύριον νοήμονος και φιλοπόνου λαού, οικούντοςχώρανευλογημένην, οία η Ελλάς, κατηνάλωσενολόκληροντεσσαρακονταετίαν εις αγόνους συζητήσεις περί κομμάτων και κομματαρχών. Άπαν δε το χρήμα του λαού, αντί έργων χρησίμων, προς πόλεμον ή προς ειρήνην , εδαπάνησεν εις συντήρησινκοπαδίου κομματικών κηφήνων, χάριν των οποίων στέργει την πενίαν, την κακοπραγίαν, την ασημότητα και τους εμπαιγμούς του κόσμου όλου. Αν υπήρχε λεξικόν της νεοελληνικής γλώσσης, νομίζομεν ότι ο ορισμός της λέξεως «κόμμα» ήθελεν είναι ο ακόλουθος: «Ομάς ανθρώπων ειδότων ν΄αναγινώσκουσι και ν΄ανορθογραφώσι, εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντωνπάσανεργασίαν, οίτινες, ενούμενοι υπό έναν οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσιν΄αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν του πρωθυπουργού, ίνα παράσχηαυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι».
Μολονότι, ματαιοπονώ, κάνω αυτή τη απογοητευτική αναδρομή, διότι στην πρώτη μεταμνημονιακή του Έκθεση για την Ελλάδα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) επαναλαμβάνει τις συστάσεις που κάνει επί … σαράντα τώρα χρόνια συμπληρωμένες και «βελτιωμένες» με νέα προβλήματα, παθογένειες, κακοδαιμονίες, διαρθρωτικές αδυναμίες που «φύτρωσαν» με τα τρία, μετά το 2010, εφιαλτικά Μνημόνια, προσθέτοντας μάλιστα και ένα «σενάριο καταστροφής», το οποίο συνεχώς γίνεται πραγματικότητα μετά την επέλαση του νέου ολέθριου … «τριπλού» εκλογικού κύκλου.
Συγκεκριμένα, με ένα επονείδιστο «Δεκάλογο» ο διεθνής οργανισμός υπενθυμίζει στοιχειωμένα προβλήματα και ιδεοληπτικές συμπεριφορές, ο οποίος συμπληρωμένος και «βελτιωμένος» περιλαμβάνει τις ακόλουθες συστάσεις:
- «Εξισορροπήστε εκ νέου το μείγμα φορολογικής πολιτικής, τηρώντας τους μεσοπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους που έχουν συμφωνηθεί με τους Ευρωπαίους και υιοθετήστε πιο φιλικό προς την ανάπτυξη και κοινωνικά συνεκτικό μείγμα φορολογικής πολιτικής». Δηλαδή, μειώστε τους φορολογικούς συντελεστές στην εργασία και τα κέρδη! Αλλά, φευ! Μολονότι ήδη από το 2000 δεν υπήρχαν περιθώρια για αύξηση υπαρχόντων και επιβολή νέων φόρων, λόγω του σκληρού φορολογικού ανταγωνισμού στην Ευρώπη, ο φοροπηχτισμός πηγαίνει σύννεφο!
- Καταρτίστε προληπτικό σχέδιο αντιμετώπισης των δημοσιονομικών κινδύνων. Αμ δε! Η ιαχή «Τσοβόλα δώστ΄ όλα» καλά κρατεί…
- Αυξήστε τις δημόσιες επενδύσεις. Πρόκειται για σπαρταριστό … ανέκδοτο!
- «Ενισχύστε τους ισολογισμούς των τραπεζών, ώστε να στηρίξουν τη βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη. Να εξετάσετε πιο διεξοδικά και με καλό συντονισμό το θέμα της ενίσχυσης των τραπεζικών ισολογισμών και της αναβίωσης του δανεισμού προς όφελος της ανάπτυξης. Τα μέτρα που θα ληφθούν για τα κόκκινα δάνεια να βασιστούν σε αποτιμήσεις του κόστους και της αποτελεσματικότητάς τους και να ληφθούν υπόψη οι δημοσιονομικές επιπτώσεις τους».Να΄ ναι καλά οι … δυσβάσταχτες ανακεφαλαιοποιήσεις εις υγείαν των κορόϊδων συνεπών δανειληπτών!
- Αξιοποιήστε περισσότερο τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και τον εξωδικαστικό μηχανισμό! Ες αύριον τα σπουδαία!
- Θωρακίστε την οικονομία, διότι «οι αυξανόμενοι καθοδικοί κίνδυνοι απαιτούν περαιτέρω ενέργειες ενίσχυσης της οικονομίας». Τι είναι αυτό πάλι!
- Αυξήστε την ευελιξία στην αγορά εργασίας, διότι η βελτίωση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας και αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας αποτελούν κομβικής σημασίας προτεραιότητες. Είπαμε, συνώνυμο της «ευελιξίας» στην Ελλάδα είναι η … «ακαμψία»!
- Απελευθερώστε αγορές, βελτιώστε το επιχειρηματικό κλίμα και κάνετε «περισσότερα βήματα για τη βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος και τη διευκόλυνση μεγαλύτερων και πιο διαφοροποιημένων επενδύσεων, συμπεριλαμβανομένων μεταρρυθμίσεων στις αγορές προϊόντων οι οποίες χρειάζονταν εδώ και πολύ καιρό και θα έχουν στόχο τη βελτίωση των επιλογών σε προϊόντα, της ποιότητας και του ανταγωνισμού». Ας κάνουμε μιαν ακόμα επιτροπή και … βλέπουμε!
- Προχωρήστε στην πλήρη άρση των capitalcontrols. Ε, αυτό είναι τριτομνημονιακό … «επίτευγμα»!
- Μην κάνετε νέα ρύθμιση 120 δόσεων. Το ΔΝΤ ζητάει από την κυβέρνηση να επανεξετάσει τα σχέδια θέσπισης άλλης μιας ρύθμισης οφειλών για χρέη προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς θα δημιουργούσε κίνδυνο περαιτέρω επιδείνωσης της ήδη αδύναμης κουλτούρας πληρωμών». Από το 1975 ανακοινώνονται, κατά μέσον όρο, δύο αποφάσεις για «περαίωση» εκκρεμών φορολογικών ή ασφαλιστικών υποθέσεων, μολονότι από το 1995 όλες οι εκθέσεις των διοικητών της Τράπεζας της Ελλάδος επισημαίνουν ότι η συχνή χρήση αυτού του «μέτρου» προκαλεί αύξηση των φοροφυγάδων καθώς δικαιώνονται όλα οι προσδοκίες τους!
Εκατοντάδες συστάσεις και προειδοποιήσεις
Οι τελευταίες αυτές, μαζεμένες σε «Δεκάλογο» , συστάσεις – προτάσεις του ΔΝΤ είναι μερικές από τις εκατοντάδες παρόμοιες ταπεινωτικές που έχουν απευθυνθεί στη χώρα μας τα τελευταία 120 χρόνια, δηλαδή από το 1898, όταν επεβλήθη η ταπεινωτική πειθαρχία από τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο για τον περιορισμό του χρέους και των δαπανών. Υπενθυμίζω μερικές:
-Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος (ΔΟΕ) από το 1897 έως το … 1978! Έτσι ονομαζόταν ο έλεγχος των δημοσίων οικονομικών της Ελλάδας που επιβλήθηκε από ευρωπαϊκές χώρες που δάνεισαν την Ελλάδα το φθινόπωρο του 1897, ενώ αυτή είχε χρεοκοπήσει τέσσερα χρόνια πριν, με στόχο την αποπληρωμή των χρεών της προς τους πιστωτές της. Τον έλεγχο εκτελούσε μια εξαμελής επιτροπή, η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή (CommissionInternationaleFinancièredelaGrèce), με μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα από το 1897 μέχρι το 1978, δηλαδή επί 81 χρόνια!
-Το Σεπτέμβριο του 1932 η χώρα μας προχώρησε σε συμβιβαστική διαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους, αφού υποχώρησε στις διεθνείς πιέσεις.
-Το 1954 ετέθη για πρώτη φορά και μόνο για την Ελλάδα ως όρος για τη χορήγηση δανείου 15 εκατ. δολαρίων από τη Διεθνή Τράπεζα Ανασυγκρότησης η τακτοποίηση των παλαιών δανειακών υποχρεώσεων!
-Το Νοέμβριο 1962 πιέστηκε η χώρα μας να ρυθμίσει το προπολεμικό χρέος της με τους Αμερικανούς ομολογιούχους, επί τη βάσει της αρχής «της αναγνωρίσεως του ονομαστικού κεφαλαίου», μολονότι την ίδια στιγμή οι Γερμανοί και οι Ιταλοί αρνούνταν να επιστρέψουν κατοχικές «πιστώσεις» 165 εκατ. στερλινών, όπως εγγράφως είχαν υποσχεθεί με τη Συμφωνία της Ρώμης!
-Στις 13 Οκτωβρίου 1985 ανακοινώθηκε ένα σκληρό πακέτο μέτρων λιτότητας για να πάει η χώρα τη δεύτερη δόση του κοινοτικού δανείου (η ιστορία συνεχίζεται ως τραγωδία!).
-Στις 4 Αυγούστου 1992 ανακοινώθηκαν νέα φοροεισπρακτικά μέτρα, ύστερα από επίμονες συστάσεις της τότε ΕΟΚ!
-Στις 19 Σεπτεμβρίου 1994 συζητήθηκε στο Συμβούλιο Ecofin το Πρόγραμμα Σύγκλισης 1994 – 1998 και ανακοινώθηκε η «βόμβα» της υπαγωγής της χώρας μας «στη διαδικασία ελέγχου του υπερβολικού ελλείμματος!
-Η δεύτερη επιτήρηση της ελληνικής οικονομίας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έγινε το 2004.
-Ακολούθησε η επιτήρηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009.
-Στις 23 Απριλίου του 2010 η χώρα παραδόθηκε στις ορέξεις της τρόικας και οι Έλληνες στα τερτίπια των πολιτικών τους!
Μερικές συστάσεις του ΔΝΤ διαχρονικά
Tο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) σε όλες τις εκθέσεις του για την ελληνική οικονομία κατά την τελευταία τριακονταετία δεν περιοριζόταν σε διαπιστώσεις, προβλέψεις και προειδοποιήσεις, αλλά προχωρούσε και σε προτάσεις για την εφαρμογή των μέτρων στους ίδιους προβληματικούς τομείς. Συγκεκριμένα:
-Πρότεινε συνεχώς τη διεύρυνση της φορολογική βάσης στη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων και τον εξορθολογισμό των συνταξιοδοτικών δαπανών, ώστε να δημιουργηθεί χώρος για στοχευμένη κοινωνική στήριξη προς ευπαθείς ομάδες με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές.
-Έκανε έκκληση για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και την αντιμετώπιση των υψηλών φορολογικών οφειλών.
-Πρότεινε να ενισχυθεί η απογοητευτική σε επιδόσεις φορολογική διοίκηση, να επικεντρωθούν στις προσπάθειες ελέγχου μεγάλων φορολογουμένων και να ενισχύσουν την εφαρμογή του πλαισίου κατά του ξεπλύματος χρήματος.
-Πρότεινε μια συνολική αναδιάρθρωση του συστήματος ρύθμισης οφειλών με βάση την ικανότητα των οφειλετών να πληρώσουν.
-Τόνιζε την ανάγκη για μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων για να υποστηριχτεί η πιστωτική επέκταση σε εκείνους που επιδιώκουν ανάπτυξη;
-Πρότεινε την ενίσχυση του νομικού πλαισίου για την αναδιάρθρωση του ιδιωτικού χρέους, συμπεριλαμβανομένων του εξωδικαστικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών, και την πλήρη αξιοποίηση του εποπτικού πλαισίου, δίδοντας κίνητρα στις τράπεζες να θέσουν φιλόδοξους στόχους μείωσης των κόκκινων δανείων.
-Υποστήριζε την ταχύτερη δυνατή άρση των κεφαλαιακών περιορισμών για τη διασφάλιση παράλληλα της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας με την εξασφάλιση επαρκούς ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα.
-Ενθάρρυνε τις ελληνικές αρχές να επιταχύνουν την εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.
-Αναγνώριζε ότι το βάρος της προσαρμογής έχει πέσει δυσανάλογα στους μισθωτούς και υπογράμμιζε την ανάγκη να διατηρηθούν και να μην αντιστραφούν οι υφιστάμενες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας , στο άνοιγμα των υπολοίπων κλειστών επαγγελμάτων, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και τη διευκόλυνση των επενδύσεων και των αποκρατικοποιήσεων.
Τί προωθήθηκε από όλα αυτά; Σχεδόν τίποτα ή, καλύτερα, προωθούνταν μερικά μέτρα με το ζόρι για να παίρνουμε τις … δόσεις των δανείων και μετά οι γνωστές … εμπλοκές.
Υπενθυμίζω μερικές συγκεκριμένες παλαιότερες χαρακτηριστικές συστάσεις, προτάσεις και προειδοποιήσεις του ΔΝΤ προς τις ελληνικές κυβερνήσεις:
- Το 1989 το ΔΝΤ προειδοποιεί για χειροτέρευση της δημοσιονομικής κατάστασης, αλλά, φευ! «Η χειροτέρευση της δημοσιονομικής κατάστασης το 1989, πέρα από την πρόβλεψη ότι το έλλειμμα σε ταμειακή βάση θα διατηρηθεί στο 16% του ΑΕΠ, θα κάνει την υλοποίηση του στόχου μείωσης του ελλείμματος κατά 2,5 ποσοστιαίες μονάδες το χρόνο ακόμη πιο δύσκολη. Για να μπορέσει η Ελλάδα να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα το 1992 και να λειτουργήσει ως ισότιμο μέλος, θα πρέπει για τα επόμενα τρία χρόνια -1990, 1991 και 1992- να μειώνεται κάθε χρόνο το έλλειμμα του Δημοσίου κατά 215 δις. Δραχμές σε σταθερές τιμές του 1989. Με άλλα λόγια για να εξασφαλισθεί εσωτερική και εξωτερική ισορροπία στην ελληνική οικονομία και επειδή η σημερινή κατάσταση εσόδων και εξόδων του δημόσιου τομέα δεν μπορεί να συνεχισθεί , θα πρέπει να αυξάνονται τα έσοδα του Δημοσίου κατά 216 δις. Δραχμές πέρα από τις προβλέψεις που ήδη έχουν γίνει…» (από εμπιστευτική Έκθεση του ΔΝΤ του Απριλίου 1989)
- Υποσχέσεις το 1989 χωρίς να τηρούνται:Στην ίδια έκθεσή του το ΔΝΤ επεσήμαινε ότι «οι ελληνικές αρχές διαβεβαίωσαν το Ταμείο ότι ένα πρόγραμμα αναθεώρησης των υποχρεώσεων της κυβέρνησης ως προς το σκέλος των δαπανών, επέκτασης της φορολογικής βάσης και αναδιάρθρωσης των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης και των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών βρίσκεται ήδη σε ετοιμασία και θα εφαρμοσθεί στην περίοδο 1990-1992». Αμ δε!
- Το 1990 το Δ.Ν.Τ. προτείνει, αλλά… καλά κρασιά! Μετά τα οικονομικά μέτρα που εξήγγειλε η νέα τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τον Απρίλιο του 1990, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.) κατάρτισε συμπληρωματική έκθεση για την ελληνική οικονομία (δόθηκε στη δημοσιότητα περί τα μέσα Ιουνίου 1990) στην οποία πρότεινε αλλαγές στο συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας μας και απόλυση των υπεράριθμων εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, σημαντική μείωση των δημοσίων δαπανών, διεύρυνση της φορολογικής βάσης και πάταξη της φοροδιαφυγής.
- Πολλές προτάσεις το 1990, αλλά…: Το ΔΝΤ με συμπληρωματική έκθεση του για την ελληνική οικονομία, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα περί τα μέσα Ιουνίου 1990, πρότεινε αλλαγές στο … συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας μας και απόλυση υπεράριθμων εργαζόμενων στο δημόσιο τομέα, σημαντική μείωση των δημόσιων δαπανών, διεύρυνση της φορολογικής βάσης και πάταξη της φοροδιαφυγής. Αμ δε!
- Εκτεταμένος «εξάψαλμος» του ΔΝΤ το 1997: Σκληρότατες ήταν επισημάνσεις και συστάσεις του ΔΝΤ που περιέχονταν στα «εμπιστευτικά» προκαταρκτικά συμπεράσματά του για τις διαβουλεύσεις για το 1997 (βάσει του άρθρου IV) και που τάραξαν για μιαν ακόμη φορά την ελληνική κυβερνητική μακαριότητα και τις γνωστές «χαζοχαρούμενες» προβλέψεις για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Ο εκτεταμένος «εξάψαλμος» της έκθεσης αυτής αποτελεί ένα ακόμη μνημείο για το πολιτικό και οικονομικό δράμα της Ελλάδος και το … μονόδρομο προς τα επονείδιστα Μνημόνια…
- Νέος κόλαφος η έκθεση του ΔΝΤ το 2001, αλλά… χαιρέτα μας τον πλάτανο! Η πολυσέλιδη έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα το 2001, είναι νέος κόλαφος για τη χώρα μας και την οικονομική πολιτική που εφαρμοζόταν (υψηλά ελλείμματα, υψηλές δημόσιες δαπάνες, πολύπλοκο φορολογικό σύστημα, προβληματική κοινωνική ασφάλιση, «άρρωστη» αγορά εργασίας, ιδιωτικοποιήσεις μόνο σε … ανακοινώσεις κλπ), αλλά απευθυνόταν κι αυτή, όπως και οι προηγούμενες και οι επόμενες «εις ώτα μη ακουόντων», λόγω της γνωστής βαριάς ελληνικής κομματικής και συνδικαλιστικής βαρηκοίας…
- Νέες προειδοποιήσεις το 2012!Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην έκθεσή του που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 17 Μαρτίου του 2012 κατέγραψε αναλυτικά τις διαπιστώσεις και τις προτάσεις του για τη χώρα μας, ανακοινώνοντας ότι θα συμμετάσχει στο νέο δανειακό πρόγραμμα με 28 δισεκατομμύρια ευρώ, στο πλαίσιο του «διευρυμένου μηχανισμού διευκόλυνσης» (EFF), με στόχο την στήριξη του «φιλόδοξου οικονομικού προγράμματος της Ελλάδας τα επόμενα τέσσερα χρόνια». Αλλά, φευ! Στην έκθεση αυτή, το ΔΝΤ προειδοποιεί για την ανάγκη «αυστηρής τήρησης» της δανειακής σύμβασης, τονίζοντας ότι η χώρα μας θα αντιμετωπίσει «άτακτη έξοδο» από την Ευρωζώνη χωρίς χρηματοοικονομική στήριξη από την Ευρώπη, το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ότι μια ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα είχε μεγάλο κόστος, ειδικά αν επιχειρούνταν χωρίς εξωτερική υποστήριξη. Επίσης, πρόβλεπε ότι η επάνοδος στις αγορές με λογικά επιτόκια θα γινόταν «σταδιακά», παρουσίαζε αισιόδοξα στοιχεία για τα έσοδα από τις … ιδιωτικοποιήσεις και τις περικοπές, επαναλάμβανε ότι τυχόν καθυστερήσεις στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση και σε αύξηση του δημόσιου χρέους, τόνισε την ανάγκη για αλλαγές στο φορολογικό σύστημα, προειδοποιώντας ότι η επιβολή νέων φόρων θα έθετε «νέα εμπόδια» στην ανάκαμψη, προβάλλοντας ως προτεραιότητες την πάταξη της φοροδιαφυγής, την αλλαγή του φορολογικού καθεστώτος, τις ιδιωτικοποιήσεις, το κλείσιμο ζημιογόνων δημόσιων εταιριών και τις περικοπές στο δημόσιο.
- Νέο «καμπανάκι» τον Οκτώβριο του 2015: Στην ετήσια έκθεσή του για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας (WorldEconomic Outlook), το Ταμείο υποστήριζε ότι μπορεί η υπογραφή του Τρίτου Μνημονίου να περιόρισε τα ρίσκα για την Ελλάδα, ωστόσο τόνιζε πως αν δημιουργηθεί και πάλι αβεβαιότητα στο πολιτικό σκηνικό για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, τότε είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να προκληθούν πιέσεις στις αγορές.
- Εφιαλτικές διαπιστώσεις για τη λεηλασία των Ελλήνων το 2018: Στην προηγούμενη έκθεσή του, δηλαδή εκείνη που δόθηκε στη δημοσιότητα τον Αύγουστο του 2018, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν αρκείται μόνο σε συστάσεις και προτάσεις, αλλά παραθέτει πολλές μελαγχολικές διαπιστώσεις για τη λεηλασία που έγινε στη χώρα μας τα μνημονιακά χρόνια, όπως οι άγριες περικοπές μισθών και συντάξεων, η αύξηση παλαιών και η επιβολή νέων φόρων, την οποία ήδη δεν άντεχε η ελληνική οικονομία ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 λόγω του φορολογικού ανταγωνισμού στην Ευρώπη, ως ισοδύναμα μέτρα για όλα αυτά που δεν τολμούσαν να προωθήσουν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις που τα υπέγραφαν, όπως είναι οι μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των χρόνιων στρεβλώσεων στην ελληνική οικονομία, στα εργασιακά, στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, ώστε ώστε, όπως επιμόνως τονιζόταν και τονίζεται, η Ελλάδα να συμβαδίζει με τις καλύτερες πρακτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με λίγα λόγια, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο καλούσε την Αθήνα να διατηρήσει τις μνημονιακές μεταρρυθμίσεις και μετά την έξοδό της από τα μνημόνια τον Αύγουστο , τονίζοντας παράλληλα ότι η χώρα πρέπει να προχωρήσει και σε νέες μεταρρυθμίσεις. Δηλαδή, επέμενει στην απελευθέρωση ορισμένων επαγγελμάτων, όπως μηχανικών, δικηγόρων, συμβολαιογράφων κ.α., την απελευθέρωση της αγοράς οικοδομικών υλικών αλλά και στην εφαρμογή της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, με άνοιγμα καταστημάτων τις Κυριακές, την πλήρη εφαρμογή της μεταρρύθμισης για τη διευκόλυνση της αδειοδότησης νέων επενδύσεων, με την οριστικοποίηση της νομοθεσίας για τις περιβαλλοντικές δραστηριότητες. Αναφέρω μόνο τούτο: Η «ιστορία» για το «άνοιγμα» των «κλειστών επαγγελμάτων άρχισε από τα μέσα του 2000, δηλαδή πριν από 19 χρόνια, αλλά σε όλη αυτήν την περίοδο τα δύο μεγάλα κόμματα στην αρχή, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία, και οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τώρα, με προκλητικές σκοπιμότητες και με ιδιαίτερα απίστευτη στρουθοκαμηλική στάση ως κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, παρά τις πιέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, «σφύριζαν αδιάφορα»! Ως αντιπολίτευση απέφευγαν, όπως «ο διάβολος το λιβάνι», να αναφερθούν στο θέμα (κομματικό κόστος), μολονότι λαλίστατα για όλα τα άλλα θέματα (ακόμη και ευρωβουλευτές τους απείχαν από ψηφοφορία σχετικής οδηγίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο!!!), ενώ ως κυβέρνηση έσπευδαν , με επικοινωνιακούς ελιγμούς, να κάνουν δήθεν το χατίρι της τρόϊκας για να παίρνουν τις δόσεις των … δανείων!