Αήττητος για πέμπτη σερί αγωνιστική ο Παναιτωλικός, τσίμπησε με το… κεντρί του Μελισσά το βαθμό στη Ριζούπολη.
Το αήττητο σερί του Παναιτωλικού, η «παρθένα» για τέσσερις αγωνιστικές εστία του, και η πολύ καλή παράδοση που είχε στη συγκεκριμένη έδρα σε συνδυασμό με το ντεμπούτο του Μπάμπη Τεννέ στον πάγκο του Απόλλωνα που αν μη τι άλλο θα άλλαζε την ψυχολογία των γηπεδούχων, έβγαζαν πριν ξεκινήσει το ματς ένα περίπου ασφαλές συμπέρασμα ότι ο σημερινός αγώνας του Παναιτωλικού στην έδρα της Ελαφράς Ταξιαρχίας ξεκινούσε και κατέληγε στο «Χ». Τελικώς αυτοί που πόνταραν στην ισοπαλία δικαιώθηκαν. Για να έρθει όμως αυτό το αποτέλεσμα συνέβησαν πολλά, με τη μπάλα να κάνει τα τερτίπια της και στο τέλος να μην αδικεί κανέναν.
Τα όποια σενάρια πάντως για ένα παιχνίδι που θα κρινόταν στο γκολ (αν έμπαινε…) πήγαν από νωρίς περίπατο μιας και η στρογγυλή θεά «αποφάσισε» πριν τη συμπλήρωση του δεκαλέπτου να κλείσει πονηρά το μάτι στο γηπεδούχο Απόλλωνα ο οποίος με τη συνδρομή του… Μπόγιοβιτς μπήκε μπροστά στο σκορ με το σέρβο να σκοράρει ένα απίθανο αυτογκόλ εις βάρος της ομάδας του βάζοντας από το… πρωί στον Παναιτωλικό ένα πολύ δύσκολο έργο: Να διασπάσει την άμυνα της ομάδας του «μετρ» σε τέτοιες συνταγές Τεννέ.
Μετά το αρχικό σοκ και με την έλευση του πρώτου εικοσαλέπτου τα «καναρίνια» πήραν τα ηνία του αγώνα και προσπαθούσαν είτε από τα πλάγια είτε με κάθετες μπαλιές είτε με σέντρες να ανταποδώσουν την άτυχη στιγμή του «Μπόγιο». Ο κόουτς των γηπεδούχων όμως είχε πάρει ήδη τα μέτρα του και μπλοκάροντας καλά τους Μπόγιοβιτς και Καμαρά και δίνοντας εντολή για ασφυκτικό πρεσάρισμα στα δύο τρίτα του γηπέδου, εγκλώβισε τον Παναιτωλικό που αν και έφτανε με χαρακτηριστική ευκολία έξω από την περιοχή του Τζόρβα, δε μπορούσε να απειλήσει.
Η μόνη ελπίδα ήταν οι στημένες μπάλες και κάπως έτσι δημιουργήθηκαν οι δυο –τρεις καλές στιγμές των αγρινιωτών στο πρώτο μέρος. Στις δυο περιπτώσεις όμως ο Τζόρβας είπε όχι στους Κούσα (σε εντυπωσιακό γυριστό και εξίσου εντυπωσιακή απέκρουση) και Καμαρά (κεφαλιά) ενώ στην τρίτη το φάουλ του Γκάλο πέρασε ελάχιστα άουτ.
Στην επανάληψη το μοτίβο της αναμέτρησης δεν άλλαξε με τον Παναιτωλικό να έχει την κατοχή και τον Απόλλωνα να προσέχει την άμυνά του χωρίς να δείχνει ιδιαίτερη διάθεση να βγει μπροστά. Άλλωστε ούτε στο πρώτο ημίχρονο οι γηπεδούχοι απείλησαν.
Οι αλλαγές του Χάβου με τους Θεοδωρίδη και Μπελόν να περνάνε στον αγώνα ενέτειναν την πίεση του Παναιτωλικού προς την αντίπαλη εστία, με τους φιλοξενούμενους να κερδίζουν περισσότερε μέτρα στο γήπεδο. Γκάλο και Μπακάκης ανέλαβαν περισσότερες επιθετικές πρωτοβουλίες, ο «Γιορίκας» κέρδισε αρκετά φάουλ σε καλά σημεία, οι μεγάλες φάσεις όμως μπροστά στην εστία των γηπεδούχων έλλειπαν μιας και η συνταγή του Τεννέ απέδιδε μέχρι τότε άριστα. Ένα καλό φάουλ του Γκάλο μόνο έκανε τους περίπου 800 αγρινιώτες να πεταχτούν στο πέταλο με τη μπάλα να μην κάνει ξανά το χατίρι στον Παναιτωλικό και φτάσαμε στο 73’ όταν η μπάλα «θυμήθηκε» την ατυχία του πρώτου γκολ και ανταπέδωσε περίπου με τον ίδιο τρόπο. Όχι ακριβώς, μιας και ο Πασχάλης Μελισσάς σε μια από τις πολλές επελάσεις του επιχείρησε κάτι μεταξύ σέντρας και ψηλοκρεμαστού σουτ, ο Τζόρβας αιφνιδιάστηκε και το τόπι κατέληξε στο πλαϊνό του δίχτυ με το 1-1 να αποδίδει δικαιοσύνη τελικά για την εικόνα που και οι δύο ομάδες παρουσίασαν σήμερα στη Ριζούπολη.
Στα υπόλοιπα λεπτά δε σημειώθηκε κάτι ιδιαίτερο. Ο Παναιτωλικός συνέχισε μέχρι το 85’ να έχει την κατοχή και να ψάχνει τις προϋποθέσεις για το δεύτερο γκολ, ο Απόλλωνας αντιλαμβανόμενος τις αδυναμίες του μάλλον συμβιβάστηκε στην ισοπαλία και δε ρίσκαρε περισσότερο και η αλλαγή του Χάβου στο 85΄με τον Καλογέρη να περνά στο παιχνίδι αντί του Καμαρά ουσιαστικά κλείδωσε και το σημερινό αποτέλεσμα που αν μη τι άλλο είναι θετικό για ένα Παναιτωλικό που μπορεί να μην ενθουσίασε με την απόδοσή του, έδειξε όμως και πάλι στοιχεία ομάδας με μέταλλο ενώ είναι η πρώτη φορά φέτος που η ομάδα του Χάβου βρίσκεται πίσω στο σκορ και τελικά δε φεύγει με σκυμμένο το κεφάλι. Και αυτά αν μη τι άλλο είναι δείγματα προόδου προκειμένου να επιτευχθεί όσο πιο νωρίς και πιο ξεκούραστα γίνεται ο στόχος της παραμονής.
Ατομκά ο Μπρακάλι δεν πιέστηκε σχεδόν καθόλου και είχε ένα πολύ εύκολο απόγευμα. Κούσας και Μπικέ τα πήγαν περίφημα έχοντας καλές τοποθετήσεις, αλληλοκαλύψεις, κερδίζοντας μάχες και αποφεύγοντας τα λάθη ενώ ο Μελισσάς είχε αρκετά προβλήματα στο πρώτο μέρος μιας και άφηνε συχνά ακάλυπτη την πλευρά του με τον Απόλλωνα να βγάζει επιθέσεις από την αριστερή πλευρά ενώ επιθετικά οι προσπάθειές του ήταν ημιτελείς. Στο δεύτερο μέρος η εικόνα αυτή άλλαξε άρδην με το Μελισσά να είναι πολύ πιο στιβαρός αμυντικά ενώ σε μια από τις πρωωθήσεις του κατάφερε να πετύχει και το όμορφο γκολ της ισοφάρισης σώζωντας το βαθμό για τον Παναιτωλικό.
Ο Γκάλο συνέχισε και σήμερα τις εντυπωσιακές του εμφανίσεις και ήταν ο καλύτερος του Παναιτωλικού καλύπτοντας όλη τη δεξιά πτέρυγα με απόλυτη επιτυχία ενώ ο Τζούνιορ στη μεσαία γραμμή ήταν όαση μιας και η απόδοση του Γοδόι κυμάνθηκε σε μέτρια επίπεδα. Ο Σφακιανάκης σε ένα άχαρο για εκείνον ρόλο το πάλεψε αλλά δεν του βγήκε το παιχνίδι ενώ οι Καμαρά και Μπόγιοβιτς εγκλωβίστηκαν από το πολύ στενό μαρκάρισμα των αντιπάλων αμυντικών και δεν κατάφεραν να απειλήσουν με τον πρώτο να απειλεί μόνο μία φορά με κεφαλιά στο πρώτο μέρος και το δεύτερο να δείχνει σε όλο το παιχνίδι σαφώς επηρεασμένος από το αυτογκόλ που πέτυχε.
Οι αλλαγές των Θεοδωρίδη και Μπελόν βοήθησαν αρκετά, ειδικά του πρώτου(εξαιρετική η προσποίησή του που αφήνει τη μπάλα στο Μελισσά πριν εκείνος σκοράρει) ενώ η είσοδος του Καλογέρη στο τέλος σφράγισε τακτικά και την ισοπαλία.
Χωρίς το μεγάλο λάθος η διαιτησία του κ. Αρετόπουλου και των βοηθών του.
Πλέον ο Παναιτωλικός καλείται την επόμενη αγωνιστική να αξιοποιήσει για μια ακόμη φορά την έδρα του κερδίζοντας τον περσινό κακό του δήμιο την Καλλονή που μπορεί σήμερα να εισέπραξε μια μεγαλοπρεπή πεντάρα από τη Σκόντα Ξάνθη και να δείχνει τελευταία ότι δεν πατάει καθόλου καλά, αν όμως οι αγρινιώτες επαναπαυτούν σε αυτό ελλοχεύει ο κίνδυνος να επαναληφθούν τα περσινά…
Π.Κ.